Page 25 - งานนำเสนอบท1_Neat
P. 25
24
(4)ธุรกิจค้ำปลีก เป็นธุรกิจที่ซื้อสินค้ามาแล้วขายสินค้าต่อให้ผู้บริโภคคนสุดท้าย
ซึ่งแบ่งเป็นร้านค้าที่จ าหน่ายสินค้าประเภทเดียวร้านค้าปลีกที่ขายสิน สินค้าเบ็ดเตล็ด ร้าน
สรรพสินค้า ร้านสรรพาหาร ร้านค้าปลีกลดราคาร้านค้าปลีกสะดวกชื้อ และการขายตรงถึงบ้าน
(5) ธุรกิจบริกำร ได้แก่ ธุรกิจเกี่ยวกับการศึกษา คมนาคม ที่อยู่อาศัย การ
ติดต่อสื่อสาร และการบริการข้อมูล สุขภาพ บันเทิงเริงรมย์ กีฬา การประกันภัย การเงิน และ
บริการเบ็ดเตล็ดอื่น ๆชุติภา โอภาสานนท์ (2543) แบ่งประเภทธุรกิจออกเป็น 4 ประเภท คือ
(1) กำรผลิตหรืออุตสำหกรรม ได้แก่ อุตสาหกรรมผลิตภัณฑ์จากพืช
อุตสาหกรรมอาหาร อุตสาหกรรมเครื่องดื่ม อุตสาหกรรมสิ่งทอ อุตสาหกรรมเครื่องแต่งกาย
ผลิตภัณฑ์หนังสัตว์ อุตสาหกรรม แปรรูปไม้และผลิตภัณฑ์จากไม้ ฯลฯ
(2) กำรค้ำส่ง ซึ่งแบ่งกำรค้ำส่งออกเป็น 5 ประเภท คือ
•ผู้ค้าอิสระ
• ส านักงานหรือสาขาการค้าส่งของผู้ผลิต
•ตัวแทนนายหน้าค้าส่ง
•สถานีหรือศูนย์รวมน ้ามันปิโตรเลียม
•ศูนย์ผลิตผลทางการเกษตรหรือประมง
(3) กิจกำรค้ำปลีก ซึ่งแบ่งออกเป็น 2ประเภท คือ
•ร้านค้าปลีกแบบขายประจ าร้าน ได้แก่ ร้านค้าปลีกที่ให้บริการเต็มรูปแบบ ร้านค้า
ปลีกแบบซูเปอร์มาร์เก็ต และร้านค้าแบบให้ส่วนลด
• สินค้าปลีกที่ไม่ต้องการร้านค้า ได้แก่ การขายตามบ้าน การขายทางไปรษณีย์
และ การขายด้วยเครื่องอัตโนมัติ
(4) กิจกำรบริกำร แบ่งออกเป็นที่อยู่อาศัย การจัดการเกี่ยวกับที่อยู่อาศัย การ
พักผ่อน การบ ารุงรักษา การรักษาพยาบาล ที่ปรึกษาต่าง ๆ การประกันภัยและการเงิน การ
ขนส่งและการคมนาคม การศึกษาและการท่องเที่ยว ส่งผลให้การผลิต การบริโภค และการจ้าง
งานเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจากการศึกษาพัฒนาการของธุรกิจ อาจจ าแนกประเภทของธุรกิจ ได้ใน
ลักษณะ แตกต่างกัน ดังนี้
(1) ธุรกิจอุตสำหกรรม ได้แก่ การประกอบธุรกิจการผลิต การแปรรูป การ
ประกอบ ชิ้นส่วน ซึ่งผลผลิตที่ได้อาจออกมาในรูปของสินค้าส าเร็จรูป วัตถุดิบ หรือสินค้ากึ่ง
ส าเร็จรูป ซึ่งสามารถแยก ออกเป็นประเภทย่อย ๆ ได้ เช่น อุตสาหกรรมรถยนต์ อุตสาหกรรมสิ่ง
