Page 18 - ANTILL DGB
P. 18

18                                                                                Antilliaans Dagblad Vrijdag 28 december 2018











  Stanley Betrian: passie



  voor George Benson
  De 67-jarige Stanley Betrian staat al dertig jaar regelmatig in de schijnwerpers. Als be-
  stuurder en manager bekleedde hij prominente functies op het eiland, en zijn huidige
  rol als ministeriële regisseur en toezichthouder op de bouw van het nieuwe ziekenhuis
  is daar geen uitzondering op. Toch heeft Betrian een kant die minder aandacht krijgt:
  hij is zonder twijfel een van de smaakvolste gitaristen op Curaçao, en al bijna 30 jaar
  speelt hij wekelijks met zijn muzikale vrienden in Blues bij Avila.

        et interview vindt plaats                 uit Rechten of Economie. Na de
        in het kantoor van Stan-                  hts in Eindhoven ging ik daar-
  Hley Betrian aan de Santa                       om Rechten in Nijmegen stude-
  Rosaweg. Met een van pijn                       ren. Nederland was niet altijd
  doortrokken gezicht neemt hij                   fijn voor mensen uit het buiten-
  plaats op zijn stoel aan het                    land, maar ik vond er mijn weg,
  hoofd van de tafel. Oorzaak: een                zeker Nijmegen was heel libe-
  tennispartijtje waarbij hij zes                 raal. Studeren ging me goed af
  ribben brak. Sindsdien mag hij                  en op advies van Eddy Maron,
  van de dokter minder actief zijn                waar ik een tijd les van had, liep
  en dat valt hem zwaar. ,,De  Betrian bezit een stevige verza-  ik als gitarist alle jamsessies af.
  dokter heeft me geadviseerd om  meling gitaren, hier speelt hij op  Daar heb ik het ‘Real Book’  Stanley met zijn Ibanez GB10, gesigneerd door zijn grote held Geor-
                 even niet  zijn Gibson L5 in Miles.   geleerd, de bijbel voor jazzmusi-  ge Benson.    FOTO CARINA PIGGOTT
                 op te tre-       FOTO JURGEN LA CRUZ  ci waarin alle ‘standards’ staan.
                 den met                          Dat heeft me klaargestoomd
                 ons kwar-  de paplepel ingegoten. Mijn  voor de jazzscene.”
                 tet. Niet  moeder was iemand die graag  Met gitarist Rudy Emerencia-
                 zozeer   zong, haar broer was gitarist. En  na toert hij als bassist door
                 omdat die  de Dunkers waren mijn achter-  Europa met de band Patin Pret.
                 gitaar op  neven van vaders kant. Van  Als Stanley in 1982 besluit om
  mijn borst drukt, maar het  George, Ronald en James leerde  terug te keren naar Curaçao
  risico dat iemand uit het pu-  ik jazzharmonieën en bossa  speelt Emerenciana wederom
  bliek tegen me op beukt is ge-  nova’s. En we hadden altijd  een belangrijke rol. ,,Ik begon te
  woon te groot. Verschrikkelijk  feest thuis met muziek, daar  werken bij de Centrale Bank en
  hoor, leven zonder muziek.  speelde de broer van mijn moe-  ik zocht een muzikale uitda-
  Spelen met Hershel Rosario,  der veel bolero’s en andere  ging. Rudy besloot om weg te
  Lonte Conradus en Ronchi  latinmuziek. Overal was er  gaan van Curaçao, en zo viel er
  Matthew is al dertig jaar iets dat  muziek dus, ik begon als van-  een plek vrij in de band van
  me inspiratie geeft. Ik heb die  zelf op mijn gitaar mee te spe-  Hershel Rosario en Ronchi
  routine nodig, en dat wordt me  len.”           Matthew. Later kwam Lonte  Stanley speelde als tiener beatmuziek op zijn Fender Jaguar in The
  nu even ontnomen.”        Als tiener speelt hij op zijn  Conradus er nog bij en sinds-  Dragons, met Paul Lauffer, Polin Lourensz, Eddy Sloop en zittend
    Stanley groeit op in de wijk  Fendergitaren beatmuziek met  dien zijn we onafscheidelijk. Al  Edward Heerenveen.   FOTO STANLEY BETRIAN
  Domi, waar hij als jonge jongen  The Dragons. Maar al snel  meer dan 25 jaar spelen we elke
  van de Sint een quarta krijgt.  neemt jazzmuziek hem in de  donderdag bij Avila. Voor mij is  dwingt me ook om te blijven  solo’s, ik leerde me aan om
  ,,Daar had ik na een jaar wel  greep, wanneer zijn vader, die  dat heerlijk, om meerdere rede-  oefenen. Maar ik ben er ook   zelfs dát niet te doen.”
  genoeg van, maar ik wilde abso-  bij de KLM werkt, jazzplaten  nen. Ten eerste zijn Hershel,  van gaan houden omdat we  En dan komt het gesprek op
  luut door met muziek. Ik kon in  meeneemt uit Amerika. ,,Ik  Lonte en Ronchi als musici  hechte vrienden zijn geworden.  George Benson, de wereldbe-
  die tijd goed jojoën, en ik won  begreep weinig van die muziek  enorm goed in hun vak. Her-  Die vriendschap is bijna telepa-  roemde jazzgitarist. De topma-
  tijdens een wedstrijd in theater  hoor, maar het interesseerde  shel legt muzikaal voor ieder-  thisch, we duwen met één blik  nager verandert in een fan wan-
  Roxy een nieuwe moderne fiets.  me mateloos. Tot die tijd had ik  een de rode loper uit, Lonte  de muziek een andere kant op.”  neer je het over hem hebt: in
  Die verkocht ik na een tijdje  nog nooit gitaarles gehad, alles  beheerst alle ritmes en Ronchi  Ondertussen neemt de carriè-  een mum van tijd klinkt uit zijn
  door en voor vijftien gulden  deed ik op gehoor. Uiteraard  spreekt alle aspecten van de  re van Stanley een hoge vlucht.  telefoon Bensons muziek en
  schafte ik mijn eerste Spaanse  overwoog ik het conservatori-  jazztaal. Met hen heb ik mij als  Na topfuncties bij de Centrale  scat hij de lijnen van de impro-
  gitaar aan. Maar de liefde voor  um, maar mijn vader vond dat  gitarist op alle vlakken goed  Bank was hij onder meer gede-  visatie enthousiast mee. ,,Door
  de muziek is mij sowieso met  geen goed idee: ik kon kiezen  verder kunnen ontwikkelen, het  puteerde, gezaghebber, minis-  te luisteren en na te spelen heb
                                                                         ter, minister-president en tegen-  ik mijn improvisatiespel kun-
                                                                         woordig is hij toezichthouder  nen vormen. Ik hoorde hem
                                                                         bij de bouw van het nieuwe  voor het eerst in Nijmegen toen
                                                                         ziekenhuis. Zet hij in die func-  zijn album ‘Breezin’’ uit kwam.
                                                                         ties vaak de lijnen uit, in de  Zijn techniek en zijn melodi-
                                                                         muziek doet hij dat juist niet.  sche lijnen maken hem zo
                                                                         ,,In Avila luister ik, daar ben ik  bijzonder en hij is net als ik
                                                                         niet de leider. En dat heeft meer  autodidact. We hebben het
                                                                         gemeen met mijn werk dan je  geluk gehad dat George hier nu
                                                                         misschien denkt. In beide we-  een paar keer geweest is en dan
                                                                         relden is het belangrijk dat je  hebben we altijd hele leuke
                                                                         goed luistert. En dat je je mo-  gesprekken. Ik speel net als hij
                                                                         ment pakt. Je moet als manager  meestal op de Ibanez GB 10 en
                                                                         de boel niet overschreeuwen,  GB 20, maar ook de Gibson L5.
                                                                         dan neemt niemand je serieus.  Wes Montgomery en Joe Pass
                                                                         Als gitarist ben ik net zo: ik  zijn andere belangrijke invloe-
                                                                         luister naar wat mijn vrienden  den, maar George Benson is
                                                                         doen en ik zet daar mijn bijdra-  mijn passie. Eerlijk is eerlijk: als
                                                                         ge tegenover. Zonder theater  ik qua spel maar een beetje in
  Al bijna dertig jaar speelt Stanley met bassist Hershel Rosario, drummer Lonte Conradus en toetsenist  trouwens: je ziet veel musici  de buurt van zijn geluid kom
  Ronchi Matthew: ,,We zijn onafscheidelijk.”            FOTO CARINA PIGGOTT  rare bekken trekken tijdens  dan ben ik al gelukkig.”
   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23