Page 441 - 08_กฎหมายอาญา_Neat

๔๒๘

®Õ¡Ò·Õè òóùù/òõñø จําเลยลักไกไปจากบานผูเสียหาย ตอมา ๑ ชั่วโมง ผูเสียหายตาม
ไปพบจําเลยกับไกที่กระทอมของจําเลยหางจากที่เกิดเหตุ ๑๐๐ เสน จําเลยถือเหล็กแหลมจองมาทาง

ผูเสียหาย การลักทรัพยขาดตอนไปแลว ไมใชอยูในระหวางพาทรัพยไป การขูจะทํารายเปนการกระทํา
ที่เกิดขึ้นภายหลัง มิไดตอเนื่องจากการกระทําผิดฐานลักทรัพย การกระทําของจําเลยไมเปนความผิด

ฐานชิงทรัพย
®Õ¡Ò·Õè òñðó/òõòñ จําเลยขึ้นไปบนเรือนผูเสียหายในเวลากลางคืน แลวลักเอา

นกเขาพรอมดวยกรงของผูเสียหาย นางสาวดําเห็นเขาจึงเขาแยงกรงนั้น แตสูกําลังจําเลยไมได จําเลย
จึงแยงเอากรงและนกเขาของผูเสียหายไปได ดังนี้ ถือไมไดวาจําเลยไดใชกําลังประทุษรายแกกาย

หรือจิตใจของนางสาวดําแตประการใด ทั้งไมไดความวาจําเลยขูเข็ญวาในทันใดนั้นจะใชกําลังกาย
ประทุษรายนางสาวดําดวย การใชกําลังแยงเอาทรัพยไป ก็ถือไมไดวาเปนเหตุใหนางสาวดําอยูในภาวะ

ที่ไมสามารถขัดขืนได ตามความหมายในมาตรา ๑(๖) การกระทําของจําเลยจึงไมเปนความผิดฐาน
ชิงทรัพย แตเปนความผิดฐานลักทรัพยเทานั้น เพราะการใชกําลังแยงกรงเปนการกระทําตอทรัพย
®Õ¡Ò·Õè ñðñø/òõòù จําเลยไปเลนไพแลวก็จับไดวาผูเสียหายเลนไพโกง จึงใชเหล็ก

ปลายแหลมจี้ผูเสียหายบังคับใหคืนเงิน ๙๒๐ บาทที่ถูกโกง เปนการกระทําโดยจําเลยเชื่อวาตนมีสิทธิ
อันจะพึงไดเงินที่เสียการพนันไปคืน เพราะผูเสียหายเลนโกง ก็ไมเปนความผิดฐานชิงทรัพย

ที่ไมเปนความผิดฐานชิงทรัพยก็เพราะเหตุวาการกระทําของเขาไมเปนความผิดฐาน
ลักทรัพยนั่นเอง มันขาดเจตนาในการลักทรัพย เมื่อไมเปนการลักทรัพยแลวแมวาจะใชเหล็ก

ปลายแหลม จี้ผูเสียหายมันก็ไมกอใหเกิดเปนความผิดฐานชิงทรัพยได
®Õ¡Ò·Õè òö÷ô/òõóò จําเลยลักทรัพยสําเร็จแลว ขณะหลบหนี ญ. ผูดูแลรักษาทรัพย

นั้นไดวิ่งไลจับจําเลย จําเลยสะบัดหลุดแลวใชมีดแทง ญ. ถือไดวาเปนการกระทําที่ตอเนื่องกันยังไม
ขาดตอนจากการกระทําความผิดฐานลักทรัพย การที่จําเลยใชมีดแทง ญ. เปนการใชกําลังประทุษราย

เพื่อใหพนจากการจับกุม การกระทําของจําเลยจึงเปนความผิดฐานชิงทรัพย
®Õ¡Ò·Õè ñðøò/òõóô พฤติการณของจําเลยที่ ๒ ที่แสดงตอผูเสียหายซึ่งเปนนักเรียน

ตางโรงเรียนกัน ในขณะที่มีอาการมึนเมาโดยเอาเสื้อของผูเสียหายที่พาดบาผูเสียหายไป เมื่อลงจาก
รถโดยสารประจําทางไปแลวก็มิไดมีกิริยาที่จะหลบหนี หรือพาไปใหพน ทั้งยังตามไปในโรงเรียนที่

ผูเสียหายเขาไป โดยเสื้อที่เอาไปก็ยังพาดบาจําเลยที่ ๒ อยู การกระทําของจําเลยทั้งสองที่เปนวัยรุนเชนนั้น
เห็นไดวาจําเลยที่ ๒ มิไดมีเจตนาที่จะเอาไปเปนของตนเองอันเปนการแสดงเจตนาทุจริตเกี่ยวกับทรัพย

ที่เอาไป แตเปนที่เห็นไดวาเปนการแสดงอํานาจบาตรใหญทําไปดวยความคะนอง เพื่อใหผูเสียหาย
เห็นวาเปนคนเกงพอที่จะรังแกคนไดตามวิสัยวัยรุนที่ความประพฤติไมเรียบรอยเทานั้น มิใชเปนการ
มุงหมายเพื่อประโยชนจากทรัพย จึงไมเปนความผิดฐานชิงทรัพย

®Õ¡Ò·Õè ñòøøø/òõõö ขณะผูเสียหายยืนปสสาวะอยูบริเวณพงหญาปากทางเขา

สถานีขนสง จําเลยซึ่งผูเสียหายไมรูจักมากอนเดินเขามาหาแลวลวงหยิบเงินสด ๒๐๐ บาท จากกระเปาเสื้อ