Page 109 - 15o ΤΕΥΧΟΣ

109
αναδεικνύοντας έντονα το ανάγλυφο της σεληνιακής επιφάνειας. Οι σκιές
γίνονται πιο δυνατές και οι λεπτομέρειες γίνονται πιο εύκολα αντιληπτές.

Η πρώτη παρατήρηση με κιάλια θα σας αποκαλύψει τις σεληνιακές θάλασσες
καθώς και τους μεγαλύτερους σεληνιακούς κρατήρες. Χρησιμοποιώντας το
σεληνιακό σας χάρτη και ίσως μια συνοδευτική φωτογραφία, περάστε
μερικές νύχτες για να εντοπίσετε διάφορα γνωστά σεληνιακά τοπία (π.χ. τον
κρατήρα του Τύχω, ή το σεληνιακό Χ, κλπ.)

Εξετάστε την διαχωρίζουσα ζώνη

Παρατηρώντας την περιοχή κοντά και κατά μήκος της διαχωρίζουσας ζώνης
(terminator) - εκεί που διαχωρίζεται με μια γραμμή η ημέρα από την νύχτα - θα
παρατηρήσετε μια σειρά από εντυπωσιακά σεληνιακά χαρακτηριστικά. Εκεί,
το ηλιακό φως πέφτει πάνω στα βουνά με πλάγια διεύθυνση κάνοντάς τα να
ρίχνουν μεγάλες σκιές στην σεληνιακή επιφάνεια, όπως θα συνέβαινε και στη
Γη νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα. Γι 'αυτό ξεχωρίζουν οι έντονα
φωτισμένες σεληνιακές κορυφές και το φεγγάρι φαίνεται ανάγλυφα πιο
τραχύ. Ορισμένες από αυτές τις υπέροχες οροσειρές, όπως τα βουνά του
Leibnitz, φθάνουν σε ύψος πάνω από 20.000 πόδια (6.070 μέτρα). Αλλά τα
περισσότερα έχουν περίπου το ίδιο ύψος με εκείνα που βρίσκονται στη Γη.
Τα Απέννινα, ο Καύκασος, τα Όρη Doerfel και τα Πυρηναία προσφέρουν
υπέροχη θέα στον παρατηρητή.

Παρατηρήστε το φεγγάρι στην φάση Αύξων Αμφίκυρτος (waxing gibbous),
δύο ή τρεις ημέρες μετά το πρώτο τέταρτο, όταν ο σεληνιακός δίσκος
φωτίζεται από τον Ήλιο περίπου 73 έως 86 τοις εκατό. Με κιάλια ή με ένα
τηλεσκόπιο, δύο μέρες μετά το πρώτο τέταρτο, ακριβώς επάνω ή αμέσως
δίπλα στην διαχωρίζουσα ζώνη, θα εντοπίσετε εύκολα τον κρατήρα
Κοπέρνικο, ο οποίος ονομάστηκε χαρακτηριστικά "Μονάρχης της Σελήνης"
από τον αγγλικό σεληνιακό χαρτογράφο Thomas Gwyn Elger. Τρεις ή
περισσότερες ημέρες μετά το πρώτο τέταρτο θα έχετε μια καλή εικόνα ενός
συστήματος ακτίνων που περιβάλλει αυτόν τον κρατήρα, το οποίο μοιάζει με
μια γιγαντιαία φωτεινή πιτσιλιά.

Αλλά κάτω από το κατώτερο άκρο του φεγγαριού είναι ένας κρατήρας με ένα
ακόμη πιο εκπληκτικό σύστημα ακτίνων: ο κρατήρας Τύχω, ένας από τους
νεότερους από τους μεγαλύτερους σεληνιακούς κρατήρες. Ο Ιερέας Thomas
William Webb, ένας Βρετανός αστρονόμος, ανέφερε ποιητικά τον Τύχω ως
"τον μητροπολιτικό κρατήρα του φεγγαριού". Οι λαμπρές ακτίνες του
εκτείνονται προς τα έξω σαν ηλίανθος προς όλες τις κατευθύνσεις για πολλές
εκατοντάδες μίλια. Ο Webb υποστήριξε ότι είναι ακόμα ορατός με γυμνό μάτι
σε πανσέληνο, κάτι που ίσως θέλετε να δοκιμάσετε μόνοι σας εάν έχετε καλή
όραση. Στο βιβλίο του "Exploring the Moon through Binoculars-
Εξερευνώντας τη Σελήνη με κιάλια" (McGraw-Hill, 1969), ο Ernest H.
Cherrington, ο νεώτερος λέει ότι οι ακτίνες του Τύχω "δίνουν στην
πανσέληνο τη γενική εμφάνιση ενός αποφλοιωμένου πορτοκαλιού, όπου ο

https://www.facebook.com/Aratosastronomy/