Page 347 - osoole-kafi-j2

‫ﻫﺎﺋﯽ از اﻫﻞ ﮐﻮﻓﻪ ﻫﻤﺮاه داﺷﺖ ﮐﻪ او را ﺑﻄﺮف ﺧﻮد ﺧﻮاﻧﺪه و از اﺟﺘﻤﺎع ﺧﻮد آﮔﺎﻫﺶ ﻧﻤﻮده و دﺳﺘﻮر ﻧﻬﻀﺖ داده ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬اﻣﺎم‬
‫ﺑﺎﻗﺮ ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴـﻼم ﺑﺎو ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬اﯾﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ از ﺧﻮد آﻧﻬﺎ ﺷﺮوع ﺷﺪه ﯾﺎ ﺟﻮاب ﻧﺎﻣﻪ اﯾﺴﺘﮑﻪ ﺑﺂﻧﻬﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺋﯽ و اﯾﺸﺎﻧﺮا دﻋﻮت ﮐﺮده ﺋﯽ ؟‬
‫ﮔﻔﺖ ‪ :‬اﯾﺸـﺎن ﺷـﺮوع ﮐﺮده اﻧـﺪ‪ ،‬زﯾﺮا ﺣﻖ ﻣﺎ را ﻣﯿﺸﻨﺎﺳـﻨﺪ و ﻗﺮاﺑﺖ ﻣﺎ را ﺑﺎ رﺳﻮل ﺧـﺪا ﺻـﻠﯽ اﻟ ّﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ و آﻟﻪ ﻣﯿﺪاﻧﻨـﺪ و در ﮐﺘﺎب‬

‫ﺧﺪاي ﻋﺰوﺟﻞ وﺟﻮب دوﺳﺘﯽ و اﻃﺎﻋﺖ ﻣﺎ را ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻨﺪ و ﻓﺸﺎر و ﮔﺮﻓﺘﺎري و ﺑﻼ ﮐﺸﯿﺪن ﻣﺎ را ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫اﻣـﺎم ﺑـﺎﻗﺮ ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴـﻼم ﻓﺮﻣـﻮد‪ :‬اﻃـﺎﻋﺖ )ﻣﺮدم از ﭘﯿﺸﻮا( از ﻃﺮف ﺧـﺪاي ﻋﺰوﺟـﻞ واﺟﺐ ﮔﺸـﺘﻪ و روﺷـﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧـﺪا آﻧﺮا در‬
‫ﭘﯿﺸـﯿﻨﯿﺎن اﻣﻀﺎء ﮐﺮده و در آﺧﺮﯾﻦ ﻫﻤﭽﻨﺎن اﺟﺮا ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ‪ ،‬و اﻃﺎﻋﺖ ﻧﺴـﺒﺖ ﺑﯿﮏ ﻧﻔﺮ از ﻣﺎﺳﺖ و دوﺳﺘﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻬﻤﻪ ﻣﺎ و اﻣﺮ ﺧﺪا‬
‫)اﻣﺎﻣﺖ و وﺟﻮب اﻃﺎﻋﺖ ﯾﺎ ﺧﺮوج و ﻧﻬﻀﺖ ﯾﺎ ﺻﺒﺮ ﺑﺮ اذﯾﺖ ( ﻧﺴـﺒﺖ ﺑﺎوﻟﯿﺎﺋﺶ ﺟﺎري ﻣﯿﺸﻮد ﻃﺒﻖ ﺣﮑﻤﯽ )ﻣﺘﺼﻞ از اﻣﺎﻣﯽ ﺑﺎﻣﺎم‬
‫دﯾﮕﺮ( و ﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﻗﻄﻌﯽ و آﺷـﮑﺎر و ﺣﺘﻤﯽ ﺑﻮدﻧﯽ اﻧﺠﺎم ﺷﺪﻧﯽ و اﻧﺪازه ﺋﯽ ﺑﯽ ﮐﻢ و زﯾﺎد و ﻣﻮﻋﺪي ﻣﻌﯿﻦ در وﻗﺘﯽ ﻣﻌﻠﻮم )ﺣﺎﺻﻞ‬
‫اﯾﻨﮑﻪ اﻣﻮر ﻣﺮﺑﻮط ﺑﺎﻣﺎم از ﻃﺮف ﺧـﺪا اﻧـﺪازه و ﻣﺪﺗﺶ ﻣﻌﯿﻦ ﻣﯿﺸﻮد و ﺣﺘﻤﯽ و ﻗﻄﻌﯽ و ﻻﯾﺘﻐﯿﺮ اﺳﺖ ( ﻣﺒﺎدا ﮐﺴﺎﻧﯿﮑﻪ اﯾﻤﺎن ﺛﺎﺑﺘﯽ‬
‫ﻧﺪارﻧـﺪ‪ ،‬ﺗﺮا ﺳـﺒﮏ ﮐﻨﻨـﺪ‪ ،‬اﯾﺸـﺎن ﺗﺮا در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧـﻮاﺳﺖ ﺧـﺪا ﻫﯿﭽﮕـﻮﻧﻪ ﺑﯽ ﻧﯿـﺎزي ﻧﺪﻫﻨـﺪ‪ ،‬ﺷـﺘﺎب ﻣﮑﻦ ﮐﻪ ﺧـﺪا ﺑﻮاﺳـﻄﻪ ﺷـﺘﺎب‬

‫ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﺶ ﺷﺘﺎب ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ )زﻣﺎن رﺳﯿﺪن دوﻟﺖ ﺣﻖ را ﭘﯿﺶ ﻧﻤﯿﺎﻧﺪازد( ﺗﻮ ﺑﺮ ﺧﺪا ﺳﺒﻘﺖ ﻣﮕﯿﺮ ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘﺎري ﻧﺎﺗﻮاﻧﺖ ﮐﻨﺪ و‬