Page 15 - ANTILL DGB

Achtergrond FOTO AART G. BROEK lang onveranderlijk met een kri- tische maar waarderende blik Miep volgen. Hij zou haar soms bijsturen en altijd bemoedigen- de woorden voor haar vinden. Kortom, Jules was voor Diek- mann een inspirerende gids en Deze bijdrage is gebaseerd op mi
15

De Palm als inspirerende gids

paald contact, tegenwoordig zou je zeggen: je merkt dat het Mieps overpeinzingen doen gedachten aan de jaren zestig opkomen, ontlokken uitspra- ken over vrijheden die er niet gezel. eerder waren en die botsten met vigerende sociale codes in Nederland én op Cur

Miep Diekmann (2014). klikt…” niet.”

jongetje dat, vanwege zijn slechte ogen, niet mee kan doen met zijn leeftijdgenoten en ver- halen voorleest, verzint en ver- telt. Van een huwelijk tussen Miep en Jules is het overigens nooit gekomen. Dat lag sowieso niet in de bedoeling, wat Jules’ moeder er

Zaterdag 29 september 2018 schrijft over een jongetje dat zó Antilliaans is …!” Hoe opmerkelijk de verschij- ning van Miep ook mag zijn ge- weest, het is toch vooral de kwa- liteit van haar jeugdboeken die indruk maakte en de doorslag gaf bij de rol die zij verder nog zou gaan spelen in

Antilliaans Dagblad gen regelde met een verschei- denheid aan Curaçaoënaars die haar met ieder gesprek verder de samenleving introkken. Met ‘De boten van Brakkeput’ en meer nog met ‘Padu is gek’ - dat in 1957 verscheen - wist Miep voor eilandelijke lezers herkenbare gebeurtenissen

Omslag van ‘Gewoon een straatje’. Herkenbaar Encyclopedie van de Nederlandse Antillen - redactie

Zaterdag 29 september 2018 Jules de Palm, ‘Kinderen van de fraters’. huis, op en top de vrouw die zij ook in Nederland was, uitda- gend, wat gesymboliseerd werd door zwartgelakte nagels. Daar voegde zich haar roemruchte verleden bij. De respons van Ju- les’ moeder op de vrouw die haar zoon

Antilliaans Dagblad ook anderszins. De - vanuit de Nederlandse overheid gesubsi- dieerde - Stichting voor Culture- le Samenwerking (Sticusa) trok hem aan als lid van het bestuur. Hij leidde de redactie van een hernieuwde Encyclopedie van de Nederlandse Antillen, was lid van de red

Palm weten. Aanvankelijk ver- moedde hij overigens dat Mieps moeder dat boek wel eens ge- schreven zou kunnen hebben. Die gedachte kon hij al bij dat eerste bezoek opzijschuiven, al herinnerde hij in januari 2013 zich nog haarscherp dat hij die gedachte had gehad. De toe
In haar jeugd bracht Miep Diekmann (1925-2017) enkele jaren door op Curaçao.
Brakkeput’, gepubliceerd in 1956 en vervolgens uitgeroepen tot kinderboek van
Herinneringen aan het eiland verwerkte zij in de jeugdroman ‘De boten van

nieuwsgierigheid naar háár toe in de persoon van Jules de Palm.
dat jaar in 1957. Het eiland kwam daarop met een opmerkelijke
toen - overigens voor het laatst - nog ontmoetten, mag worden opgemaakt, dat het niet bij dat ene bezoek in 1957 is gebleven. Integendeel, er ontstond een wederzijdse betrokkenheid en waardering die decennia zou duren. De naam Diekmann was De Palm niet onbekend, die ke

Achtergrond Door Aart G. Broek ulius Philip de Palm werd op 25 januari 1922 Curaçao op geboren en overleed vijf jaar gele- den in Den Haag, op J 30 september 2013. Even- als Diekmann woonde hij in 1957 in Den Haag. Hij belde bij haar aan en deed zich voor als journalist die een int

14