Page 43 - บทเรียนสำเร็จรูป
P. 43

การใช้ภาษาให้เกิดเสียงเสนาะ






                                                         คือกำรเลือกใช้ถ้อยค ำให้เกิดเสียงเสนำะ ท ำให้บทประพันธ์เกิดควำมไพเรำะ



            2. กำรใช้เสียงสัมผัส





            นอกจำกจะใช้สัมผัสนอกซึ่งเป็นสัมผัสบังคับแล้ว วรรณคดีจะมีควำมไพเรำะยิ่งขึ้นหำกใช้สัมผัสใน







                                ปลำสร้อยลอยล่องชล                                                  ว่ำยเวียนวนปนกันไป





                           เหมือนสร้อยทรงทรำมวัย                                                   ไม่เห็นเจ้ำเศร้ำบ่วำย




                                                                                                                                        (เจ้าฟ้าธรรมาธิเบศร)

                           สัมผัสสระ

                                วรรคที่ ๑ ได้แก่ สร้อย – ลอย                         วรรคที่ ๒ ได้แก่ วน - ปน

                                วรรคที่ ๓ ได้แก่ - - -                               วรรคที่ ๔ ได้แก่ เจ้ำ - เศร้ำ

                           สัมผัสอักษร

                                วรรคที่ ๑ ได้แก่ ลอย ล่อง                            วรรคที่ ๒ ได้แก่ ว่ำย เวียน วน , ปน ไป

                                วรรคที่ ๓ ได้แก่ ทรง ทรำม                            วรรคที่ ๔ ได้แก่ -

                                                                                                                                                                วรรณคดีไทย: ครูสุกัญญา  ไพบูลย์กิจกุล
   38   39   40   41   42   43   44   45   46