Page 12 - Yürüyüş Dergisi 11. Sayı

Emperyalizmden ve faşizmden
kurtuluşumuzun tek yolu devrimdir.
Devrime ulaşmanın yolu ise ülke-
mizin tüm dağlarında ve şehirlerinde
gerillayı, tüm mahallelerinde halk
milislerini, halk meclislerini, halk
komitelerini örgütlemekten, halkı
savaştırmaktan geçiyor. Halkın ik-
tidarını halkla, halkın savaşıyla ku-
racağız.
Parti yolunda yürüyor. Kurulduğu
günden bu yana üzerindeki baskı
ve saldırılar hiç eksik olmadı. Eksik
olsaydı, bu şaşırtıcı olurdu. Parti
bundan böyle de yolunun engebeli,
dolambaçlı sarp olduğunu biliyor.
Parti yolunda yürüyor. Parti’nin
yolu kurtuluşun yoludur. Tarihin ve
Marksist- Leninist teorinin çizdiği,
ülkemiz Marksist-Leninistlerinin cü-
retle, bedeller ödeyerek en önünde
yürüdüğü bir yol bu. Yol açık, yol şe-
hitlerimizin yaydığı ışıkla apaydınlık;
yolun sonunda zafer görünüyor.
Çiftehavuzlar, herkesin gözleri
önünde gerçekleşmiş bir direniştir.
Ve pek az direnişe nasip olacak şekilde
sözlü, yazılı ve görsel anlamda bel-
gelenmiş bir direniştir. Söylenen her
söz, tarihe not düşülmüştür. Bu tarihi mi? Sinan’dan bahsediyorlar...
direnişten kesitler;
Çiftehavuzlar’da Dalgalanan
Bayrak Kurtuluşumuzun Bayra-
ğıdır!
“Hadi tanklarınızla, toplarınızla
gelin, girin içeri..”
Çiftehavuzlar’da Karasu Apart-
manı’nın 12. katındaki kuşatılan üste
Devrimci Sol Merkez Komitesi Üyesi
Sabahat KARATAŞ ve yoldaşları
Eda YÜKSEL ve Taşkın USTA var-
dır.
Kuşatmanın başından itibaren daha
ilk anlarında Sabahat Karataş telefo-
nun ahizesine uzanır ve TAYAD’ı
arar:
- Merhaba. Evimizi sarmış du-
rumdalar. 30 dakika oldu. Ben ve
12
YENİLMEZLİĞİMİZİN MAYASINDA KIZILDERE
iki yoldaşım varız. Yarım saattir
oyalıyoruz. Tüm belgeleri banyoda
yaktık. Bir çöp bile bırakmadık.
Biraz sonra ateş etmeye başlarlar.
Çatışacağız. Niyaziler’in, Apo-
lar’ın, Haydarlar’ın yanına gi-
deceğiz. 12 Temmuz şehitlerinin
yanına gideceğiz.
Hemen arkasından Eda alır bu
kez ahizeyi:
- Bizler Devrimci Sol savaşçı-
ları olarak Türkiye halkları için
şehit düşeceğiz. Bizler çok iyiyiz. bırakırken...
Çok sakiniz. Kızıldere’de, 12 Tem-
muz’da ölümü gülerek kucaklayan
yoldaşlarımız gibi, biz de ölümü
gülerek, çarpışarak karşılayacağız.
Soğukkanlıdırlar.
Can telaşı yoktur onlarda.
Eda geliyor pencereye:
- Lağım fareleri, size bir çöp
bile bırakmadık...
Kuşatılmışlardı.
Biraz sonra öleceklerdi.
Ama onlar hala diğer yoldaşla-
rını düşünüyorlar.
Saat 00.20... Telefonda Sabo
konuşuyor soruyor:
- Sinan’dan haber var mı? Si-
nan’ı sorun, haberleri açın, din-
leyin. Haber almaya çalışın...
Saat 01.20
- Sinan’dan haber var mı? Tele-
fon ettiniz mi? Haberleri dinlediniz
Saat 02.30
- Sinan’ın öldüğünü söylüyorlar.
Lütfen bana haber getirin.
- Amcabeyimi sorun...
Zaman sabaha karşıdır. Ölüm biraz
daha yakınlarındadır
artık. Biraz daha ku-
caklamışlar onu. Bu
anda telefonda şun-
ları söyler Sabo:
- Düşünüyorum,
yoldaşlarıma yar-
dımcı olmak istiyo-
rum. Zorluyorum
kendimi. Nasıl bul-
duklarını bilemiyo-
rum. Bir günlük
olay.
Cesur ve karar-
lıdırlar... Kuşatma
dakika dakika daralır. Kurşunlar, bom-
balar daha yakınlarına düşer. Ama
korku yaklaşamaz yanlarına, kararlı-
lıkları gerilemez. Tereddüt geçmez
yüreklerinden ve beyinlerinden.
İlk telefonlarında “Çatışacağız.
Evlerde, sokaklarda, Malatya dağ-
larında şehit düşen yoldaşlarımız
gibi. Hamiyet’ler, Olcay’lar gibi gü-
lerek gidiyoruz ölüme” derler.
“Hoşçakalın. Sizleri, halkımızı
çok seviyoruz” der Eda ahizeyi elinden
Saat 01.20’de ateş etmeye başlar
katiller sürüsü. Ardından sloganlar
duyulur.
- YAŞASIN DEVRİMCİ SOL!
- KAHROLSUN FAŞİZM, YA-
ŞASIN MÜCADELEMİZ! (...)
02.30’da direniş üssüne çatıdan
girmeye çalışır katiller.
- Şu anda üstteler, üstten delmeye
çalışıyorlar.
Bombalar patlar birbiri peşi sıra.
Ve aynı anda Eda şöyle seslenir
onlara:
- Hadi tanklarınızla, toplarınızla
gelin, girin içeri... Ölülerimiz dahi
korkutuyor sizi, geceleri rüyalarınıza
giriyoruz. Titriyorsunuz korkudan,
hadi girin... Unutmayın ki, devrimci
adaletimizden kaçamayacaksınız.
Yoldaşlarımız cezalandıracak sizi.
Kuşatma, çatışma ve direniş sürer.
Bombalar teslim alamaz onları. Ka-
tiller sürüsüne cephane taşınır yeniden.
Telsizlerin şarjları boşalır; Şişli’den,
Üsküdar’dan dolu telsizler isterler.
Karşılarındaki irade şarjlarını, mer-
milerini ve morallerini tüketiyor. Çün-