Page 85 - 15o ΤΕΥΧΟΣ

85
Heck και οι συνάδελφοί του κατάφεραν να επιτύχουν αυτή την επαναστατική
ανακάλυψη, εν μέρει λόγω της διαστημοσυσκευής Voyager 1 της NASA.

"Έχουμε πλέον δεδομένα από ένα διαστημόπλοιο το οποίο έφυγε από το
Ηλιακό μας σύστημα και μέτρησε τις εξωτερικές κοσμικές ακτίνες",
δήλωσε ο Heck. "Αυτές οι ακτίνες είναι καθοριστικές για τη μέθοδο
χρονολόγησης."

Όταν οι κόκκοι αυτοί περιφέρονταν μέσα στο διαστρικό μέσο πριν από
δισεκατομμύρια χρόνια, είχαν εκτεθεί συνεχώς στις κοσμικές ακτίνες, οι
οποίες είναι σωματίδια υψηλής ενέργειας που διαπερνούν τον Γαλαξία.
Καθώς οι ακτίνες έπεσαν πάνω στους κόκκους, πυροδότησαν τη δημιουργία
ισοτόπων Νέον μέσα στην αστρόσκονη.

Η διαδικασία αυτή επιτρέπει στους επιστήμονες να αποδώσουν εκτιμήσεις
σχετικά με την ηλικίας για τους κόκκους, καθώς τα παλαιότερα δείγματα
εμφανίζουν μεγαλύτερη έκθεση σε κοσμικές ακτίνες και συνεπώς υψηλότερα
επίπεδα από ισότοπα Νέον. Ο Heck και οι συνάδελφοί του χρησιμοποίησαν
ένα φασματόμετρο μάζας για να μετρήσουν το ισότοπο Νέον στους κόκκους
από μηδενική βάση σχετικά με τις ηλικίες τους.

"Θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε τα δεδομένα των κοσμικών
ακτίνων που μετρήθηκαν από το Voyager για να καθορίσουμε ποιο είδος
κοσμικών ακτίνων και πόσες κοσμικές ακτίνες από κάθε ενέργεια,
εκτέθηκαν οι κόκκοι σε περισσότερα από 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια",
εξηγεί ο Heck. "Δεν είχαμε αυτά τα δεδομένα πριν από 10 χρόνια".

Οι ερευνητές όχι μόνο διαπίστωσαν ότι μερικοί από τους κόκκους
χρονολογούνται περίπου επτά δισεκατομμύρια χρόνια, καθιστώντας τους
μακράν το πιο αρχαίο υλικό που υπάρχει στον πλανήτη μας, ανακάλυψαν
επίσης ότι περίπου τα δύο τρίτα των κόκκων χρονολογούνται περίπου από
4,6 έως 4,9 δισεκατομμύρια χρόνια πριν .

Αυτό υποδηλώνει μια "έκρηξη γεννήσεων στο σχηματισμό των αστεριών",
δήλωσε ο Heck. Ο Γαλαξίας μπορεί να έχει δημιουργήσει μια τεράστια
σοδειά από αστέρια τα οποία έζησαν και πέθαναν κατά τη διάρκεια μιας
περιόδου περίπου 300 εκατομμυρίων ετών, ακριβώς προτού σχηματιστεί το
Ηλιακό μας σύστημα.

Οι ζωές και οι θάνατοι αυτών των παλαιών άστρων είναι πλέον αποτυπωμένοι
στους κόκκους που έχουν παγιδευτεί μέσα στον μετεωρίτη του Murchison, ο
οποίος συγκυριακά κατέληξε να πέσει πάνω στη Γη. Τα αποτελέσματα
επιβεβαιώνουν τις θεωρίες που δηλώνουν ότι ο Γαλαξίας μπορεί να έχει έναν
αστρικό κύκλο έντονης γέννεσης και καταστροφής, παρά ένα σταθερό ρυθμό
σχηματισμού αστεριών.

Το συναρπαστικό όλων αυτών είναι οτι ο Heck και οι συνάδελφοί του
αναμένουν να βρεθούν στο μέλλον πολλά ακόμα ευρήματα από αυτούς τούς

https://www.facebook.com/Aratosastronomy/