Page 22 - บทเรียนสำเร็จรูปเร่ืองตั๋วเงิน 2562 514
P. 22

18

                                                  สาระส าคัญของกฎหมายตั๋วเงิน




                       1. ตั๋วเงินมีกฎหมำยรับรองอยู่ ตำมประมวลกฎหมำยแพ่งและพำณิชย์บรรพ 3 ลักษณะ 21

                       2. ตั๋วเงินมี 3 ประเภท คือ ตัวแลกเงิน ตั๋วสัญญำใ้ช้เงิน และเช็ค ตำมมำตรำ 898
                       3. เป็นสัญญำที่ต้องอำศัยมูลหนี้อื่นอันเป็นมูลหนี้หลักหรือมูลหนี้ประธำน เช่น กำรออกเช็คเพื่อช ำระหนี้ค่ำ
               สินค้ำ หรือออกตั๋วสัญญำใช้ช ำระหนี้เงินกู้ เป็นต้น
                       4. แม้จะออกตั๋วเงินมำช ำระหนี้ที่มีอยู่จริง แต่หนี้หลักหรือหนี้ประธำนจะยังไม่ระงับ ต่อเมื่อมีกำรใช้เงินตำม

               ตั๋ว เงินแล้วเท่ำนั้น ตำมมำตรำ 321 วรรคท้ำย เช่น หนี้กู้ยืมเงินจะระงับต่อเมื่อ เจ้ำหนี้ได้น ำเช็คไปขึ้นเงินและได้รับ
               เงินจำกธนำคำรแล้ว เป็นต้น
                       5. เป็นนิติกรรมสองฝ่ำยหรือหลำยฝ่ำย เช่น มีผู้สั่งจ่ำย มีผู้จ่ำยเงิน และมีผู้รับเงิน เป็นต้น

                       6. บุคคลผู้ลงลำยมือชื่อลงในตั๋วเงินย่อมจะต้องรับผิดตำมเนื้อควำมในตั๋วเงินนั้น มำตรำ 900
                       7. ตั๋วเงินไม่สำมำรถลงเครื่องหมำยอย่ำงหนึ่งอย่ำงใด เช่น แกงใด หรือลำยพิมพ์นิ้วมือได้ ไม่มีผลเป็นตั๋วเงิน
                       8. ตั๋วเงินเป็นตรำสำรชนิดหนึ่ง ที่สำมำรถโอนเปลี่ยนมือได้ แทนกำรใช้เงินสด ซึ่งมีลักษณะคล้ำยกำรโอน
               หนี้ กันได้อย่ำงหนึ่ง ถ้ำเป็นกรณีตั๋วเงินชนิดระบุชื่อ ใช้วิธีกำรสลักหลังและส่งมอบ ส่วนตั๋วเงินชนิดให้ใช้เงินแก่ผู้ ถือ
               สำมำรถโอนให้แก่กันด้วยกำรส่งมอบได้เลย

                       9. ผู้มีสิทธิตำมตั๋วเงินเรียกว่ำ "ผู้ทรง" ซึ่งกฎหมำยหมำยควำมว่ำ บุคคลผู้มีตั๋วเงินไว้ในครอบครอง โดยฐำน
               เป็นผู้รับเงิน หรือเป็นผู้รับสลักหลังถ้ำและเป็นตั๋วเงินสั่งจ่ำยให้แก่ผู้ถือๆ ก็นับว่ำเป็นผู้ทรงเหมือนกัน ตำมมำตรำ
               903

                       10. ควำมรับผิดของผู้สั่งจ่ำยหรือผู้ออกตั๋วเงินมีต่อเมื่อ ตั๋วเงินมีกำรปฏิเสธกำรจ่ำยเงิน เว้นแต่ว่ำตั๋วเงินนั้น
               จะมี กำรรับรองกำรใช้เงินจำกผู้จ่ำย ถ้ำกรณีตั๋วแลกเงินเป็นไปตำมตำมมำตรำ 937 หรือกรณีเช็ค ตำมมำตรำ 993
               วรรคสอง เป็นต้น
                       11. ตั๋วแลกเงินนั้น บรรดำบุคคลผู้สั่งจ่ำยก็ดี ผู้รับรองก็ดี ผู้สลักหลังก็ดี หรือรับประกันด้วยกำรอำวัลก็ดี

               ย่อม ต้องร่วมกันรับผิดต่อผู้ทรง ตำมมำตรำ 967 แต่ผู้สั่งจ่ำยก็ดี ผู้รับรองก็ดี ผู้สลักหลังคนก่อนก็ดี ซึ่งเขำสลักหลัง
               หรือโอนตั๋วแลกเงินให้อีกทอดหนึ่งนั้น หำมีสิทธิจะไล่เบี้ยเอำแก่คู่สัญญำฝ่ำยซึ่งตนย่อมต้องรับผิดต่อเขำอยู่ ก่อนแล้ว
               นั้นไม่ได้ ตำมำตรำ 971 ซึ่งหลักกฎหมำยดังกล่ำวนี้น ำไปใช้กับตั๋วสัญญำใช้เงินและเช็คด้วยโดย อนุโลม
   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27