Page 120 - Non-Beta I
P. 120
"ฮัลโหล สึกิชิมะ ตอนนี้ฉันอยู่หน้าบ้านนายแล้วนะ ล็อคไว้รึ
เปล่า?" ถึงจะเจ็บใจที่คาเกยามะต้องมาเห็นเขาในภาพนี้ และถึงแม้ว่าจะ
ไม่อยากให้เพื่อนมาเห็นสภาพดูไม่ได้เช่นนี้เท่าไหร่นักแต่ในเมื่อมันอดทน
ไม่ไหวอีกต่อไปแล้วสึกิชิมะก็เลยยอมให้คาเกยามะเข้ามาในบ้านแบบช่วย
ไม่ได้
"กุญแจส ารองอยู่ใต้กระถางต้นไม้...." เสียงคนป่วยพูดออกจะติด
ร าคาญเรียกรอยย่นระหว่างคิ้วของคาเกยามะได้อย่างดี แม้ว่าทันทีที่เขา
ได้รับโทรศัพท์จากยามากุจิเรื่องอาการป่วยของสึกิชิมะที่เรียกได้ว่าเป็นคน
ป่วยยากในระดับหนึ่งก็ค่อนข้างตกใจไม่น้อย โชคดีที่เขามาท าธุระที่ร้าน
ขายอุปกรณ์กีฬาแถวบ้านของสึกิชิมะตั้งแต่เมื่อเช้าเพราะฟังจากน ้าเสียง
ร้อนรนของยามากุจิแล้วก็อดที่จะตกใจไม่ได้ เลยต้องรีบบึ่งมาหาหนึ่งใน
เสาหลักของทีมตอนนี้เสียก่อน กลัวว่าหากสึกิชิมะเป็นอะไรไปจะไม่มีใคร
มานั่งเสียดสีคนในชมรมให้เคืองเล่นๆน่ะสิ
และอีกอย่างคือ ช่วงสองอาทิตย์มานี่สึกิชิมะก็เริ่มกลับมาเลี่ยง
การซ้อมหนักเหมือนสมัยเข้าชมรมตอนปีหนึ่งเป๊ะๆ อาจจะเป็นเพราะว่า
ตัวเองอยู่ปีสามแล้วต้องการจะโฟกัสที่เรื่องเรียนมากกว่า แต่ก็ยังถือว่าเร็ว
เกินไปถ้าหากจะคิดเรื่องมหาลัย แต่เพราะว่าคาเกยามะ โทบิโอะเป็นคนโง่
มาก เขาไม่เข้าใจความคิดของพวกเรียนเก่งๆเท่าไรนักหรอก
มือหนาหมุนลูกบิดเข้าไปในบ้านสึกิชิมะอย่างถือวิสาสะ ในเมื่อ
คนเพียงคนเดียวที่อยู่บ้านก าลังนอนเปื่อยอยู่ในห้องของตัวเองและแม้ว่านี่
จะเป็นการมาบ้านของสึกิชิมะเป็นครั้งแรก แต่เขาก็พอจะเดาห้องนอน
120 | N o n - b e t a
