Page 186 - พระอาจารย์เทศน์เนื่องในโอกาสวันสำคัญทางพุทธศาสนา
P. 186
182
เพราะอะไร ? เพราะกาลังเขาอ่อนลง แต่เมื่อมีกาลังมากขึ้น...ก็ เกิดดับ แต่ว่าถี่ละเอียดขึ้น จึงมีอาการสว่างเหมือนแสงนั้นนิ่งตลอดเวลา แม้แต่ตัวจิตที่ทาหน้าที่ร/ู้ตัววิญญาณรู้เองก็เช่นเดียวกันเพราะฉะนั้นถ้า ไม่สังเกตให้ดี ไม่พิจารณาถึงอาการพระไตรลักษณ์ ถึงการเกิดขึ้น-ตั้งอยู่- ดับไป ไม่ใส่ใจโดยแยบคายแล้ว ยากนักที่จะเห็นว่าจิต/ตัววิญญาณรู้เกิด ดับอย่างไร ถามว่า สาคัญแค่ไหนที่เราควรจะศึกษาหรือใส่ใจถึงการเกิด ดับของตัววิญญาณรู้ ? อันนี้สาคัญอย่างยิ่ง! เพราะอะไร ? ความละเอียด ตรงนี้นี่แหละ ถ้าเห็นชัดว่าแม้แต่จิตที่ทาหน้าที่รู้/ตัวรู้เองก็เกิดดับตลอด เวลา จิตจะคลายอย่างสิ้นเชิง จะละอย่างสิ้นเชิง เพราะรู้ว่าไม่มีอะไรเลย ที่จะยึดได้
เมื่อละอย่างสิ้นเชิงแล้ว จิต/ใจรู้/ตัววิญญาณรู้ยังทางานอยู่ไหม ? ยังทางานอยู่ แล้วใครเป็นคนยึด ? ก็อวิชชานั่นแหละ เมื่อละอวิชชาไป แล้ว เหลืออะไร ? ก็เหลือจิตที่ทาหน้าที่รู้ รู้อย่างอิสระ พร้อมที่จะเกิด ขนึ้ -ตงั้ อย-ู่ ดบั ไปอยา่ งอสิ ระ มคี วามผอ่ งใสในตนเอง นแี่ หละสภาวธรรมที่ ปรากฏเกดิ ขนึ้ การปฏบิ ตั ธิ รรมกเ็ พอื่ พจิ ารณาสภาวธรรมเหลา่ นใี้ หเ้ หน็ ชดั แจม่ แจง้ ดว้ ยตนเอง แตไ่ มใ่ ชแ่ คเ่ หน็ แคน่ แี้ ลว้ พอ ลองดวู า่ มสี ภาวะอะไรที่ พเิ ศษออกไป ? สภาวะหนงึ่ ทพี่ เิ ศษออกไปกค็ อื “สภาพจติ ใจ” การกา หนด รคู้ วามจรงิ ตรงนยี้ งิ่ แจม่ แจง้ ยงิ่ ชดั มากขนึ้ ทา ใหจ้ ติ ใจยงิ่ รสู้ กึ อสิ ระ มคี วาม สบาย มีความผ่องใส มีความตั้งมั่น มีความมั่นคง ไม่หวั่นไหวกับอารมณ์ ทเี่ กดิ ขนึ้ ปญั ญาคอื ความเขา้ ใจเฉยี บแหลม สรปุ อารมณไ์ ดเ้ รว็ เหมอื นเหน็ ปุ๊บ เข้าใจแล้วก็จบ เข้าใจแล้วก็จบ...
ทาไมถึงเร็วขนาดนั้น ? จิตที่มีอิสระ มีความสงบ สติที่มีกาลัง ป ญั ญ า ก เ็ ฉ ยี บ แ ห ล ม ม คี ว า ม ค ม เ ห น็ ส ภ า ว ธ ร ร ม ท เี ่ ก ดิ ข นึ ้ ซ า ้ ๆ จ น ร ช้ ู ดั แ ล ว้
