Page 269 - หนังสือที่ระลึกงานพระราชทานเพลิงศพหม่อมดุษฎี บริพัตร ณ อยุธยา

ถา เดก็ มอี ารมณท ดี่ ี เราไมค อ ยเปน หว ง แตท หี่ ว งคอ เราไมร วู า เดก็ คนไหนสะสมความ ทกุ ขใ จไวภ ายในมากนอ ยแคไ หนดว ยเรอ่ งอะไรบา ง เดก็ บางคนกย็ งั ไมร จู กั ทจี่ ะบอกเลา หรอบางคนอาจจะเคยบอกเลาแตขาดคนสนใจง บางคนก็ยังไมสามารถจัดการ กับอารมณเหลานั้นได กิจกรรมนี้จงชวยเด็ก ได แตขอสําคัญคอทาทีของคุณครู ในการรบั ง วา จะทาํ ใหเ ดก็ รสู ก อบอนุ ใจ สบายใจ วางใจทจี่ ะเลา หรอ ไม ถา เมอ่ ไหร ที่เขาเลาใหเรางแสดงวาสัมพันธภาพของเรากับเขาเกิดข้นแลว เขารูสกปลอดภัย ที่อยูกับเราแลว แตเราจะไมเรงรัดถาเขายังไมพรอมที่จะเลา
ตัวอย่ํางคําอกเ่ําอํารของเก ํากกํารทํากิกรร สํารวอําร เื่อีเกน้อยวัยสําขวคร่งหยิัตร โกรธ
คุณครู กําลังรูŒสกโกรธหรอคะ
เด็ก พยักหนŒา (นั่งกมหนา)
คุณครู อะไรที่ทําหŒหนูรูŒสกโกรธล‹ะคะลูก อยากเล‹าหŒคุณครู˜งไหม เด็ก เม่อเชŒาเพ่อนมาเหยียบเทŒา
คุณครู โถ เจ็บมัยคะ (คุณครูกอดเด็ก)
เด็ก เจ็บ (ตอบสั้น และยังคงนั่งกมหนา)
คุณครู แลŒวตอนนียังเจ็บอยู‹รเปล‹าคะ
เด็ก (เงยหนาข้นมาแลวทําทานกอีกสักพักแลวก็ตอบวา) หายแลŒวค‹ะ คุณครู ยังงันตอนนีหายโกรธเพ่อนรยังคะ
เดก็ (ทาํ ทา คดิ แลว พยกั หนา พรอ มกบั ตอบวา ) หายแลวŒ คะ‹ (สหี นา คลคี่ ลายขน้ ) คุณครู ถŒาหายแลŒว ยิมหŒคุณครูดูหน‹อย
เด็ก (หันมามองคุณครูแลวยิ้มแฉงเลย)
กิกรร ัเข่ําคุยกัน ทานอาจารยหมอมไดมอบคําแนะนํา เอาไวใหเหลาลูกศิษยไดนําไปใชสรางความคุนเคยในการที่จะเปนทั้งผู ให และ เปนผู เอา รูจักเปนผูรับงที่ดี กลาที่จะส่อสารและรูจักแบงปนความคิดความรูสก กันและกัน
โดยคุณครูชวนเด็ก น่ังจับคูกับเพ่อน หันหนาหากัน สบตากัน มอจับกัน เขา ชนกนั ผลดั กนั เปน คนพดู และเปน คนง หรอ ในบางครงั้ กจ็ ดั กจิ กรรมในลกั ษณะของ กลมุ ยอ ยประมาณถง คนพดู คยุ ในประเดน็ ทคี่ ณุ ครชู วนคดิ ชวนใหค ยุ แลกเปลยี่ นกนั (การจัดใหคุยเปนคูหรอเปนกลุมยอยและคําถามที่ใชเปนไปตามความเหมาะสมของ วัยและประสบการณของเด็ก)
268