Page 127 - อนาคตทิศทางงานวิจัย
P. 127
127
แนวคิดการเกษตรไทยในแบบยุคสมัยเก่า คือ การปลูกไว้บริโภคภายในครัวเรือน
เหลือกินแล้วขาย แต่การเกษตรในยุคปัจจุบัน (ศตวรรษที่ 21) แนวคิด คือปลูกเพื่อขาย
แล้วน�ารายได้มายังชีพ ปัญหาทางการเกษตรไทยที่สะสมมาช้านานหลายชั่วอายุคน และ
ยังรอการแก้ไขอยู่ คือ ท�าอย่างไรให้ผลผลิตทางการเกษตรขายได้ราคา ท�าอย่างไรให้
เกษตรกรไทยมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น
ย้อนไปเมื่อ 150 ปีก่อน โดยอ้างถึงความตอนหนึ่งในบทวิเคราะห์ทาง
ประวัติศาสตร์เศรษฐกิจของราชอาณาจักรสยาม เรื่อง “เกษตรกรรมในสยาม” ของ
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าดิลกนพรัฐ กรมหมื่นสรรควิไสยนรบดี พระราชโอรสองค์
ที่ 44 ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 5) ซึ่งสมัยนั้นการเกษตร
อาศัยทรัพยากรธรรมชาติ เช่น แหล่งน�้าเป็นปัจจัยส�าคัญในการท�าเกษตร มีการจ้าง
แรงงานต่างชาติซึ่งเป็นชาวจีนมากเนื่องจากอัตราจ้างที่ต�่า ขยัน อดทน มัธยัสถ์กว่า
แรงงานไทย ท�าให้ส่งผลต่อการจ้างงานแรงงานชาวสยาม การเกษตรกรรมเป็นลักษณะ
การปลูกพืชชนิดเดียวซ�้าซากในทุกปี มีการเผาป่าโค่นไม้ใหญ่ท�า นาไร่ เกษตรกรขาดองค์
ความรู้ทางด้านเกษตรกรรมสมัยใหม่ ยึดตามแบบเดิม เครื่องมือและอุปกรณ์ล้าสมัย เกษ
ตกรขาดเงินทุนสินเชื่อดอกเบี้ยระดับต�่า ขาดแคลนข้อมูลทางสถิติ และการปกครองสมัย
นั้นยังไม่มีระบบสนับสนุนการท�าเกษตรก่อให้เกิดปัญหาต่อเกษตกรและระบบเศรษฐกิจ
ของประเทศ พระองค์ฯ ทรงเสนอนโยบายการใช้ “ระบบสหกรณ์” เพื่อเพิ่มอ�านาจการ
ต่อรองเรื่องราคาของเกษตรกร
จากวันนั้นถึงวันนี้ จะเห็นได้ว่าบริบทของปัญหาหลัก ทางการเกษตรของ
ประเทศไทยยังเหมือนเดิมและยังไม่ได้รับการแก้ไข การจัดตั้งระบบสหกรณ์ยังไม่ประสบ
ความส�าเร็จ เกษตรกรไทยยังมีรายได้ต�่า และยากจน เกษตรกรรมต้องอาศัยปัจจัยจาก
สภาวะดินฟ้าอากาศ และราคาผลผลิตที่คาดเดาได้ยาก เครื่องจักรและอุปกรณ์ท�าการ
เกษตรล้าหลัง ในขณะที่กาลเวลาเปลี่ยนแต่เรายังคงอยู่กับวังวนปัญหาเดิม การจ้าง
แรงงานชาวต่างชาติยังเป็นทางเลือกส�าหรับผู้ประกอบการขนาดเล็กเนื่องจากค่าแรงต�่า
อดทนขยันท�างานมากกว่าคนไทย อาจะเปลี่ยนเพียงตัวละครแรงงานชาวต่างชาติมาก
จากประเทศเพื่อนบ้านอย่าง เช่น พม่า กัมพูชา และลาวส่วนชาวจีนตอนนี้เป็นประชากร
ในประเทศมหาอ�านาจหนึ่งของโลก
