Page 62 - เกษียณ63
P. 62

ิ
        ความภาคภูมใจ

                                                                                        ู
                                             ็
                                                                                             ่
                   ็
                                                                           ี
               ได้เปนข้าราชการของพระบาทสมเดจพระเจ้าอยู่หัว  และประกอบอาชพในการเปนคร  เพืออบรมและสั่งสอน
                                                                                    ็

                 พร้อมเป็นแบบอย่างให้ลูกศิษย์ในทางที่ดี  และนําประสบการณ์ถ่ายทอดให้ลูกศิษย์นําไปใช้ในชีวิตประจําวันให้มี
                 ความสุข และร่วมกันพัฒนาประเทศให้เจริญต่อไป


                 ี่
                                                                                                            ิ
                                                ้
                                             ี่
                                                 ั
                                                                  ื
                                                           ่
                                           ิ
                       ั
                                                                                                        ้
                               ี
                                                                                                     ื
                                   ิ
        ผลงานทประทบใจ/เกยรตประวัตทไดรบการยกยอง /หรอแรงบันดาลใจในการทํางาน/หรอขอคด

                 การตั้งใจในการปฏิบัติงานทําให้เกิดผลงานที่เป็นเกียรติประวัติและเป็นที่น่าภาคภูมิใจคือ  ได้รับการคัดเลือกเป็น
                 ครูผู้สอนดีเด่นวิชาการงานอาชีพ ครูดีที่หนูรัก ครูดีไม่มีอบายมุข และผลงานที่ภาคภูมิใจที่สุดคือเป็นผู้ฝึกสอนมวย
                                                                   ่
                 สากลสมัครเล่นได้รับรางวัลเหรียญทองกีฬาเยาวชนแห่งชาติทจังหวัดศรีสะเกษ รุ่น 51 กิโลกรัม (ขณะนั้นสอนอยู่
                                                                   ี
                                                                                              ิ
                                                                       ี
                                                                                          ี
                                                                                   ู
               จังหวัดหนองคาย) และเกียรติประวัติที่น่ายกย่องคือ ตลอดเวลาอาชพรับราชการครไม่เคยมมลทน


                    ื
                              ึ
                                      ู
                                      ้
                                       ่
                            ้
                             ู
        มุมมอง/หรอความรสกจากผรวมงาน


                            ิ
                                              ็
                                                                                  ี
                                                                           ี
                                                        ิ
                กระผมนายชนนทร  พลายแก้ว ขอเปนตัวแทนศษย์เก่าและน้อง ๆ นักเรยนโรงเรยนห้วยยางวิทยา ชาวเขียว –ชมพู

                                                       ื
                                                                                  ุ
                                    ึ
                                       ึ
               ทกคน  ขอกล่าวความรสกถงคณครสมยศ    เมองอดม  คุณครฝายปกครองที่ม่งมั่นปฏิบัติหน้าที่ในการสอนกล่ม
                                                                    ู
                                             ู
                                                           ุ
                                                                     ่
                                         ุ
                                   ้
                 ุ
                                                                                                             ุ
                                   ู

               สาระการเรยนรการงานอาชพ  และดแลให้นักเรยนประพฤตปฏบัตตามกฎระเบยบของโรงเรยนอย่างไม่ขาดตก
                                                ู
                            ู
                                                                       ิ
                        ี
                                                                         ิ
                                                                    ิ
                                                                                    ี
                                      ี
                                                          ี
                                                                                               ี
                            ้

                                                   ี
                                                                                   ี
                                                                                   ่
                                                                                       ี
               บกพร่อง ในความคิดของกระผมและนักเรยนส่วนใหญ่ในขณะนั้น ท่านเปนครทนักเรยนให้ความเคารพและเกรง
                                                                              ็
                                                                                  ู

                                                                  ี
                                 ั
                                                                                                             ื่
                      ่
               กลัว  เนองจากทุกคร้งที่เผลอปฏิบัติตนผิดระเบียบ  จะโดนเรยกมาตักเตือนและทําโทษอย่างสมเหตุสมผล  แต่เมอ
                      ื

                                                                                   ้
                                                                                                        ิ
                                        ุ
                                                                                  ุ
                                                                                                          ิ
               เวลาผ่านไป ข้าพเจ้าได้เข้าใจจดประสงค์ของท่านอย่างถ่องแท้ว่า ท่านไม่ใช่คนดราย ท่านไม่ได้เพียงแต่ปฏบัตตาม

                                                         ็
                                                                                                          ื่
               หน้าที่  แต่ท่านปฏิบัติตามจิตวิญญาณของความเปนคร  และหวังอบรมสั่งสอนให้ศิษย์ทุกคนเปนคนด  เมอจบ
                                                                                                ็
                                                                                                      ี
                                                             ู

                                                                                  ั
                                                         ี
                                                                                 ี
                                                                                       ั
                                                      ุ
                 การศึกษาแล้วไม่ก่อปัญหาแก่สังคม   ท้ายสดน้กระผมขออราธนาคณพระศรรตนตรย        จงดลบันดาลให้ท่าน
                                                                         ุ
                 มีสุขภาพร่างกายแข็งแรง มีความสุขกาย สบายใจ ตลอดไป
                                                                                                 ิ
                                                                                              ชนนทร  พลายแก้ว

       คตหรอหลักการทใชเปนแนวทางในการทํางาน
                              ็
                         ี่
             ื
                            ้
          ิ


                       ุ
                                     ี
                ่
               ซอสัตย์ ม่งมั่น ตรงเวลา เรยนร และยอมรบความคิดเหนของผู้อน
                ื
                                        ู
                                                                    ่
                                                                    ื
                                                            ็
                                         ้
                                                  ั
   57   58   59   60   61   62   63   64   65   66   67