Page 1706 - JUNIO 2024

Fáltasme durante moitas estacións, coa túa ausencia sinto tempo de lúas sen
11
moito brillo, e primaveras que parecen outonos.

Mais ti es interminable, e nunca cambias, es perenne como a herba, real como
o sol, amado e soñado por este corazón que só ve a través de ti.

Estás lonxe, por agora só pódoche enviarche letras como estas, para sentirnos
preto… pero cando chegue o día que tanto soñamos, espertarei nos teus brazos

sen querer soltarche.

O meu amencer terá novos brillos e nunca o sol sería máis cálido, nin o día máis

belo, iso será cando un día espérteme ao teu lado e tomando as túas mans,
direiche canto ámoche.

Hoxe só quero darche amor e belas palabras, mentres sigo soñando con estar tan

preto de ti como para murmurar as palabras que aínda gardo aquí no meu
interior, e que só son para ti.

Non esquezas que o tempo pasa e todo será como o soñamos.

Un día todo isto polo que estamos a pasar por culpa da distancia non será máis

que un fermoso recordo que gardaremos para cando sexamos vellos.

Será entón cando xuntos leamos todas estas cartas que nos enviamos o un ao

outro.

Tomarémonos as mans e daremos grazas a deus por este fermoso amor que non

regalou.

Desde o meu recuncho para ti…

O teu amor.

Cando penso en ti

Ola o meu Amor

Hoxe tamén sinto romántico, locamente namorado, e feliz porque tan só penso
en ti e cando leo outra vez os teus poemas o meu corazón acelérase...

Cando penso en ti, advirto dentro de min que cada vez che cielo máis e máis e a
túa brisa convértese en treboada e tempestade que me fai xoguete das túas ondas

e o teu mar.