Page 252 - osoole-kafi-j2

‫اﺑﺮاﻫﯿﻢ ﺑﻦ ﻋﺒﺪه ﻧﯿﺸﺎﺑﻮري ﮔﻮﯾﺪ‪ :‬ﻣﻦ ﺑﺎ اﺑﺮاﻫﯿﻢ روي ﮐﻮه ﺻـﻔﺎ اﯾﺴـﺘﺎده ﺑﻮدم ‪ ،‬آن ﺣﻀـﺮت ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴـﻼم آﻣﺪ و ﺑﺎﻻي ﺳﺮ اﺑﺮاﻫﯿﻢ‬
‫اﯾﺴﺘﺎد و ﮐﺘﺎب ﻣﻨﺎﺳﮑﺶ را ﺑﺪﺳﺖ ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺎ او ﻣﻄﺎﻟﺒﯽ ﮔﻔﺖ ‪.‬‬

‫َو‬ ‫َﻋ َﻠﯿْ ِﻪ‬ ‫َﯾ َﺘ َﺠﺎ َذﺑُﻮ َن‬ ‫اﻟ ﱠﻨﺎ ُس‬ ‫َو‬ ‫اﻟَْﺄ ْﺳ َﻮ ِد‬ ‫اﻟْ َﺤ َﺠ ِﺮ‬ ‫ِﻋﻨْ َﺪ‬ ‫َرآ ُه‬ ‫َأﱠﻧ ُﻪ‬ ‫َﺻﺎﻟِ ٍﺢ‬ ‫ﺑْ ِﻦ‬ ‫اﻟ ﱠﻠ ِﻪ‬ ‫َﻋﺒْـ ِﺪ‬ ‫َأﺑِﯽ‬ ‫َﻋ ْﻦ‬ ‫ِإﺑَْﺮا ِﻫﯿ َﻢ‬ ‫ﺑْ ِﻦ‬ ‫َﻋﻠِ ﱢﯽ‬ ‫ﺑْ ِﻦ‬ ‫ﻣُ َﺤ ﱠﻤ ِﺪ‬ ‫ﺑِﻣَُﻬَﺤَﺬﱠاﻤ ٍُأﺪﻣِ َُﺮﻋوْاﻦ‬ ‫َﯾَﻋُﻘﻠِﻮﱡﯽُلﺑْ َﻣُﺎﻦ‬ ‫‪-7‬‬
‫ُﻫ َﻮ‬

‫اﺻﻮل ﮐﺎﻓﯽ ﺟﻠﺪ ‪ 2‬ﺻﻔﺤﻪ ‪ 123‬رواﯾﻪ ‪7‬‬

‫ﻋﺒﺪاﷲ ﺑﻦ ﺻﺎﻟﺢ ﮔﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﺧﻮد او آن ﺣﻀـﺮت را ﻧﺰد ﺣﺠﺮ اﻻﺳﻮد دﯾﺪ و ﻣﺮدم )ﺑﺮاي ﺑﻮﺳـﯿﺪن ﺣﺠﺮ( ﻧﺰاع و ﮐﺸﻤﮑﺶ داﺷﺘﻨﺪ‪،‬‬
‫و آن ﺣﻀـﺮت ﻣﯽ ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻊ ﻣﺎءﻣﻮر ﻧﺸـﺪه اﻧﺪ )ﺑﻠﮑﻪ اﮔﺮ ﺑﻮﺳـﯿﺪن ﺑﺪون ﻣﺰاﺣﻤﺖ ﻣﻤﮑﻦ ﺷﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺒﻮﺳـﻨﺪ‪ ،‬وﮔﺮﻧﻪ ﺑﻪ‬

‫اﺷﺎره ﺑﺎ دﺳﺖ اﮐﺘﻔﺎ ﮐﻨﻨﺪ(‪.‬‬

‫‪َ -8‬ﻋﻠِ ﱞﯽ َﻋ ْﻦ َأﺑِﯽ َﻋﻠِ ﱟﯽ َأ ْﺣ َﻤ َﺪ ﺑْ ِﻦ ِإﺑَْﺮا ِﻫﯿ َﻢ ﺑْ ِﻦ ِإ ْد ِرﯾ َﺲ َﻋ ْﻦ َأﺑِﯿ ِﻪ َأ ﱠﻧ ُﻪ َﻗﺎ َل َر َأﯾْﺘُ ُﻪ ع ﺑَ ْﻌ َﺪ ُﻣ ِﻀ ﱢﯽ َأﺑِﯽ ﻣُ َﺤ ﱠﻤ ٍﺪ ِﺣﯿ َﻦ َأﯾْ َﻔ َﻊ َو َﻗ ﱠﺒﻠْ ُﺖ َﯾ َﺪﯾْ ِﻪ َو َرأْ َﺳ ُﻪ‬
‫اﺻﻮل ﮐﺎﻓﯽ ﺟﻠﺪ ‪ 2‬ﺻﻔﺤﻪ ‪ 123‬رواﯾﻪ ‪8‬‬

‫اﺣﻤـﺪ ﺑﻦ اﺑﺮاﻫﯿﻢ ﺑﻦ ادرﯾﺲ ﮔﻮﯾﺪ‪ :‬ﭘﺪرم ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ‪ :‬ﻣﻦ آن ﺣﻀـﺮت را ﺑﻌﺪ از وﻓﺎت اﻣﺎم ﺣﺴﻦ ﻋﺴـﮑﺮي ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴـﻼم در ﺳـﻦ‬
‫ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻠﻮغ دﯾﺪم و دﺳﺖ و ﺳﺮش را ﺑﻮﺳﯿﺪم ‪.‬‬

‫ع َﻗﺎ َل َﺟ َﺮي‬ ‫ﻟَِﻣ ِْﮑﻦ ْﻦُوﻟَْرِﺪآ َﻗُهﻨَْﺒَﻏٍﺮﯿْ ِاﺮﻟْ َيﮑﺒِﻗُﯿﻠِْﺮ َُﻣﺖ ْﻮَﻟَو َﻣﯽ َْأﻦﺑِ َرﯽآاُﻟهْ ََﻗﺤﺎ ََﺴل َِﻗﻦ ْاﺪﻟ ﱢﺮَر َآﺿُهﺎ‬ ‫َأَرَرُﺟُه ٌَﻞو‬ ‫َﻓاﻟَْﻘَﻘﺎﻨََْﺒلِﺮﻟَ ﱢْيﻢ‬ ‫اﻟ ﱠﻨ ْﻀـ ِﺮ َﻋ ِﻦ‬ ‫ََو‪9‬ﺣـﻟَ‪ُِ -‬ﻪﺪَﯾﻋﻠَِﺣُﱞ ِﺚﯽﺪﯾ ََﻋﺟٌﻌْْﺚﻦَﻔ َِأﺮﺑِﺑْﯽِﻦ َﻋَﺒﻋْﻠـِ ِﱟﺪﯽاﻟَﻓﱠﻠَِﺬﻪ ﱠﻣﺑُْﻪِﻦَﻓ ُﻘﻠَْﺻﺎُﻟِﺖ ٍﻟَﺢ ُﻪ َوَﻓ َﻠَأﯿْ ْﺣَ َﻤﺲ َﺪَﻏﺑﯿْْ ُﺮِﻦُه‬
‫َﺟ ْﻌ َﻔ ٌﺮ َﻣ ﱠﺮ َﺗﯿْ ِﻦ‬ ‫َﻓ َﻬ ْﻞ َر َأﯾَْﺘ ُﻪ‬

‫اﺻﻮل ﮐﺎﻓﯽ ﺟﻠﺪ ‪ 2‬ﺻﻔﺤﻪ ‪ 123‬رواﯾﻪ ‪9‬‬

‫اﺣﻤﺪ ﺑﻦ ﻧﻀﺮ ﮔﻮﯾﺪ‪ :‬ﻧﺰد ﻗﻨﺒﺮي‬