Page 35 - osoole-kafi-j2
P. 35
،ﺧـﺪاي ﺗﺒـﺎرك و ﺗﻌـﺎﻟﯽ ﻣﺮدﻣﺮا ﺑﻔﺮﻣـﺎﻧﺒﺮي ﻣـﺎ اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮده و از ﻧﺎﻓﺮﻣـﺎﻧﯽ ﻣـﺎ ﻧﻬﯽ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ ،ﻣـﺎ ﺣﺠﺖ رﺳـﺎﺋﯿﻢ ﺑﺮ ﻫﺮ ﮐﻪ زﯾﺮ
آﺳﻤﺎن و روي زﻣﯿﻦ اﺳﺖ .
ﺷﺮح :
راﺟﻊ ﺑﻪ آﯾﻪ اول ﺑﺤﺪﯾﺚ 330رﺟﻮع ﺷﻮد و اﻣﺎ راﺟﻊ ﺑﻪ آﯾﻪ دوم ﮔﻮﯾﺎ ﻃﺮﯾﻖ اﺳـﺘﺪﻻل ﻏﻠﻂ آﻧﻬﺎ اﯾﻨﺴﺘﮑﻪ :ﺑﺎ ﻟﻔﻆ ﺟﻤﻊ ﺑﺮﺳﻮﻻن
ﺧﻄﺎب ﺷـﺪه اﺳﺖ و ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺎﺿـﺮ ﺑﺎﺷﺪ ،ﭘﺲ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﻘﺼﻮد از رﺳﻮﻻن ﭘﯿﻐﻤﺒﺮان ﮔﺬﺷـﺘﻪ ﺑﺎﺷـﻨﺪ ،زﯾﺮا آﻧﻬﺎ در
زﻣﺎن ﻧﺰول ﻗﺮآن ﺣﺎﺿـﺮ ﻧﺒﻮدﻧـﺪ ﭘﺲ ﻣﻘﺼﻮد از رﺳﻮﻻن ﭘﯿﻐﻤﺒﺮ و اﻣﺎﻣﺎن ﻋﻠﯿﻪ اﻟ ّﺴـﻼم ﻣﯽ ﺑﺎﺷـﻨﺪ ،وﻟﯽ ﺟﻮاﺑﺶ اﯾﻨﺴـﺘﮑﻪ ﻋﻼوه ﺑﺮ
اﯾﻨﮑﻪ ﺧﻮد اﻣﺎم از اﯾﻦ ﻣﺮدم ﺑﯿﺰاري ﻣﯽ ﺟﻮﯾـﺪ ﺧﻄﺎب در آﯾﻪ ﺣﮑﺎﯾﺖ از ﺧﻄﺎﺑﻬﺎي ﻣﺘﻌـﺪد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،ﯾﻌﻨﯽ ﺑﻪ ﻫﺮ رﺳﻮﻟﯽ در زﻣﺎن
ﻧﺰول ﻗﺮآن ﺣﺎﺿـﺮ ﻧﺒﻮدﻧﺪ ﭘﺲ ﻣﻘﺼﻮد از رﺳﻮﻻن ﭘﯿﻐﻤﺒﺮ و اﻣﺎﻣﺎن ﻋﻠﯿﻪ اﻟ ّﺴﻼم ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،وﻟﯽ ﺟﻮاﺑﺶ اﯾﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻨﮑﻪ
ﺧﻮد اﻣﺎم از اﯾﻦ ﻣﺮدم ﺑﯿﺰاري ﻣﯽ ﺟﻮﯾـﺪ ﺧﻄﺎب در آﯾﻪ ﺣﮑﺎﯾﺖ از ﺧﻄﺎﺑﻬﺎي ﻣﺘﻌـﺪد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،ﯾﻌﻨﯽ ﺑﻬﺮ رﺳﻮﻟﯽ در زﻣﺎن ﺣﯿﺎﺗﺶ
ﭼﻨﯿﻦ دﺳـﺘﻮري داده ﺷـﺪه ،ﻧﻪ آﻧﮑﻪ اﯾﻦ ﺧﻄـﺎب در زﻣـﺎن واﺣـﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻫﻤﮕﯽ ﺑﺎﺷـﺪ و ﺑﺘﻌﺒﯿﺮ دﯾﮕﺮ ﻣﯽ ﺗﻮان ﮔﻔﺖ اﯾﻦ ﺧﻄـﺎب
ﺑﺎﻻﺻﺎﻟﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﭘﯿﻐﻤﺒﺮ ﺻـﻠﯽ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﯿﻪ و آﻟﻪ و ﺑﺎﻟﺘﺒﻊ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﭘﯿﻐﻤﺒﺮان ﮔﺬﺷـﺘﻪ اﺳﺖ و ﺑﻌﻀﯽ ﮔﻔﺘﻪ اﻧﺪ ﺧﻄﺎب ﺗﻮﺟﻪ ﺷﺨﺺ ﭘﯿﻐﻤﺒﺮ
و ﺻـﯿﻐﻪ ﺟﻤﻊ از ﻧﻈﺮ اﺣﺘﺮام و ﺗﺸﺮﯾﻒ آﻧﺤﻀﺮﺗﺴﺖ ،و ﻣﻘﺼﻮد از ﭼﯿﺰﻫﺎي ﭘﺎﮐﯿﺰه ،ﻟﺬاﺋﺬ ﺣﻼﻟﺴﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﺮاي ﻫﻤﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﺶ
ﺟﺎﯾﺰ و ﻣﺒﺎح ﻗﺮار داده اﺳﺖ و اﯾﻦ آﯾﻪ رد ﺑﺮ رﯾﺎﺿﺖ ﮐﺸﺎﻧﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺮك دﻧﯿﺎ و ﻟﺬاﺋﺬ آن