Page 111 - osoole-kafi-j2

‫اﻟﺴﻼم ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬ﺑﻪ ﺧﺪا اي زﯾﺎد ﻫﯿﭽﮑﺲ را در اﯾﻨﻬﺎ ﺷﺮﯾﮏ ﻋﻠﯽ ﻧﺴﺎﺧﺖ ‪.‬‬

‫ﺳﭙﺲ وﻓـﺎت ﻋﻠﯽ ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴـﻼم ﻓﺮا رﺳـﯿﺪ‪ ،‬آن ﺣﻀـﺮت ﻓﺮزﻧـﺪاﻧﺶ را ﮐﻪ دوازده ﭘﺴـﺮ ﺑﻮدﻧـﺪ‪ ،‬ﻧﺰد ﺧﻮد ﺧﻮاﻧـﺪ و ﺑﻪ آﻧﻬـﺎ ﻓﺮﻣﻮد‪:‬‬
‫ﻓﺮزﻧﺪان ﻋﺰﯾﺰم ! ﺧﺪاي ﻋﺰوﺟﻞ اراده ﺣﺘﻤﯽ ﻓﺮﻣﻮد ﮐﻪ ﺳﻨﺘﯽ از ﯾﻌﻘﻮب در ﻣﻦ ﻗﺮار دﻫﺪ‪.‬‬

‫ﯾﻌﻘﻮب دوازده ﭘﺴـﺮ داﺷﺖ ‪ ،‬آﻧﻬﺎ را ﻧﺰد ﺧﻮد ﺧﻮاﻧﺪ و ﺻﺎﺣﺐ آﻧﻬﺎ )و ﺟﺎﻧﺸـﯿﻦ ﺧﻮد را( ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮد‪ ،‬آﮔﺎه ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ‬
‫ﻫﻢ ﺻﺎﺣﺐ ﺷـﻤﺎ را ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ‪ ،‬ﻫﻤﺎﻧﺎ اﯾﻦ دو‪ ،‬ﭘﺴـﺮان رﺳﻮل ﺧـﺪا ﺻـﻠﯽ اﻟ ّﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ و آﻟﻪ ﺣﺴﻦ و ﺣﺴـﯿﻨﻨﺪ ﻋﻠﯿﻬﻤﺎاﻟﺴـﻼم ‪ ،‬از‬
‫آﻧﻬﺎ ﺑﺸﻨﻮﯾﺪ و ﻓﺮﻣﺎن ﺑﺮﯾﺪ و ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﯽ ﻧﻤﺎﺋﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ آﻧﭽﻪ را رﺳﻮل ﺧﺪا ﺑﻪ ﻣﻦ ﺳﭙﺮده و ﺧﺪا ﺑﻪ او ﺳﭙﺮده ﺑﻮد ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺳﭙﺎرم ‪ ،‬و‬
‫آن ﭼﯿﺰ ﻣﺨﻠﻮق ﺧـﺪا و راز ﭘﻨﻬﺎن ﺧـﺪا و دﯾﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ او ﺑﺮاي ﺧﻮد ﭘﺴـﻨﺪﯾﺪه اﺳﺖ ‪ .‬ﭘﺲ ﺧـﺪا ﺑﺮاي آﻧﻬﺎ از ﺟﺎﻧﺐ ﻋﻠﯽ واﺟﺐ‬
‫ﺳـﺎﺧﺖ ‪ ،‬آﻧﭽﻪ را ﻋﻠﯽ از ﺟـﺎﻧﺐ ﭘﯿﻐﻤﺒﺮ ﺻـﻠﯽ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﯿﻪ و آﻟﻪ واﺟﺐ ﺳـﺎﺧﺖ )و آن ﺷـﻨﯿﺪن و ﻓﺮﻣـﺎﻧﺒﺮي و ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﯽ اﻣﺖ اﺳﺖ از‬
‫اﯾﺸـﺎن ( و ﻫﯿـﭻ ﯾـﮏ از آن دو ﺑﺮ دﯾﮕﺮي ﺑﺮﺗﺮي ﻧـﺪاﺷﺖ ‪ ،‬ﺟﺰ ﺑﻪ واﺳـﻄﻪ ﺑﺰرگ ﺳﺎﻟﯿﺶ )ﮐﻪ ﻣﺨﺼﻮص اﻣﺎم ﺣﺴﻦ ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴـﻼم‬

‫ﺑﻮد( و ﭼﻮن ﺣﺴﯿﻦ ﺑﻪ ﻣﺤﻀﺮ ﺣﺴﻦ ﻋﻠﯿﻬﻤﺎ اﻟﺴﻼم ﻣﯽ آﻣﺪ‪ ،‬در آن ﻣﺠﻠﺲ ﺳﺨﻦ ﻧﻤﯽ ﮔﻔﺖ ﺗﺎ ﺑﺮ ﻣﯽ ﺧﺎﺳﺖ ‪.‬‬

‫ﺳﭙﺲ وﻓﺎت ﺣﺴﻦ ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴـﻼم ﻓﺮا رﺳـﯿﺪ و او آن ﺳﭙﺮده را ﺑﻪ ﺣﺴـﯿﻦ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﻧﻤﻮد‪ ،‬ﺳﭙﺲ وﻓﺎت ﺣﺴﯿﻦ ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم ﻓﺮا رﺳﯿﺪ‪ ،‬آن‬
‫ﺣﻀﺮت دﺧﺘﺮ ﺑﺰرﮔﺘﺮش ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﻨﺖ اﻟﺤﺴﯿﻦ‬