Page 276 - พระอาจารย์เทศน์เนื่องในโอกาสวันสำคัญทางพุทธศาสนา
P. 276
272
ก่อนจะแผ่เมตตาทุกครั้ง ขอให้เราน้อมถึงความสุขที่เกิดจากการ ทาบุญ หรือน้อมถึงบุญกุศลที่เราได้ทา น้อมเข้ามาใส่ใจของเราให้เต็ม ให้ เต็มบริเวณหทัยวัตถุหรือบริเวณหัวใจของเรา จนรู้สึกจิตใจของเรา เต็มไปด้วยความสุข เต็มไปด้วยความอิ่มใจความสบายใจ ให้จิตของเรา เต็มไปด้วยพลังบุญ โดยปกติเมื่อจิตเราเต็มไปด้วยพลังบุญแล้ว จะทาให้ มีความอิ่มใจ มีความสบายใจ มีความสุขเกิดขึ้น การแผ่เมตตา คือแผ่ ความปรารถนาดีให้บุคคลอื่นมีความสุข เราก็ต้องมีพลังความสุขก่อนถึง จะแผ่ให้กับผู้อื่นต่อไปได้ เพราะฉะนั้น ขอให้เราน้อมถึงบุญกุศลที่เรา ได้ทา น้อมเข้ามาใส่ใจของเราให้เต็ม ให้เต็มทั้งตัว ให้ล้นจากตัว ให้กว้าง ออกไป เมอื่ รสู้ กึ วา่ ใจของเราเตม็ ไปดว้ ยพลงั บญุ แลว้ ตอ่ ไปใหอ้ ธษิ ฐานจติ ให้กับตนเอง
ด้วยอานุภาพแห่งบุญนี้ จงมาเป็นตบะ เป็นพลว เป็นปัจจัย ให้ ขา้ พเจา้ จงเปน็ ผมู้ สี ติ มสี มาธิ มปี ญั ญา มดี วงตาเหน็ ธรรม และเขา้ ถงึ ธรรม โดยฉับพลัน ขณะอธิษฐาน ให้น้อมเข้ามาใส่ตัว เข้ามาใส่ใจของเรา จาก นั้นให้แผ่จิตที่เป็นบุญอันนี้ให้กว้างออกไป ไม่มีขอบเขตไม่มีประมาณ ให้ กวา้ งเทา่ จกั รวาล แลว้ ตงั้ จติ อธษิ ฐานแผบ่ ญุ กศุ ลอนั นใี้ หก้ บั ผมู้ พี ระคณุ ทงั้ หลาย ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่ ครูบาอาจารย์ ลูกหลาน ญาติสนิทมิตรสหาย เพื่อนร่วมโลกเกิดแก่เจ็บตาย เทวดาทั้งหลาย ทั้งที่อยู่ ณ สถานที่แห่งนี้ และที่อื่น ๆ จงรับรู้ถึงบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้แผ่ไปแล้วนี้...
เมื่อรับรู้แล้วก็ขอให้อนุโมทนา เมื่ออนุโมทนาแล้ว ถ้ามีทุกข์ก็ขอ ให้พ้นจากทุกข์ ถ้ามีสุขก็ขอให้สุขยิ่ง ๆ ขึ้นไป ถ้ามีเวรมีภัยต่อกันก็ขอให้ อโหสกิ รรมซงึ่ กนั และกนั เพอื่ ความเจรญิ ความผาสกุ ในชวี ติ ตลอดไป และ สุดท้ายนี้ก็ขออานิสงส์กุศลผลบุญต่าง ๆ ที่เราได้ทามา ไม่ว่าจะเป็นการ
