Page 33 - MIN ON MAY 29

6 VRIJDAG AMIGOE
29 MEI 2015

In Memoriam Jan Ackermans doen zoals hij het al bedacht
had. Dan zegt hij tegen me:
Afscheid van onderwijsman ik zie je al komen en ik zie je
van wie iedereen straf wilde al gaan.”
stonden ze erop dat hij in een Rachalda Mari weet nog dat
WILLEMSTAD — “Ik zie Foto: Favell Maduro klas ging zitten om te zien toen zij begon, iedereen op
hoe een les ging. Maar dat het Franciscus les wilde ko-
je al komen en ik zie je al Rachalda Mari geeft nog steeds les op het Sint Franciscus vond Ackermans niet nodig. men geven. “Dat kwam door
gaan”, woorden van Jan College. De school waar Jan Ackermans tot 2002 directeur Wel maakte hij elke ochtend Jan Ackermans.” De manier
Ackermans die onlangs van was. een rondje langs de klassen. waarop hij leiding gaf, be-
overleed. De voormalig Zo wist hij precies wat zich zorgde de school een goede
schooldirecteur en schip- leen maar gehuild. Jan was van de docenten. Dan moest in de klas afspeelde, waar naam. Ook onder de ouders
per wordt morgen gecre- behalve een collega ook een zij van Jan Ackermans de welke leerling zat en hoe er die hun kind graag op de
meerd. Daarom vandaag persoonlijke vriend. ‘Un du- juffen en meesters van de les werd gegeven. “Van alle school wilden hebben.
nog een korte terugblik shi hende’ (een fijn mens). eerste, vierde en zesde klas leerlingen wist hij wel iets. Niet iedereen had dat door.
op het leven van deze Dan staat ze op en loopt bijstaan. “Jan had heel goed Voor sommigen had hij een Van buiten werd gedacht
markante persoon. naar een kast waar ze een door dat dat de leerjaren zijn bijnaam. Niet dat hij dat te- dat de leerlingen allemaal
boek uit haalt. ‘Vakantie- die belangrijk zijn voor een gen het kind zei. Maar dan rijke ouders hadden die bij-
door Favell Maduro boekje van...’ staat erop. leerling. Als je het kind bin- had hij het over de sprink- lessen konden betalen. Dat
Zulke boekjes maakten ze nenkrijgt, tussendoor moet haan en wist je meteen wie de school daardoor goede
“Ik zie hem nog zo staan. samen op school. Om de aansporen en als je het kind hij bedoelde.” resultaten boekte. Maar Jan
Elke ochtend bij het begin kinderen mee te geven in moet gaan loslaten.” “Ik probeerde hem een keer Ackermans zette zich enorm
van de schooldag keek hij de vakantie. “We schreven Met zijn inzet heeft Jan beet te nemen”, vertelt Carla in voor de minder bedeelde
naar de kinderen als ze aan- toen alles met de hand. Jan Ackermans ervoor gezorgd Kleinmoedig. Om te kijken of kinderen. Leerlingen uit
kwamen. Zo wist hij precies controleerde het op taalfou- dat heel veel kinderen die hij inderdaad wel alles door Rooi Santu, maar ook Koraal
wie jarig was, wie verdrie- ten. In zijn kantoor had hij vandaag de dag dropouts had. Toen had ik express op Specht. Hij wist precies waar
tig was maar ook wie niet een stencilapparaat. Dan hij worden, het indertijd toch het bord een voltooid deel- ze woonden.
op school was verschenen.” ging hij eraan draaien en hebben gehaald. Vooral voor woord met een ‘t’ geschreven “Dan waren we opgelucht
Carla Kleinmoedig was ja- maakte zo kopietjes voor de kinderen van minder be- in plaats van een ‘d’. Hij liep dat bijvoorbeeld een lastig
renlang de rechterhand van hele school.” deelde ouders zette hij zich langs maar zei op dat mo- kind niet naar school was ge-
Jan Ackermans. Hij was de Boos werd meneer Acker- extra in. Hij gaf in zijn kan- ment niets tegen me. Later komen. Konden we rustig les
directeur, zij de onderdirec- mans één keer op juffrouw toor extra les aan hen. Soms merkte hij wel op: Als je me geven. Maar dan sprong Jan
teur. Anekdotes heeft ze in Kleinmoedig. Dat was toen ging Jan Ackermans zo ver beet wil nemen, doe het op in zijn pick-up en reed naar
overvloed over de tijd dat ze zij hem vertelde dat zij de dat die kinderen ook ‘s och- een ander manier.” het huis van de leerling om
samen hebben gewerkt. “Ik school ging verlaten. Wel tends bij hem konden komen Die rondjes langs de klassen het kind op te halen.” Carla
heb de afgelopen dagen al- bleef ze aan als begeleider eten. Zonder dat iemand het kan Rachalda Mari zich ook Kleinmoedig weet ook te ver-
in de gaten had. Zo trok hij herinneren. Nog steeds geeft tellen dat Jan Ackermans
de leerlingen over de streep. ze les op het Sint Franciscus niet de doorsnee ‘makamba’ Foto: Favell Maduro
Jan Ackermans geloofde College. Samen met een aan- was. Hij sprak vloeiend Pa-
er niet in om een kind te tal leerlingen neemt ze mor- piaments en kon zo respect
straffen. “Als hij zag dat je gen afscheid van Jan Acker- afdwingen. Op school sprak
bijvoorbeeld moeite had om mans. De man die haar heeft hij wel alleen Nederlands
leren doorzetten als het te- met de docenten.
gen zat. “Het was ook een man met
“Dan vond ik dat het soms humor. Ik had een keer een
met één bepaalde zaak niet nieuwe auto gekocht. Trots
meer ging. Hij was bijvoor- als ik was, wilde ik hem dat
beeld erg zuinig. Er waren laten zien. Hij kwam uit zijn
kopieerapparaten, die kon- kantoor naar de parkeer-
den we gewoon aanschaffen. plaats en ging in de auto
Dat wilde ik ook aan hem zitten. Hij keek rond en gaf
zeggen. Loop ik vastbeslo- complimentjes. Aan het eind
ten naar zijn kantoor om dat zei hij: die auto lijkt op je, hij
duidelijk te maken. Je komt heeft ook zo’n grote kont.”
met de beste voornemens
binnen om te vertellen hoe
het anders moet. Uiteinde-
lijk vertrek ik weer om het te

te leren en dat je beter was
in techniek en waarschijn- Een pagina uit het vakantie-boekje dat Carla Kleinmoedig
lijk later naar de LTS zou samen met Jan Ackermans voor de leerlingen maakte. Acker-
gaan, dan gaf hij zo’n leer- mans drukte de boekjes met het stencilapparaat dat hij op
ling gerichte taken om uit te zijn kantoor had.
voeren.” Carla Kleinmoedig
herinnert zich specifiek één Jan Ackermans hield van de zeeverkennerij, Jan Acker-
leerling die haar smeekte om zee. “Dat zag je ook terug in mans’ andere passie.
voor straf naar meneer Ac- zijn manier van leiding ge- Een rondgang in de zeilwe-
kermans te mogen gaan. Bij ven. Hij liet ons merken dat reld leert dat Ackermans
Ackermans moest zo’n leer- je je soms gewoon met de gol- bijzonder gezien was. Ei-
ling dan voor straf een op- ven mee moet laten voeren. genwijs vonden ze hem ook,
stel maken over wat er was Een andere keer moet je er maar vooral kundig. Acker-
Foto: Favell Maduro gebeurd. Hij was ‘un dushi juist tegen in”, vertelt Ra- mans heeft de afgelopen 40
hende’ herhaalt ze nog een chalda Mari. Morgen neemt jaar veel races en/of regatta’s
aantal keren. ze samen met de docenten gewonnen met de Chamba
Ondanks dat de schoolfunc- en een aantal leerlingen af- II. Hij was ook altijd van de
tionaris erop aandrong ging scheid van Ackermans. “Die partij op de Bonaire Regatta.
Jan Ackermans in al die ja- leerlingen zullen een vlag Volgens ingewijden had Ac-
Elke ochtend maakte Jan Ackermans een wandeling langs ren dat hij schooldirecteur van de school op zijn kist kermans een bijzondere ga-
deze lokalen. Zonder naar binnen te gaan wist hij precies wat was nooit in een klas kijken. leggen. En ook komt vanuit ve als het ging om het ‘heel
zich daar afspeelde. Vanuit het schoolbestuur school een donatie voor de hoog aan de wind zeilen’.
Ondanks het feit dat hij zeer
competitief was ingesteld,
gunde hij een ander van har-
te een podiumplek. In geval
een andere boot pech had,
stak hij altijd de helpende
hand toe, ook al ging dat ten
koste van zijn uitslag in de
race. Hij was ook niet te be-
roerd om andere zeilers, zelfs
concurrenten, te voorzien
van tactische en technische
adviezen.
Ackermans was decennia-
lang schipper van de Zeever-
kennerijgroep Mgr. Verriet,
waarbij hij een belangrijke
rol speelde in de opvoeding
van veel kinderen en jonge-
ren. Door zijn toedoen heb-
ben heel veel lokale jongens
en meisjes leren zeilen. “Nou,
leren zeilen heb ik niet van
hem”, zegt Amigoe-sport-
redacteur Jeroen Baldwin.
“Maar ik heb wel geleerd wat
zeilen is. Jan durfde het aan
om me aan te monsteren op
de Chamba II voor de Einde-
jaarsrace van 2013. Ik wilde
dat wel eens meemaken. Ik
werd gewoon lid van de be-
manning en moest doen wat
me opgedragen werd. Mijn
commando’s zijn kort en dui-
delijk, zei Jan. En je moet ze
direct opvolgen. Zelf zat hij
aan het roer en hield hij al-
les in de gaten. Het leek wel
alsof hij aan alle kanten van
zijn hoofd ogen had, want
hij zag alles. Bloedfanatiek
was hij, een echte winnaar.
Maar we wonnen die dag
niet, want ons werd bij de in-
gang van het Spaanse Water
de pas ruw afgesneden. Nou,
dat heeft die andere schipper
geweten! Die kreeg onderuit
de zak van Jan. Ik heb drie
dagen overal spierpijn gehad,
zei ik hem een week later. Ja
jongen, zeilen is geen sport
voor watjes, glimlachte hij.”