Page 10 - จารีตนาฏศิลป์ไทย
P. 10
◦มัยนิยม (อังกฤษ: fashion) เป็นปทัสถานทางสังคมที่แสดงออกถึง
ความนิยมของกลุ่มคนซึ่งแพร่หลายไปรวดเร็วในช่วงเวลาหนึ่ง และ
ก็เสื่อมไปรวดเร็วเช่นกัน ในช่วงแพร่ระบาดนั้น คนในสังคมทั่วไปมี
ความรู้สึกว่าตนถูกบังคับให้ปฏิบัติตาม มิเช่นนั้นก็ถูกว่า "เชย" เป็น
ต้น เช่น เรื่องแบบทรงผม แบบเครื่องแต่งกาย
◦ความนิยมชั่วครู่ (อังกฤษ: fad) เป็นแบบพฤติกรรมเพียงผิวเผินและ
ไม่จริงจัง เปลี่ยนแปลงง่าย รวดเร็ว มาเร็วไปเร็ว เช่น สมัยหนึ่งคน
ไทยเคยสนทนากันด้วยส านวน "อย่าให้เซด"
◦ความคลั่งไคล้ (อังกฤษ: craze) เป็นเรื่องราวของความไม่มีเหตุผล
เมื่อครอบง าผู้ใดแล้วผู้นั้นก็มักประพฤติปฏิบัติในในท านองโง่เขลา
เบาปัญญา หมกมุ่นอยู่กับเรื่องที่ตนคลั่งไคล้เป็นต้น เช่น การคลั่ง
ไคล้ดารานักร้อง
◦งานพิธี (อังกฤษ: ceremony) เป็นการแสดงออกซึ่งเกียรติยศ ความมี
หน้ามีตา ยังผลให้เกิดความรู้สึกว่าเป็นพวกเดียวกัน สนับสนุนความ
สมานฉันท์ภายในกลุ่ม แต่ใครจะปฏิบัติหรือไม่ก็ได้ เช่น งานฉลอง
วันครบรอบวันเกิด งานฉลองวันครบรอบวันสมรส เป็นต้น
◦พิธีการ (อังกฤษ: rite) เป็นแบบแผนพฤติกรรมที่มีล าดับขั้นตอน
แน่นอน และต้องท าซ ้า ๆ เช่น วันพระ วันสงกรานต์ วันท าบุญขึ้น
บ้านใหม่ วันมาฆบูชา
◦พิธีกรรม (อังกฤษ: ritual) เป็นแบบแผนพฤติกรรมตามความเชื่อที่
มักไม่เปิดเผยต่อสาธารณชนทั้งหมด เช่น พิธีรับน้องใหม่
◦มารยาททางสังคม (อังกฤษ: etiquette) เป็นการปฏิบัติตนให้
เหมาะสมแก่กาลเทศะในการสมาคม เช่น มรรยาทในการ
รับประทานอาหาร การโดยสารรถประจ าทางควรลุกให้เด็ก คนชรา
และสตรีมีครรภ์นั่ง เป็นต้น
