Page 29 - 15o ΤΕΥΧΟΣ

29

Ποιο είναι το μέγιστο θεωρητικό μέγεθος
κάθε αστέρα πριν παραβιαστoύν οι νόμοι της φυσικής;

Το μέγεθος ενός αστεριού είναι μια φυσική συνέπεια της
ισορροπίας μεταξύ της εξωτερικής βαρυτικής πίεσης και της
εσωτερικής πίεσης από την ακτινοβολία η οποία παράγεται στο

εσωτερικό του. Όταν οι δύο αυτές δυνάμεις είναι ισορροπημένες,
τα εξωτερικά στρώματα του αστέρα είναι σταθερά και λέγεται ότι
βρίσκεται σε υδροστατική ισορροπία (hydrostatic equilibrium).

Από τον James Boyton
Σρίβπορτ, Λουιζιάνα

Ο VY Canis Majoris, ένας ερυθρός υπεργίγαντας, έχει ακτίνα 1.400 φορές μεγαλύτερη
από εκείνη του Ήλιου
Εικόνα: Oona Räisänen

Γενικά, τόσο η βαρυτική δύναμη όσο και η ταχύτητα παραγωγής ενέργειας
καθορίζονται από τη μάζα ενός αστέρα. Κατά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής
τους, τα αστέρια καίνε Υδρογόνο στους πυρήνες τους και οι δομές τους
καθορίζονται σχεδόν πλήρως από τις μάζες τους. Αργότερα στη διάρκεια της
ζωής ενός αστέρα, η ενέργεια παράγεται σε ένα κέλυφος το οποίο περιβάλλει
τον πυρήνα, και τα εξωτερικά στρώματα διαστέλλονται, όπως σε ενα ερυθρό
υπεργίγαντα (για αστέρια μεγαλύτερης μάζας) και σε ενα ερυθρό
γίγαντα (για αστέρια μικρότερης μάζας).

Αν και τα αστέρια δεν έχουν επιφάνειες, ο πιο συνηθισμένος ορισμός για το
εξωτερικό όριο ενός αστεριού είναι η φωτόσφαιρα ή η θέση όπου το φως
εγκαταλείπει το αστέρι. Τα μεγαλύτερα αστέρια είναι ερυθροί υπεργίγαντες,

https://www.facebook.com/Aratosastronomy/