Page 41 - KPA 24 MAART 2016
P. 41

Antilliaans Dagblad Donderdag 24 maart 2016                                                                                                                  3

Belgen: Wij                                                                                                                                   Curaçao
zullen nooit
toegeven

Van een onzer verslaggevers

Willemstad - Aan het eind van de herdenking voor de
Belgische terreurslachtoffers bij het Ritz Hotel worden
de aanwezigen nog spontaan strijdbaar toegesproken
door Thierry Jansegers, eigenaar van het miniresort
La Palmeraie op Curaçao.

   ,,Eendracht maakt macht. Wij      de slachtoffers en hun dierbaren Het condoleanceregister wordt zal aan de Belgische consul worden overhandigd. FOTO JEU OLIMPIO
zullen nooit toegeven.” Janse-
gers staat stil bij de shock van de  aan.” Op verzoek van de direc-
circa 100 Belgen op het eiland,
nadat ze 8.000 kilometer van         teur pakken de aanwezigen el- landskinderen die terreur zaai- Hospitality and Tourism Associ- betreurenswaardige gebeurte-
huis het nieuws over de aansla-
gen hoorden.                         kaars hand vast terwijl ze 1 mi- en’. ,,Het zijn gewoon Belgen, ation (Chata) een korte toe- nissen in België en wenst het

   Ruim 30 Belgen en Nederlan-       nuut stilte houden voor de mensen die in het land gastvrij spraak. Boeldak rept over het re- land sterkte toe in deze verdrieti-
ders hebben zich in overwegend
zwarte, witte, of beige kleding      slachtoffers.                   zijn opgenomen en daar op- cente zinloze geweld in België, ge tijden.
bij het Ritz Hotel op Scharloo
verzameld voor de herdenking.        Die minuut wordt ook door groeiden, zaaien nu terreur. dat herinneringen oproept aan Een vrouw in het publiek is
Buiten bij het hotel hangt de Bel-
gische vlag halfstok. Bij een        het personeel achter de bar en de Waarom doen ze dit, in naam andere uitingen van agressie. De blij met de herdenking. ,,Het is
muur pal achter het zwembad
met felroze ligstoelen en aqua-      gasten die op afstand toekijken, waarvan?” zo vraagt hij zich luid- gastvrijheid waar de organisatie mooi dat Curaçao dit gebaar
marijn water, is een Belgische
vlag gedrapeerd. Bezoekers van       gerespecteerd. Op dat moment op af.                 voor staat, geldt in goede maar maakt. Wij hebben nu de kans
de herdenking kunnen bij de in-
gang hun handtekening plaat-         is alleen het geruis van de pala- Bij de bijeenkomst houdt Eli- ook in verdrietige tijden, zo stelt gekregen om samen stil te staan
sen in een klein condoleancere-
gister. Dat boek wordt later nog     pa’s in de wind te horen. Wan- or Boeldak namens de Curaçao hij. De Chata is bedroefd door de bij wat er in België is gebeurd.”
aan de Belgische consul over-
handigd, zo legt Hans Robben,        neer het Belgische volkslied uit
directeur van het hotel en initia-   de luidsprekers klinkt, zingen
tiefnemer van de herdenking
uit.                                 ‘We zaten op een tikkende tijdbom’sommige aanwezigen stilletjes
                                     mee. Een vrouw slaat haar arm
   Robben verwelkomt de aan-
wezigen in zijn openingstoe-         om haar partner. Boven op een Door Pieter Hofmann   op veel mensen reizen. Dat zul- De Curaçaose Danielle Cohen
spraak. Hij vertelt hoe het brute
geweld van de aanslagen de           balkon van de eerste verdieping en John Samson      len die terroristen zeker ook ge- Henriquez mocht tot de namid-
mensen hier in hun hart heeft
geraakt. ,,Wij voelen de pijn van    staat een man die het volkslied Brussel - In Den Haag bij de ver- dacht hebben”, vertelt Tilma.  dag haar werkplek niet verlaten.

                                     van het begin tot het eind mee- tegenwoordigingen van Aruba, Tilma besluit thuis te blijven ,,Op straat staan overal militai-

                                     zingt. Het is een Nederlander Curaçao en Sint Maarten wordt als hij het nieuws hoort. ,,Ik wil- ren, politie en pantserwagens.

                                     die later verklaart uit solidariteit in de ochtend en middaguren de bij mijn gezin zijn. Later ben Nog meer dan tijdens de vier da-

                                     met België de herdenking bij te met elkaar gebeld. Zijn alle col- ik gebeld door iemand die net gen durende ‘lockdown’ na de

                                     wonen. Overigens is hij niet de lega’s in Brussel veilig? Zeker langsreed toen de ontploffing aanslagen in Parijs. Iedereen

                                     enige.                          één Arubaanse diplomaat is in plaatsvond. Hij vertelde me over verwachtte sindsdien dat er ooit

                                     Twee Nederlandse vrouwen Brussel. Hij werkt vlakbij het mensen die bebloed naar buiten wel iets zou gebeuren in Brus-

                                     zijn een paar uur daarvoor op metrostation waar de tweede kwamen en onder het stof zaten. sel. Het was alsof we op een tik-

                                     Curaçao aangekomen. Zij loge- aanslag is gepleegd.  Verschrikkelijk. Het is heel pijn- kende tijdbom zaten.”

                                     ren bij een Belgische en hebben Het gaat om Cedrick Tilma, lijk voor België, voor Europa ,,Toch lijkt de stad sneller dan

                                     ervoor gekozen om met haar die veilig blijkt te zijn. ,,Gisteren ook. Ik hoop nu vooral dat men- verwacht weer te ontspannen”,

                                     naar de bijeenkomst te komen. rond dezelfde tijd zat ik nog in sen hier gepast op reageren. zegt Cohen Henriquez. ,,De me-

                                     Een Belg uit het publiek is boos. de metro. De lijn onder de Wet- Mijn gedachten gaan uit naar de tro’s en treinen rijden weer, de

                                     Boos op de ‘laffe terroristen, de straat is een drukke route waar- slachtoffers en hun naasten.” scholen gaan waarschijnlijk

                                                    Advertentie                                                                       morgen weer open. Inmiddels

                                                                                                                                      weten we ook dat het geen zin

                                                                                                                                      heeft om onszelf dagenlang op

                                                                                                                                      te sluiten, het dagelijks leven

                                                                                                                                      moet vroeg of laat toch door-

                                                                                                                                      gaan.”

                                                                                                                                      Hoe nu verder, dat weet Co-

                                                                                                                                      hen Henriquez nog niet precies.

                                                                                                                                      ,,De consequenties zijn nu

                                                                                                                                      moeilijk te overzien. Het zal in

                                                                                                                                      ieder geval veel discussies in de

                                                                                                                                      Europese Unie ingewikkelder

                                                                                                                                      maken. Maar ik wil voorlopig

                                                                                                                                      niet weg uit de stad. Er is hier

                                                                                                                                      nog te veel te doen.”

                                                                                                                                      Ann Philipps van het Cura-

                                                                                                                                      çaohuis in Den Haag reist elke

                                                                                                                                      maand af naar Brussel om Cura-

                                                                                                                                      çao te vertegenwoordigen. Voor

                                                                                                                                      haar gevoel komen de aanslagen

                                                                                                                                      nu ‘heel dichtbij’. ,,Ik vind het

                                                                                                                                      eng. Het station is ook niet ver

                                                                                                                                      van waar ik altijd verblijf”, vertelt

                                                                                                                                      Philipps. Eigenlijk zou zij pas

                                                                                                                                      dinsdag naar Nederland terug-

                                                                                                                                      gaan, maar dat kon gisteravond

                                                                                                                                      al. Ze wordt onderbroken door

                                                                                                                                      telefoontjes uit Curaçao; nu van

                                                                                                                                      haar bezorgde familie.

                                                                                                                                      i Caribischnetwerk.ntr.nl
   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46