Page 31 - 08_กฎหมายอาญา_Neat
P. 31
๑๘
ระหวางทําการสํารวจ ณ ที่ใดเปนคราวๆ แมเสร็จแลวจะยายไปที่อื่น ก็ถือเปนเคหสถาน
ไดเชนเดียวกับที่พักคนงานกินอยูหลับนอนชั่วคราวระหวางกอสรางอาคารก็เปนเคหสถาน
๒. ขอความที่วา รวมถึงบริเวณของที่ซึ่งใชเปนที่อยูอาศัยนั้น ยอมหมายถึงเคหสถาน
ที่ตอเนื่องกับที่ซึ่งคนใชเปนที่อยูอาศัยนั้น เชน นอกชาน หรือเฉลียง หรือครัว หรือเลาไก ซึ่งติดตอ
เกี่ยวเนื่องกับเรือน หรือหางเรือนเล็กนอย เปนตน
®Õ¡Ò·Õè õòò/òô÷õ รั้วบานเปนขอบเขตเคหสถานไมใชเปนเคหสถาน
®Õ¡Ò·Õè õñõ/òôøö โรงกลึงแมอยูในรั้วบานแตหางตัวเรือน ๑ เสนไมใชอยูอาศัย
ไมเปนเคหสถาน
®Õ¡Ò·Õè óùó/òõðù เลาไกไมใชที่ซึ่งคนอยูอาศัยก็จริง แตอยูหางจากเรือนผูเสียหาย
ประมาณ ๑ เมตร แมแยกออกไปตางหากจากตัวเรือนแลวก็ยังอยูในที่ดินอันเปนบริเวณของโรงเรือน
ซึ่งมีรั้วอยูดวย มิใชอยูในที่ซึ่งเปนบริเวณตางหากจากโรงเรือนซึ่งใชเปนที่คนอยูอาศัย จําเลยลักไก
ในเลาซึ่งอยูในบริเวณที่อยูอาศัย จึงเปนการลักทรัพยในเคหสถานที่จําเลยไดเขาไปโดยไมไดรับอนุญาต
เปนความผิดตามมาตรา ๓๓๕ (๘) ดวย
®Õ¡Ò·Õè ñòõð/òõòð สถานที่เกิดเหตุเปนคอกสุกรและหองพักคนงาน ซึ่งมีรั้วสังกะสี
ลอมรอบทุกดาน คอกสุกรสรางขึ้นเปนวัตถุประสงคอันสําคัญของผูเสียหายสําหรับเก็บรักษาสุกร
โดยเฉพาะ สวนหองพักคนงานและหองแถวเปนวัตถุประสงคอันดับรองที่สรางขึ้นใหคนงาน
พักอาศัยชั่วคราวเพื่อดูแลสุกร คอกสุกรแมจะอยูติดกับหองแถว ก็ไมใชบริเวณของหองแถวซึ่งใชเปน
ที่อยูอาศัยของคนดังกลาว คอกสุกรจึงไมใชเคหสถาน
®Õ¡Ò·Õè òðñô/òõóö กุฏิพระเปนเคหสถาน
®Õ¡Ò·Õè ó÷øð/òõóö แผงลอยในตลาดสดที่ทางราชการจัดใหพอคา แมคาเชา เปน
ที่ขายสินคาของแตละคนเปนสัดสวน ผูเสียหายไดเชาทําเพิงพักเปนที่ขายของ และไดพักอาศัย
ที่บริเวณคาขายนั้นดวย เพิงพักแผงลอยนั้นจึงเปนเคหสถาน
®Õ¡Ò·Õè öù/òõóù สนามหญาหนาบานพักแมจะเปนผืนเดียวตลอดแนวเขตบานพัก
ไมมีรั้วลอมหรือเครื่องหมายแสดงเขตก็ตามเปนบริเวณที่อยูอาศัยจึงเปนเคหสถาน
ó. โดยทั่วไปเคหสถานก็คือสถานที่อยูอาศัย แตบทนิยามตามมาตรา ๑(๔) ใหหมายความ
รวมถึงบริเวณของที่ซึ่งใชเปนที่อยูอาศัยดวย บริเวณของที่ซึ่งอยูอาศัยหมายถึงบริเวณที่อยูใกลชิดติดกับ
ที่ซึ่งคนใชอยูอาศัยนั้น ถาอยูไกลออกไปมากก็ไมถือวาเปนเคหสถาน
μÑÇÍ‹ҧ โรงเก็บรถยนตที่อยูติดกับตัวบาน กุฏิพระ นอกชานเรือน รถตูที่เจาของใชเปน
ที่อยูอาศัยหลับนอน เลาไกใตถุนบาน เพิงพักสําหรับนอนเฝาอวนเวลาตากอวน
เคหสถานตองเปนที่ที่มีวัตถุประสงคหลักเพื่อใชเปนที่อยูอาศัย คือ ตองมีคนอยูอาศัยแลว
ถายังไมมีคนอยูอาศัยก็ไมเปนเคหสถาน เชน บานที่ยังไมมีคนอยูอาศัย บานเชาที่ไมมีคนเชา
เลาไก ไมใชที่ซึ่งคนอยูอาศัยก็จริงแตอยูหางจากเรือนผูเสียหายประมาณ ๑ เมตร แมจะ
แยกออกไปจากตัวเรือนแลว ก็ยังอยูในที่ดินอันเปนบริเวณของโรงเรือนซึ่งมีรั้วอยูดวยมิใชอยูในที่ดิน