Page 19 - ANTILL DGB
P. 19

Antilliaans Dagblad Dinsdag 21 november 2017                                                                      19
                                                                                                              Regio


  Hele land




  bidt voor




  onderzeeër



  Van onze redactie
  Buenos Aires - In Argentinië wordt per uur de paniek en
  ongerustheid groter, nu al dagen geen contact meer is
  met een onderzeeër met aan boord 44 opvarenden. Dat
  schrijft NRC. Woensdag viel het contact tussen de onder-
  zeeboot en de Argentijnse autoriteiten plotseling stil,
  toen het schip zich zo’n 430 kilometer van de kust
  bevond.
                                                  De ARA San Juan was onderweg van de zuidelijke marinebasis in Ushuaia naar havenstad Mar del
    Met hulp uit de Verenigde  foons. Onderzocht wordt of die  Plata toen het contact verbroken werd.
  Staten, het Verenigd Koninkrijk,  vanuit de vermiste onderzeeboot
  Zuid-Afrika, Brazilië, Chili en  kwamen. Met hulp van een  contact verbroken werd. De Ar-  vige stormen, regens en enorme  de onderzeeboot aan wal ligt.
  Peru is met boten en vliegtuigen  Amerikaans bedrijf dat gespeci-  gentijnse president, Mauricio  hoge golven bemoeilijken de  „We vragen alle Argentijnen om
  een grootscheepse zoekactie be-  aliseerd is in satellietcommuni-  Macri, maande via tv-optredens  zoekactie. Volgens de marine  met ons te bidden, dat het schip
  gonnen naar de onderzeeër  catie, worden ze nu geanaly-  en op sociale media de bevol-  hebben de bemanningsleden  blijft varen en ze gevonden wor-
  ARA San Juan.           seerd. De ARA San Juan was  king tot kalmte en beloofde aan  eten aan boord om meerdere da-  den”, zei Claudio Rodriguez,
    Afgelopen weekend kwamen  onderweg van de zuidelijke ma-  de familieleden van de beman-  gen te overleven. Ongeruste fa-  broer van een van de verdwenen
  er vanuit het gebied zeven op-  rinebasis in Ushuaia naar  ningsleden alles op alles te zet-  milieleden verzamelden zich  bemanningsleden vol emotie bij
  roepen binnen via satelliettele-  havenstad Mar del Plata toen het  ten om het schip te vinden. He-  rondom de militaire basis waar  het lokale nieuws.

  Boliviaanse gemeenschappen lopen leeg


  Van onze redactie       anders je brood verdienen op de-  om te overleven.” Vooral de vee-
  Oruro - Vijf families wonen er  ze plek?” In 2009 werd het ri-  teelt heeft veel geleden onder de
  nog in Alantañita, een gemeen-  vierbekken van de mijn op natio-  vervuiling en is de laatste vijf
  schap op zo’n 35 kilometer ten  naal niveau erkend als rampge-  jaar met 90 procent afgenomen
  zuiden van de Boliviaanse stad  bied. ,,Er is sindsdien echter  in Alantañita. ,,De oevers van de
  Oruro. Ze hebben hun thuis  geen  verbetering  geboekt”,  rivier worden volledig wit tijdens
  zien veranderen tot een natuur-  klaagt het bestuur van Coridup  het droogseizoen”, vertelt Jaime,
  lijke stortplaats van mijnafval, zo  (Coordinadora en Defensa del  die net ten zuiden van Kori Kol-
  schrijft het  Mondiaal Nieuws.  Río Desaguadero y Lagos Uru  lo’s kleine broer - de Kori Chaca-
  ‘Milieumigratie’ op de Altiplano  Uru y Poopó). Sinds 2007 werd  mijn - woont. Het zoutgehalte
  heeft het feitelijk aantal inwo-  deze volksbeweging opgericht  van het water van de Desaguade-
  ners van de stad Oruro op korte  met als doel de bescherming van  ro-rivier is sinds de start van de
  tijd doen verdubbelen. De Hu-  de Desaguadero-rivier en de me-  werken sterk verhoogd ter hoog-
  anuni-mijn loost sinds meer dan  ren Uru Uru en Poopó. ,,Het be-  te van de gemeenschap Santo
  een eeuw zijn afvalwater vol  loofde opvangbekken is na vele  Tomás.  Gemeenschappen
  zware metalen rechtstreeks in  jaren nog steeds niet in gebruik  stroomafwaarts van de Kori Kol-  De Huanuni-mijn loost sinds meer dan een eeuw zijn afvalwater vol
  de rivier San Juan de Sora Sora,  en de geaffecteerde gemeen-  lo-mijn kunnen hun vee niet  zware metalen rechtstreeks in de rivier San Juan de Sora Sora, van-
  vanwaar het doorstroomt tot in  schappen hebben sindsdien  meer onderhouden en de aantal-  waar het doorstroomt tot in Alantañita.
  Alantañita. Sinds de jaren 70 ge-  geen enkele vorm van onder-  len zijn sterk verminderd. Som-
  bruikt men echter ook xanthaat  steuning ontvangen”, vertelt ex-  migen verzamelen nu stro om te  Vooral jongvolwassenen, maar  schrale Altiplano nog het meest
  voor de extractie van tin,  voorzitter van Coridup, Ángel  verkopen voor het maken van  ook hele gezinnen gaan op de  voorkomende fenomeen: Door
  waardoor het sediment dat zich  Flores. Sinds 2011 belooft het  matrassen, anderen proberen bij  vlucht voor een veranderend mi-  de week werkt men in de stad,
  als een waaier uitspreidt over het  mijnbedrijf dit opvangbekken te  te verdienen als bouwvakker of  lieu en een onleefbare omge-  maar in het weekend keert men
  land nog sterker verontreinigd  bouwen, echter tot op heden is  door handwerk te verkopen in  ving. Op die manier loopt mo-  steevast naar ‘huis’. Ze voelen
  is. Het rivierwater kunnen ze  deze tot een 60 procent gevor-  de stad. Banen zijn schaars op  menteel de uitgestrekte Altipla-  zich nog deel van hun gemeen-
  niet meer gebruiken voor con-  derd volgens de milieuverant-  gedegradeerd land. Als je niet  no leeg en groeien de steden  schap op het platteland en willen
  sumptie, hun akkers of hun die-  woordelijke.  Stroomafwaarts  meer in je levensonderhoud kan  aan. Sommigen vertrekken naar  daar geen verandering in bren-
  ren. Sinds het begin van de hui-  van de Kori Kollo-goudmijn zijn  voorzien en gedwongen moet  buurlanden zoals Argentinië en  gen. Leven van het land dat men
  dige eeuw heeft de vervuiling  er waterputten die droog komen  overschakelen op kortstondige  Chili. Niet alle migranten die in  vroeger bewerkte of waar men
  zelfs het grondwater bereikt.  te staan door de grote wijzigin-  werkjes, voor mensen in de stad  de stad aankomen blijven daar  vroeger vee op liet grazen, is ech-
  ,,Het grondwater ruikt naar co-  gen die werden aangebracht in  of in een ander dorp dat vaak ta-  ook, omdat ze zien dat de kan-  ter niet meer mogelijk. In het
  pajira (zuur mijnwater)”, vertelt  de stroming van de Desaguade-  melijk slecht bereikbaar is door  sen beperkt zijn, dat hun werk  dorp Puñaca is er bijvoorbeeld
  José (72) uit Kochi Pia Kala die  ro-rivier. Tijdens de activiteiten  een gebrek aan wegen, is op dat  niet geapprecieerd wordt en om-  zo goed als niemand, die nog
  vlakbij het meest zuidelijk punt  van de mijn tussen 1980 en  moment de stap klein je geschie-  dat ze merken dat ze worden uit-  nooit uit het dorp is weggetrok-
  van het Uru Urumeer woont.  2010 gebruikte de mijn dage-  denis achter te laten en te ver-  gebuit. In vele gevallen gaat het  ken. In Alantañita wonen nog 5
  ,,Landbouwproductie is er al ja-  lijks 22.040.000 liter water of  trekken richting de stad. Ze ge-  over mensen die nooit goed heb-  gezinnen op leeftijd. De jeugd
  ren niet meer, want de aarde is  77 procent van wat de hele stad  ven de voortdurende zoektocht  ben leren schrijven en proble-  en een vijftigtal families hebben
  vervuild en er is niets meer dat  per dag verbruikt, momenteel  naar een manier om de eindjes  men ondervinden om zich goed  andere oorden opgezocht. Van-
  groeit.” Francisco (60) wil niet  zijn de activiteiten stilgelegd,  aan elkaar te knopen op en pro-  te integreren. Ze proberen terug  uit het dorp worden zij die emi-
  weg van het land dat zijn ouders  maar wordt de open-put nog  beren geluk te vinden in de stad.  te keren naar een veiligere en be-  greren slecht bekeken of men
  en grootouders goed verzorg-  voortdurend gevuld met water  Deze migranten worden door de  kende omgeving, hoewel dit niet  denkt dat ze rijk en verwend
  den. Hij trekt voor periodes naar  uit de rivier. Román (64) herin-  stadsbewoners vaak gezien als  steeds evident is door gebrek  zijn. Onderlinge relaties worden
  het stadje Huanuni, waar hij let-  nert zich ooit 800 schapen te  een bedreiging voor het goede  aan middelen of omdat men  er in elk geval niet beter op. Hun
  terlijk in het afval van de mijn  hebben gehad. ,,Veel zijn gestor-  leven in hun stad, al blijken ze  bang is om als mislukkeling be-  cultuur, gewoontes, geschiede-
  werkt om er de laatste beetjes  ven door het drinken van ver-  uiteindelijk goedkope werk-  keken te worden door vrienden  nis… hun hele identiteit en voor-
  mineraal uit te halen. ,,Gezond  vuild water, voor anderen was er  krachten die meer dan eens te  en familie. De zogenaamde  ouderlijke kennis gaan daarbij
  is het zeker niet, maar waar ga je  onvoldoende drinkwater of gras  lijden hebben onder uitbuiting.  ‘dubbele residentie’ is hier op de  verloren.
   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24