Page 1741 - JUNIO 2024
P. 1741
Amarche en realidade é un privilexio, descoñezo se merézoche, pero polo menos
14
loito por merecerche, si… é un privilexio, é un premio, é un agasallo que
calquera persoa debería recibir, pero que só teño eu.
Non teño (ata agora) outra forma de demostrarche o moito que che cielo. Pero
sei que o sabes aínda cando moitas veces disme que iso só o sei eu… e eu
agregaría que Divos tamén o sabe.
Sería bo que llo preguntes a el. O que che podo dicir é que por algo moi bo foi
que Divos púxoche no meu camiño. As cousas entre nós non foron de
casualidade.
Penso en ti noite e día, penso en ti en todo momento desde que coñecinche. Ti
calaches no máis profundo da miña alma e do meu corazón. Eu loitarei por
brindarche todo o que estea ao meu alcance para que sexas feliz, isto máis que
unha promesa é un compromiso.
Admiro e adoro a túa sinceridade, a túa entrega cara aos demais, adoro cando
me falas baixiño, soa tan doce a túa voz… eses pequenos momentos que vivimos
xuntos onde pomos en manifesto os nosos sentimentos, son os que tamén me fan
amarche aínda máis e fanme moi feliz.
Cando dígoche que che estraño é por iso, porque me fai falta escoitarche, aínda
que sexa por un momento, saber que estás aí, saber que tamén pensas en min
(aínda que talvez non tanto como eu) pero o certo é que me fai moi feliz o
escoitarche.
A miña Esposa, a miña Amiga e o meu Amante, sempre teu, sempre miña,
sempre noso. Ámoche o meu Begoña.
(Ti fasme amarche cada día máis)
Ámoche tanto…
O meu BELO AMENCER
Esta tarde, pregunteime a cada pouco
por que che cielo tanto e a miña vida entregueiche?
por que o meu corazón de ti namorouse?
e cantas veces ao teu lado soñeime...