Page 52 - ทหารปืนใหญ่ 62
P. 52
ท ห า ร ปื น ใ ห ญ่ 52
389. การปรับทางระยะ มุ่งหมายเพื่อ หาระยะเริ่มต้นท าการยิงหาผล
390. ในการยิงเป็นพื้นที่นั้น ระยะเริ่มต้นในการยิงหาผลคือ
ระยะเป้าหมาย / ระยะกึ่งกลางห้วงควบที่เหมาะ (ปกติ 100 ม.)
391. ผลการตรวจทางระยะรับการยิงเป็นพื้นที่ มีดังนี้
หลัง (+) ต าบลระเบิด หรือกึ่งกลางต าบลระเบิด อยู่เลยเส้นที่ตั้งได้ฉาก กับ แนวตรวจการณ์
ณ.จุดปรับการยิง ให้ตรวจว่า “หลัง”
หน้า (-) ต าบลระเบิด หรือกึ่งกลางต าบลระเบิด อยู่ไม่ถึงเส้นที่ตั้งฉาก กับ แนวตรวจการณ์
ณ.จุดปรับการยิง ให้ตรวจว่า “หน้า”
ระยะเป้าหมาย ต าบลระเบิด หรือกึ่งกลางต าบลระเบิด อยู่ ณ.ระยะที่ถูกต้องพอดี ให้ตรวจ
ว่า “ระยะเป้าหมายตรงทิศ”
สงสัย (?) ตรวจเห็นต าบลระเบิด แต่ไม่แน่ใจว่าเป็น หน้า / หลัง / เป้าหมาย / หรือระยะ
เป้าหมาย ให้ตรวจว่า “สงสัย”
หาย เมื่อไม่สามารถตรวจเห็น และมาสามารถก าหนดที่อยู่ของต าบลระเบิด หรือกลุ่ม
ต าบลระเบิดได้ ให้ตรวจว่า “หาย”
หาย หลัง/ หน้า เมื่อสามารถตรวจเห็น แต่สามารถรู้แน่ชัดว่า ต าบลระเบิด หรือกลุ่มต าบล
ระเบิด อยู่ หลัง / หน้า จุดปรับการยิง
392. ห้วงควบ คือ ระยะระหว่างต าบลระเบิด 2 นัด หรือ 2 กลุ่ม ซึ่งนัดหนึ่ง หรือกลุ่มหนึ่งตก
หลัง และอีกนัดหนึ่ง หรือกลุ่มหนึ่งตกหน้า จุดปรับการยิง หรือนัดหนึ่ง หรือกลุ่มหนึ่งตก
ซ้าย และอีกนัดหนึ่ง หรือกลุ่มหนึ่งตกขวา ของจุดปรับการยิง
393. หลักนิยมในการสร้างห้วงควบ คือ 800 / 400 / 200 / 100 ม.
394. การแก้ทางระยะในการปรับการยิงต่อ ปม.ซึ่งอยู่ใกล้ฝ่ายเรา โดย แก้เข้าหาทีละน้อย อย่าง
ปลอดภัย การปรับการยิงลักษณะนี้ คือ “การคืบ” ใช้เฉพาะภารกิจยิงอันตรายใกล้ฝ่ายเรา
395. ผตน.จะด าเนินการปรับทางข้าง และทางระยะด้วย ชนวนไว จนกระทั่งได้ห้วงควบทาง
ระยะที่เหมาะสม
396. ปกติห้วงควบทางระยะที่เหมาะสม คือ 100 ม. หรือ ได้ผลการตรวจทางระยะเป็น
ระยะเป้าหมาย
