Page 18 - ANTILL DGB

18 Antilliaans Dagblad Vrijdag 14 september 2018

De 51-jarige violist en en altviool in Hilversum. ,,Ik
muziekdocent Arjen de wilde het vak niet in één wereld
leren en dus maakte ik die over-
stap. Dat doe ik trouwens nog
Graaf is een relatieve Arjen de Graaf zoekt
nieuwkomer op het steeds hoor: het ene moment
eiland. Pas vier jaar gele- speel ik barokmuziek en het
den zette hij hier voor het andere jazz. Ik heb dat nodig,
eerst voet aan wal en sinds ook al is het niet altijd makke-
onbevangenheid lijk: als ik lang klassiek heb
een jaar is hij een vaste gespeeld dan raak ik mijn ti-
waarde in de lokale ming kwijt in jazz, andersom
muziekscene. Onlangs hou ik mijn viool veel te losjes
besloot hij zich hier per- vast wanneer ik na veel jazz
bijvoorbeeld weer aan barok
manent te vestigen: een begin. Maar als ik die afwisse-
hele stap voor een musi- ling niet inbouw dan loop ik
cus die zich niet graag vast. Zo is het ook met mijn
vastpint op een koers of carrière eigenlijk: ik heb tot nu
toe nooit een contract van lan-
een hokje. ger dan een half jaar gehad.”
Na zijn afstuderen studeert
e lopen richting zijn hij een jaar Noord-Indiase klas-
lokaal bij CCC in Em- sieke muziek in Calcutta. Daar-
W mastad: nummer 29. na speelt hij bij het wereldbe-
De ruimte is niet te groot maar roemde Metropole Orkest, en
er past een piano in, twee stoe- speelt hij muziektheater bij
len en een tafel. En op die tafel Orkater. Als sessiemuzikant
staat zijn vioolkoffer, geopend. komt hij terecht in de studio’s
Hij heeft anderhalf uur voor van Alex van Warmerdam en
me, want ook Henny Vrienten, ex-Doe
dan begint Maar. Hij studeert nog een paar
zijn eerste jaar barokviool in Utrecht en
les van de geeft hier en daar les. Maar dat
dag. En laatste krijgt pas écht vorm als
dat lesge- Curaçao in beeld komt. ,,Ik
ven is ,,Ik heb me nooit thuis gevoeld in scenes en clubjes, er moet altijd een uitweg zijn voor mij.” kreeg hier echt lol in lesgeven,
duidelijk FOTO MAAIKE VAN ESCH ook al werd ik geconfronteerd
meer zijn comfortzone dan met mezelf. Ik heb zo’n dertig
interviews, verraadt zijn gespan- interessante en soms verrassen- dus op viool vanaf mijn vijfde, studenten, van jong tot oud.
nen blik: ,,Ik was als kind de inzichten.” ik heb na een half jaar nog een Met name de jongeren boeien
enorm verlegen, en dat heeft De ouders van Arjen zijn paar jaar blokfluit geleerd van me, omdat ze dat onbevangene
me lang parten gespeeld. En het allebei geboren in het voormalig mijn moeder. Dat deed ik ook nog hebben. Tegelijkertijd zijn
zo uitgebreid over jezelf hebben Nederlands-Indië, nu Indone- graag, maar op mijn achtste ze soms ook timide, dat vind ik
zoals ik nu met jou doe was sië. Via onder meer Suriname kwam ik weer terug op die wel een beetje Curaçaos. Het is
waar ik vandaan kom ‘not do- en Aruba komt het gezin te- viool. Studeren en spelen ging dan een uitdaging om ze te
ne’. Vioolspelen deed ik liever recht in Nederland, in Waalre, me makkelijk af: laatste hoorde prikkelen zonder dat je over
dan praten, ik ontleende er mijn onder de rook van Eindhoven. ik nog opnames van mezelf hun grenzen gaat, want dan
identiteit aan. Al pratend din- Daar wordt Arjen geboren, als toen ik 11 was: ik speelde zonder klappen ze dicht. Maar ik kan
gen onder woorden brengen is jongste van vier zoons. Al snel angst, onbevangen. Later ben ik echt genieten van mensen die
nog steeds niet altijd gemakke- komt hij er in aanraking met dat kwijtgeraakt, dan ga je na- als een stil vogeltje binnenko-
lijk. Daarom werd ik een paar muziek. ,,Toen ik vijf was be- denken. Maar ergens ben ik men en na een paar maanden
jaar terug, toen het aanbod van gon ik viool te spelen. Mijn altijd op zoek naar die onbevan- gaan vliegen.”
werk afnam, liever masseur dan moeder zegt altijd dat ik dat genheid van toen.” Momenteel is Arjen de enige
vioolleraar. Zo kon ik, net als bij instrument zelf uitkoos, maar Als hij zestien is brengt een vioolleraar bij het CCC, en ze-
het vioolspelen, het spreken het kan ook best zijn dat zij daar broer hem in aanraking met ker de enige violist op het eiland
overlaten aan mijn handen. De de hand in heeft gehad. Mu- heel andere vioolmuziek dan hij Arjen is vijf als hij voor het die zo behendig manoeuvreert
vragen die je mij stelt zijn wat ziekles was in haar jeugd verbo- gewend is. ,,Ik hield tot dan toe eerst viool speelt. tussen verschillende genres. Zo
dat betreft nuttig want ze hel- den, maar met ons hebben mijn van Bach en barokmuziek, in FOTO ARJEN DE GRAAF speelt hij regelmatig met men-
pen me mijn gedachten over de ouders dat dubbel en dwars die wereld zag ik de viool. Maar sen als Aïsha Lucas en Michael
zaken waar ik mee bezig ben te ingehaald. Het hele gezin speel- toen hoorde ik Stéphane Grap- Lockwood: jazzviolisten. Ik Loefstok, is hij onderdeel van
ordenen: ik kom al pratend tot de muziek, vooral klassiek. Ik pelli, Jean-Luc Ponty en Didier begreep nog weinig van die het Kuarteto Krioyo van Enrico
muziek maar het inspireerde Enriquez en binnenkort gaat hij
me enorm, ik leerde ook dat het met het klassieke Projectorkest
niet om die categorieën gaat, naar Aruba. Die veelzijdigheid
het is allemaal gewoon muziek. tekent hem, maar volgens Arjen
Zeker de viool heeft het label is dat ook te danken aan Cura-
elitair te zijn, ook hier op Cura- çao. ,,In vergelijking met Neder-
çao merk ik weleens dat men land is de muziekscene hier
mij als violist het liefst associ- veel spontaner. De viool is hier
eert met klassieke muziek. gewoon een instrument, en als
Maar ik heb me daar nooit in je kunt spelen, dan speel je
thuis gevoeld, in die vooroorde- mee, geen moeilijk gedoe. Al
len, scenes, clubjes. Er moet schrokken mensen wel een
altijd een uitweg zijn voor mij.” beetje toen ze mij viool zagen
Dat laatste blijkt later ook in spelen tijdens het Seú-festival:
zijn studiekeuze. Op zijn zeven- de viool in Seú, dat riep wel
tiende begint hij een vooroplei- discussies op. Maar over het
ding viool aan het Sweelinck algemeen voel ik weinig beper-
Conservatorium in Amsterdam. kingen hier. Die spontaniteit
Dat doet hij daarna nog een zocht ik, en die vind ik hier. Ik
De violist met zijn leerlinge Trijntje. ,,Ik kreeg op De viool is hier gewoon een instrument, en als je jaar, maar dan stapt hij over ben misschien nog steeds een
Curaçao echt lol in lesgeven, met name jonge- kunt spelen, dan speel je mee, geen moeilijk gedoe. naar de opleiding improvise- vreemde eend in de bijt, maar
ren boeien me.” FOTO PERCY WERNERS FOTO ARJEN DE GRAAF rend musicus, en later jazzviool ik voel me welkom op Curaçao.”