Page 159 - นิติวิทยาศาสตร์
P. 159
๑๕๒
ò. ¡ÒþÔÊÙ¨¹ºØ¤¤Å
การพิสูจนบุคคลหรือหลักฐานที่เกี่ยวกับบุคคล เปนการใชขอมูลหลักฐานที่ตรวจพบ
ใหเกิดประโยชนตอการสันนิษฐานวาบุคคลหรือศพนั้นคือใคร รวมไปถึงกรณีที่ตองการเปรียบเทียบ
เพื่อพิสูจนเพิ่มเติมตอไปอีกวาบุคคลหรือศพนั้น คือ คนเดียวกันกับบุคคลที่ตองสงสัยหรือไม นับวา
เปนหัวใจสําคัญของวิทยาการตํารวจ และงานดานนิติเวชศาสตรก็วาได การพิสูจนบุคคลมีความสําคัญ
มากในผูที่ตายไปแลว ถาทราบวาบุคคลที่ตายไปแลวเปนใครถือวาการสืบสวนหาตัวผูกระทําความผิด
ไดเสร็จสิ้นไปถึงครึ่งหนึ่งแลวทีเดียว
ò.ñ ¡ÒþÔÊÙ¨¹ºØ¤¤Å ÍҨẋ§ä´Œà»š¹¡ÅØ‹Á æ ¨Ò¡ÅѡɳÐÃٻẺ·Õ辺 ´Ñ§¹Õé
๒.๑.๑ บุคคลมีชีวิต การตรวจพิสูจนบุคคลมีชีวิต มีความประสงคเพื่อยืนยัน
ตัวบุคคล เพื่อทราบอายุ หรือเพื่อทราบวาบรรลุนิติภาวะแลวหรือยัง
๒.๑.๒ ศพทั้งยังไมเนาและที่เนาแลว
- เพื่อใหทราบวาเปนผูใด เวลาการตายและสาเหตุของการตาย ซึ่งถือเปน
จุดสําคัญที่สุดของวิชานิติเวชวิทยา และมีความสําคัญเกี่ยวกับการดําเนินคดีเปนอยางมาก
- ยืนยันตัวบุคคลกรณีตายหมู ทําอยางไรจึงจะรูวาเปนศพใคร
๒.๑.๓ เศษชิ้นสวนของศพ
เศษกระดูก เศษผม รอยเลือด เศษชิ้นเนื้อ ประการแรกตองพิสูจนวาเปน
ของผูใด กรณีพบเพียงเศษชิ้นสวนใดชิ้นสวนหนึ่งตองพิสูจนวาเปนของคนหรือสัตว และถาเปนคน
ตองพิสูจนวาเปนของใคร
ผลการพิสูจนศพ หรือเศษชิ้นสวนศพ ใชไดทั้งคดีอาญาและคดีแพง ฉะนั้นแมเปน
เศษซากศพจึงไมควรละเลยความสนใจ เมื่อผลการพิสูจนทราบวาผูตายหรือชิ้นสวนศพเปนใคร ก็นับ
เปนกาวแรกที่จะนําไปสูความคลี่คลายของคดี
ò.ò ËÅÑ¡°Ò¹μ‹Ò§ æ ·Õè㪌㹡ÒÃμÃǨ¾ÔÊÙ¨¹ºØ¤¤Å
ò.ò.ñ ÊμÔ»˜ÞÞÒ¡ÒÃÈÖ¡ÉÒ บุคลิกลักษณะแตละบุคคลยอมเกี่ยวพันถึงการศึกษา
อบรมจึงเกิดสติปญญาของผูนั้น จากการไดศึกษาอบรมมานี้สามารถนํามาใชพิสูจนบุคคลไดเปนอยางดี
ซึ่งใชตรวจสอบจับเท็จ
ò.ò.ò ¡ÒþٴáÅÐàÊÕ§ คนปกติโดยทั่วไปการพูดของแตละบุคคล ก็เปนลักษณะ
ประจําตัว โดยเฉพาะไมเหมือนกัน และเสียงยอมเปลี่ยนไปตามวัยเด็กยอมมีเสียงแหลมเล็ก คนแก
เสียงแหบ เสียงผูหญิงแหลมกวาผูชาย การพูดและเสียงสามารถใชเปนหลักในการตรวจพิสูจนบุคคลได
ò.ò.ó ·‹Ò·Ò§áÅСÒÃà´Ô¹ ทาทางของบุคคลหนึ่งเปนสิ่งที่บุคคลนั้นไดรับการ
ฝกหัด ตลอดจนลักษณะที่ติดตัวตลอดไปไมคอยเปลีี่ยนแปลงไปงาย ๆ แตอาจเปลี่ยนไปไดบาง
ขึ้นอยูกับการฝกหัดและอาชีพ ดังนั้น หลายคนอาจจะจําทาทางการเดินของบุคคลไดตั้งแตอยู
ในระยะไกล ๆ ยังไมเห็นใบหนาชัดเจน