Page 18 - ANTILL DGB

18 Antilliaans Dagblad Vrijdag 30 november 2018

Susan Malaika Bailey: Genieten van het nu

Ze haat hokjes. En daarom gaan, in Nederland. Dus als het heeft me in contact gebracht
is de 30-jarige Susan Malai- gezin Bailey voorstelt om weer met heel veel nieuwe mensen.
ka Bailey niet alleen zange- terug naar Nederland te gaan, Weet je, omdat ik niet een
res, maar ook actrice, verha- dan schrikt Susan daar niet van: kunstvakopleiding heb gedaan,
lenverteller en jurist. Liggen daar wilde ze toch al naartoe, is mijn netwerk in de creatieve
hoek niet zo groot, mijn eigen
voor de studie. ,,Uiteindelijk
haar roots in Jan Doret én in werd ik niet ingeloot voor dier- netwerk is veel breder dan dat.
Zoetermeer. En voelt ze geneeskunde trouwens, daar Ik doe gewoon iedere dag wat
zich, méér nog dan Neder- was ik helemaal kapot van. Op het beste is voor je geluk, je
lander of Curaçaoënaar, een aanraden van mijn moeder gezondheid en je creativiteit,
wereldburger. Maar nu is ze besloot ik rechten te studeren in dan kom je precies waar je wilt
Leiden en Maastricht. Heel iets
zijn, forceren werkt niet. Ik wil
hier, op haar eiland, als on- anders ja, maar ik heb ook een mooie verhalen vertellen, mooie
derdeel van de productie sterk gevoel voor rechtvaardig- liedjes zingen, veel zoet delen,
‘Greaseman’, een heel Cura- heid, en daar kon ik veel mee in maar af en toe ook wat zuur. De
çaos verhaal dat ze mag ver- die studie. Ik was geen typische afgelopen tijd ben ik veel in
tellen voor haar vrienden en rechtenstudent, daardoor kwam andermans werk gedoken, nu
familie op het eiland. Heel ik veel verschillende mensen wil ik weer aan de slag met
tegen, en ik kon er met theater
mijn eigen werk, mijn album,
lokaal en knus, weg van de aan de slag. Heerlijk vond ik andere kunstvormen. We moe-
grote wereld. En ook dát dat, al die verschillende dingen ten genieten van het nú en het
voelt goed. naast elkaar doen: studeren, creatieve proces z’n werk laten
muziek maken en met theater doen. Ruben ik hebben daarom
e lijkt eigenlijk in weinig bezig zijn. Het paste uiteinde- besloten om tot eind januari
op de publiciteitsfoto’s, lijk veel beter bij me dan hon- hier te gaan wonen, om hier die
Z als ik Susan Malaika derd procent toeleggen op podi- ruimte weer op te zoeken. We
Bailey voor het eerst ontmoet in umkunst bij een vakopleiding: gaan letterlijk terug naar de
het Floris Suite Hotel. Die foto’s ik moet er altijd wat naast heb- basis.”
toonden een indrukwekkende ,,Ik doe gewoon iedere dag wat het beste is voor je geluk, je gezond- ben om te doen.”
vrouw, statig, het haar verbor- heid en je creativiteit, dan kom je precies waar je wilt zijn, forceren En net zo organisch komt ‘Greaseman’ is nog tot en met 2
gen in een ‘headwrap’ en met werkt niet.” FOTO MONIQUE VAN ASSEM muziek ook in haar leven. Ze december in Teatro Luna Blou te
een zuinige glimlach op het wordt geraakt door muziek van zien. Kaarten zijn verkrijgbaar bij
gezicht. Imposant en sterk, anders naar Curaçao nu ik der- enorm mee gepest, maar dat wat ze zelf noemt ‘zoete men- Mensing’s Caminada en Van den
bijna iemand waar je in eerste tig ben. Het is opnieuw kennis maakte me alleen maar strijd- sen’. ,,Je bent zoet voor mij als Tweel.
instantie wat afstand van zou maken met mijn ‘roots’, en ik vaardiger om mezelf te tonen. je authentiek bent, puur, geen
nemen. vind het verschrikkelijk mooi Toen ik als tiener weer terugver- circus: dan kan ik wat met je.
Maar op dat ‘Greaseman’ de aanleiding huisde naar Nederland keken ze En dat heb ik bijvoorbeeld met
de bank, is.” wéér vreemd naar me: was ik eigenzinnige vocalisten als
in de lob- Haar achternaam Bailey heeft dat emotionele meisje met dat Björk, Sinéad O’Connor, Sade
by van dit ze te danken aan haar vader, die Curaçaose accent. Het heeft me en Jill Scott. Die mensen weten
ontspan- een Britse achtergrond heeft en geleerd om snel te schakelen, me zó te raken, dan ervaar je
nen hotel, oorspronkelijk uit St. Vincent zonder dat ik mijn eigen identi- kunst op een bijna bovenna-
toont ze komt. Maar haar moeder is teit kwijtraak. Ik wil nooit in tuurlijke wijze, waardoor je gaat
een andere kant: uitgelaten, geboren en getogen in Marche- een hokje: dat heb ik aan mijn zweven en de muziek met je
goedlachs, stralend, het haar los na en Jan Doret, de plek waar moeder te danken ook, die me hart voelt. Dat is het soort mu-
en een vriendelijk woordje voor Susan als vijfjarige haar eerste altijd voorhield dat ik keuzes ziek en kunst dat ik wil maken.
iedereen die langskomt. Dat is indrukken opdoet van het ei- had in het leven. Daar ben ik Zingen raakt bij mij een hele
misschien wel het effect van op land. ,,Dat pendelen tussen haar nog steeds dankbaar voor, persoonlijke snaar, misschien
Curaçao zijn. ,,Dit voelt als Nederland en Curaçao heeft me die vrijheid van denken en dat ik daarom ook zo lang ge-
thuiskomen voor mij. Ondanks gevormd. Toen ik jong was doen.” twijfeld heb om het echt te
dat ik een groot deel van mijn verhuisden we van Zoetermeer En van die vrijheid maakt ze doen. Toen ik 18 was, heb ik Met ‘Greaseman’, een productie
leven in Nederland gewoond hier naartoe. Ik was in alles dankbaar gebruik: al op heel auditie gedaan voor een musical van het Volksoperahuis, staat
heb, is dit nog steeds mijn plek. anders: qua accent, ik droeg jonge leeftijd bepaalt ze dat ze en toen werd bevestigd wat ik Susan de komende dagen nog
Ik heb er zin in om het eiland te Birkenstocks en ik had vlecht- diergeneeskunde wil studeren eigenlijk al wist: dat ik een ei- op het podium van Luna Blou.
herontdekken, want ik kijk wel jes. In de klas werd ik daar en naar het Conservatorium wil gen geluid had. Dat Ruben, FOTO VOLKSOPERAHUIS
mijn vriend, later op mijn pad
kwam, is ook belangrijk ge-
weest: hij is creatief gelijkwaar-
dig aan mij en dat maakt onze
samenwerking zo sterk. 2009
Begonnen we wat te jammen en
daar groeide later de band Bom-
bilate op, waar we echt naam
mee maakten. In het begin had
ik nog wel plankenkoorts hoor,
maar ik kon het met mijn thea-
terervaring steeds verder van
me af zetten.”
Acteur Raymi Sambo is on-
der de indruk van haar muziek
en de vertellende zangkunst die
ze toepast. Sambo tipte uitein-
delijk de mensen van het Volks-
operahuis over Susan. ,,In Grea- Susan en haar moeder Mere-
seman ben ik zangeres en actri- dith: ,,Ze hield me altijd voor dat
ce, een echte uitvoerder. Dat ik keuzes had in het leven, daar
maakt me bewuster wat het nou ben ik haar nog steeds dankbaar
Susan richtte samen met haar vriend Ruben van Domburg in 2012 de succesvolle funk-soulband Bombi- precies is wat ik mooi of interes- voor.”
late op. FOTO MARLISE STEEMAN sant vind om te maken, en het FOTO SUSAN MALAIKA BAILEY