Page 171 - osoole-kafi-j2

‫‪.‬‬

‫ﺑﺎب )اﺷﺎره وﻧﺺ ﺑﺮاﺑﯽاﻟﺤﺴﻦ ﻣﻮﺳﯽ ﻋﻠﯿﻪاﻟﺴﻼم(‬

‫َﺑﺎ ُب اْﻟ ِﺈ َﺷﺎ َر ِه َو اﻟ ﱠﻨ ﱢﺺ َﻋ َﻠﯽ َأ ِﺑﯽ اْﻟ َﺤ َﺴ ِﻦ ُﻣﻮ َﺳﯽ ع‬

‫َﻣ ْﻦ‬ ‫اﻟ ﱠﻨﺎ ِر‬ ‫ِﻣ َﻦ‬ ‫ﺑَِﯿ ِﺪي‬ ‫ُﺧ ْﺬ‬ ‫ع‬ ‫اﻟ ﱠﻠ ِﻪ‬ ‫َﻋﺒْ ِﺪ‬ ‫ﻟَِﺄﺑِﯽ‬ ‫ﻗُﻠْ ُﺖ‬ ‫َﻗﺎ َل‬ ‫اﻟَْ َﺻﻔﺎﯿْ ِﺣِﺒُﺾُﮑﺑْْﻢِﻦَﻓ َﺘاﻟَْﻤُﻤ ﱠﺴْﺨ َﺘ ْﺎ ِﮏر‬ ‫َﻋ ِﻦ‬ ‫اﻟْ َﻘ ﱠﻠﺎ ِء‬ ‫ﻟَ َﻨ‪1‬ﺎ‪-‬ﺑَ َأﻌْ َْﺣﺪ َﻤـَ ُكﺪ َﻓﺑَُْﺪﻦَﺧِﻣ َْﻬﻞ َﺮَاﻋ َﻠَنﯿْ ِﻪَﻋ َأْﺑُﻦﻮﻣُ ِإَﺑْﺤَﺮﱠاﻤ ِﻫِﺪﯿ َﺑْﻢ ِﻦع َﻋَﻠِو ﱟ ُﻫﯽ َﻮَﻋ َﯾْﻦْﻮ َﻣَﻋﺌِﺒٍْﺬِﺪ ُﻏاﻟَﻠﱠﻠﺎ ِﻪٌم‬
‫ﺑِ ِﻪ‬ ‫َﻫ َﺬا‬ ‫َﻓ َﻘﺎ َل‬

‫اﺻﻮل ﮐﺎﻓﯽ ﺟﻠﺪ ‪ 2‬ﺻﻔﺤﻪ ‪ 81‬رواﯾﻪ ‪1‬‬

‫‪ 1‬ﻓﯿﺾ ﺑﻦ ﻣﺨﺘﺎر ﮔﻮﯾـﺪ‪ :‬ﺑﺎﻣﺎم ﺻﺎدق ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴـﻼم ﻋﺮض ﮐﺮدم ‪ :‬ﻣﺮا از آﺗﺶ دوزخ دﺳـﺘﮕﯿﺮ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﻌﺪ از ﺷـﻤﺎ ﮐﻪ را دارﯾﻢ ؟ ﭘﺲ‬
‫اﺑﻮ اﺑﺮاﻫﯿﻢ ﺑﺮ آﻧﺤﻀﺮت وارد ﺷﺪ و او در آن روز ﮐﻮدك ﺑﻮد‪ ،‬اﻣﺎم ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬اﯾﻨﺴﺖ ﺻﺎﺣﺐ ﺷﻤﺎ‪ ،‬داﻣﻨﺶ را ﺑﮕﯿﺮ‪.‬‬

‫اﻟ ﱠﻠ ِﻪ‬ ‫َﻗَﮐْﺜﺪِﯿ َﻓٍﺮَﻌ ََﻋﻞ ْاﻦﻟ ﱠﻠَأﺑُِﻪ َﯽذﻟِ َﻋﺒَْ ِﮏﺪ‬ ‫ﻗُ‪2‬ﻠْع‪َ-‬ﻗُﺎﺖ ِﻋَلَﻣﱠﺪﻗٌُْهﻠﻦْ ِﻣُُﻫﺖَْﻮﻦﻟَ َُأﻪُﺟ َْأِﻌﺻـﻠْْﺳََﺄُﺤﺖُﺎلﺑَِﻓﻨِاﻟﺎَﱠﻠﺪاََﻪﻋ َاْﻟﱠﻦكَِﺬأَﻓَﺄْﺣيََﺷﻤ َﺎرََﺪَرزﺑَِْإﻟَقِﻦ َأﯽﺑَُﻣﺎاَﻟْﺤََﻌﱠﺒﻤْك ٍِﺪﺪِﻣاﻨَْﻟﻋ ﱠَْﻦﺼﮏﺎﻟَِﻋَﻠﻫِِـﺢﱢ ِﯽﺬَوِﺑهْ ُاِﻫﻟﻦَْﻮَاﻤﻟﻨَْْرَِﺰاﺤﻟَﻗََِﻪٌﮑﺪ َأَِﻓﻢ َْﻘنَﺎﻋَﯾَْْلﺮﻦ ُزََأﻫَﻗﺑَِﺬَاﯽاﮏَﻟأ ﱡﯾﱠﺮِﻣاﻮﻗِْﻦَُﺪبَﻋَاوِﻘﻟْﺒِ َُﻫﺨ ََﱠﻮﺰاﮏ ُِزﻏَﻗَﻠﺒْﺎَﻋٌَمﻞْﻦاﻟْﺛََُﺒﻤﯿَْﻤ ٍﺎﺖ ِ َتﻋ ْﻣِﻦﺜَْﻠﻣَُﻬَﻌﺎﺎ َﻓِذَﻘﺑﺎْ َِلﻦ‬
‫َﻗﺎ َل‬

‫اﺻﻮل ﮐﺎﻓﯽ ﺟﻠﺪ ‪ 2‬ﺻﻔﺤﻪ ‪ 82‬رواﯾﻪ ‪2‬‬

‫ﻣﻌـﺎذ ﺑﻦ ﮐﺜﯿﺮ ﮔﻮﯾـﺪ‪ :‬ﺑﻪ اﻣﺎم ﺻﺎدق ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴـﻼم ﻋﺮض ﮐﺮدم ‪ :‬از ﺧـﺪاﺋﯽ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﻘﺎم را ﺑﻪ ﺷـﻤﺎ روزي ﮐﺮده ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﻢ ﮐﻪ ﺗﺎ‬
‫ﭘﯿﺶ از وﻓـﺎت ﺷـﻤﺎ ﻣﺎﻧﻨـﺪ آﻧﺮا ﺑﻪ ﻧﺴـﻞ ﺷـﻤﺎ ﻫﻢ روزي ﮐﻨـﺪ‪ .‬ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬ﺧـﺪا اﯾﻨﮑﺎر را ﮐﺮده اﺳﺖ ﻋﺮض ﮐﺮدم ‪ :‬ﻗﺮﺑﺎﻧﺖ ﮔﺮدم ‪ ،‬او‬

‫ﮐﯿﺴﺖ ؟ اﺷﺎره ﺑﻌﺒﺪ اﻟﺼﺎﻟﺢ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺧﻮاﺑﯿﺪه ﺑﻮد و ﻓﺮﻣﻮد اﯾﻦ ﺧﻮاﺑﯿﺪه و او در آﻧﺰﻣﺎن ﮐﻮدك ﺑﻮد‪:‬‬

‫‪َ -3‬و ﺑِ َﻬ َﺬا اﻟِْﺈ ْﺳ َﻨﺎ ِد َﻋ ْﻦ َأ ْﺣ َﻤ َﺪ ﺑْ ِﻦ ﻣُ َﺤ ﱠﻤ ٍﺪ َﻗﺎ َل َﺣ ﱠﺪﺛَﻨِﯽ َأﺑُﻮ َﻋﻠِ ﱟﯽ اﻟَْﺄ ﱠر َﺟﺎﻧِ ﱡﯽ اﻟْ َﻔﺎ ِر ِﺳ ﱡﯽ‬