Page 35 - นิราศภูเขาทอง ของ สุนทรภู่
P. 35

นิราศภูเขาทอง  ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๑                                                       ๓๒











                        เนื้อเรื่อง                                   ถอดคําประพันธ





          ถึงหนาวังดังหนึ่งใจจะขาด                            ถึงหนาวังก็เศราโศกคิดถึง ร.๒


       คิดถึงบาทบพิตรอดิศร                               ผูซึ่งมีพระคุณกับสุนทรภูอยางมาก

       โอผานเกลาเจาประคุณของสุนทร                    เมื่อกอนเคยเขาเฝาพระองคอยาง


       แตปางกอนเคยเฝาทุกเชาเย็น                      ใกลชิดและบอยครั้ง


          พระนิพพานปานประหนึ่งศีรษะขาด                        เมื่อพระองคสวรรคตก็เหมือนกับ

       ดวยไรญาติยากแคนถึงแสนเข็ญ                      สุนทรภูตายไปดวยเพราะไมมีคนคอย


       ทั้งโรคซ้ํากรรมซัดวิบัติเปน                      ชวยเหลือชีวิตจึงยากแคนแสนเข็ญ อีก

       ไมเล็งเห็นที่ซึ่งจะพึ่งพา                        ทั้งมีโรคภัยเขามารุมลอม ไมมีคนพึ่งพา


          จึงสรางพรตอตสาหสงสวนบุญถวาย                      จึงไดบวชเพื่ออุทิศสวนกุศลใหแก


       ประพฤติฝายสมถะทั้งวสา                            ร.๒ ประพฤติตนอยูในศีลธรรมเพื่อเปน

       เปนสิ่งของฉลองคุณมุลิกา                          สิ่งทดแทนคุณพระองค  แมเกิดชาติใด


       ขอเปนขาเคียงบาททุกชาติไป                        ก็ขอใหเปนขารับใชพระองคตลอดไป

            ถึงหนาแพแลเห็นเรือที่นั่ง                         เมื่อถึงหนาแพแลเห็นเรือที่นั่ง


       คิดถึงครั้งกอนมาน้ําตาไหล                        คิดถึงเมื่อกอนก็เศราจนน้ําตาไหล


       เคยหมอบรับกับพระจมื่นไวย                          เคยหมอบกรา ร.๒ กับพระจมื่นไวย

       แลวลงในเรือที่นั่งบัลลังกทอง                    ซึ่งเปนเพื่อน แลวก็ลงไปในเรือ


                                                         บังลังกทอง
   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40