Page 12 - ANTILL DGB

12 Antilliaans Dagblad Maandag 3 september 2018
CNSJF

Sting en Shaggy

verrassen

en verbazen

Door Jeroen Jansen de Sam Cooke stage oplopen:
iet alleen op Curaçao hier staan twee mensen die er
werd verrast gereageerd echt lol in hebben om samen op
N op de samenwerking te treden. Sting kijkt met plezier
tussen popicoon Sting en dan- naar Shaggy die om hem heen
cehall-legende Shaggy. Wereld- dartelt en Shaggy gooit regelma-
wijd trok men de wenkbrauwen tig een arm om de Engelsman
op toen het nieuws bekend heen, zonder dat hij dat erg
werd dat beide heren de studio vindt. Sting is geen schim van
indoken. Men keek daarom de wat norse en serieuze muzi-
reikhalzend uit naar het album kant die in 2011 op de tweede
44/876. Wat zou het opleveren, editie van het festival stond.
hoe vullen de zangstijlen van Toen gaf hij een uitgebreid Chemie tussen de heren is er zeker. FOTO JEU OLIMPIO
beide heren elkaar aan? De integer exposé van zijn carrière
kritieken op het album waren met in de begeleidende rol en Franse rap. Dat hij de ko- jes van het gezamenlijke album en dat ziet er leuk uit, maar het
wisselend van karakter, de musici van wereldformaat. ning van de dancehall aan zijn zijn bijna allemaal vrolijke zo- oor wil ook wat: daar schort de
meeste critici zijn enthousiast Sommige festivalbezoekers zijde heeft staan past wat dat merdeuntjes, en de combinaties samenwerking. De zangstijlen
over de single ‘Don’t make me vonden dat saai, anderen waren betreft in dat rijtje en zijn repu- tussen Stings grootste hits en en misschien ook wel het ar-
wait’ maar de rest van het al- lyrisch over de bundeling van tatie. die van Shaggy fantasieloos. tistieke talent hebben gewoon te
bum wordt vaak gezien als talent. Nu maakt hij feest en Maar of het ook goede mu- Englishman in New York wordt weinig gemeenschappelijke
een ongemakkelijke mix van staat er een anonieme band ziek oplevert? Daar zijn de me- halverwege Jamaican in New basis om uit te groeien tot iets
stijlen die nergens naartoe gaat. achter hem, maar glimmen de ningen in het publiek hevig York: is dat nou zo meesterlijk? boeiends. Daar kan de verras-
Beide performers lijken er pretoogjes als nooit tevoren. En over verdeeld. De een heeft een En zo gaat het continu: de singsact Damian Marley weinig
ondertussen niet om te malen: laten we eerlijk zijn: feitelijk is muzikaal feest meegemaakt dat kwinkslag om Shaggy’s hits te meer aan veranderen.
ze hebben het oprecht leuk met Sting al zijn hele leven bezig zijn weerga niet kent, de ander ver-Sting-en en die van Sting in Ja, Sting en Shaggy op Cura-
elkaar. om zijn fans op het verkeerde ziet twee artiesten die elkaar Jamaica onder te dompelen is çao North Sea Jazz zullen we
Dat wordt dan ook meteen been te zetten door te flirten eerder verslappen dan verster- een grauwe gimmick. Chemie niet snel vergeten. Of dat om de
duidelijk als Sting en Shaggy met onder meer jazz, Turkse ken. En tot die laatste categorie tussen de heren is er zeker, juiste redenen is: zegt u het
rond 23.00 uur het podium van muziek, middeleeuwse luiten behoort uw recensent. De lied- goeie sfeer voert de boventoon maar.
Kamasi Washington zoekt de grenzen op

Door Jeroen Jansen Snarky Puppy hier tegen een warme ontvangst krijgen. Ge- stuwende bas van Miles Mosly onder in het collectieve geweld.
et was zonder twijfel de halfleeg festivalterrein aan lukkig trekt de band zich weinig en de krankzinnige klanken uit De muziek grijpt je bij de strot
meest gedurfde zet van moesten kijken, terwijl ze op aan van de matige ambiance, de keyboards van Brandon en laat niet meer los: de verove-
H de Curaçao North Sea de rest van de wereld uitver- wanneer ze om 19.15 uur de Coleman. Ondertussen geeft ring en overrompeling is begon-
Jazz-organisatie: saxofonist kochte zalen trekken. Curaçao compositie ‘Street Fighter Am’ trombonist Ryan Porter meer nen.
Kamasi Washington program- heeft wat dat betreft een moei- inzetten, afkomstig van het diepte aan het samenspel en Wat volgt is een gevarieerde
meren op dit eiland. De 37- zame relatie met het woordje nieuwe album Heaven and verzorgen de twee drummers, set met nummers van Washing-
jarige inwoner van Los Angeles jazz in de naam van het festival: Earth. En het gaat meteen op Antonio Austin en Ronald Bru- tons twee soloalbums, met als
verwierf wereldfaam met zijn jazzartiesten moeten het lokale volle kracht vooruit, onder lei- ner Jr. de diepe beats. Patrice uitstapje de compositie ‘Abra-
debuutalbum The Epic, dat dit publiek eerder veroveren en ding van de energieke saxofoon- Quinn zingt dat het een lieve ham’ van Miles Mosly. Die laat
jaar een vervolg kreeg met het overrompelen, dan dat ze een solo’s van Washington, de lust is, maar gaat wat ten horen dat hij niet alleen onge-
album Heaven and Earth. Hij looflijk goed soleert op de
trekt een nieuw jong publiek contrabas, met strijkstok, maar
richting jazzmuziek met zijn dat hij ook over een soulvolle
aanstekelijke mix van gospel, zangstem beschikt. Hij is de
soul, hiphop, uiteraard jazz en sympathieke begeleider die
veel stevige beats. Maar Was- Washington de ruimte geeft om
hington is ook omstreden in in elk nummer, keer op keer, de
jazzkringen: hij zou de erfenis climax op te zoeken. Brandon
van grootheden als John Coltra- Coleman doet daar op keybo-
ne verkwanselen en te veel ards nog een schepje bovenop
bezig zijn met marketingtrucs door de grenzen van tonaliteit te
in plaats van zijn saxofoonspel. verkennen, met een grote grijns
Kortom, met Washington haal- op het gezicht. In ‘Rhythm
de het festival een naam in huis Changes’ gaat dat bijna mis,
die wereldwijd de tongen los- maar in het vijfdelig epos
maakt. ‘Truth’ glorieert hij juist.
Daar is vrijdagavond 19.00 En Washington? Die kijkt er
uur, wanneer het concert ge- tevreden naar, vertelt iedereen
pland staat om te beginnen, dat hij zo blij is met zijn band
weinig van te merken. Niet en dat zijn muziek vrede en
meer dan 100 mensen hebben diversiteit preekt. Voordat hij
zich verzameld bij het Sir Duke- weer aanvangt met een vlam-
podium voor de aftrap van de mende solo kijkt hij turend de
tweede festivaldag, samen met Curaçaose avondlucht in. Het
Patti LaBelle, die op de Celia mag dan weliswaar leeg zijn
stage optreedt. Jazzacts hebben aan de overkant, de mensen die
het vaak moeilijk in de line-up, er waren hebben een concert
we hebben eerder gezien dat Washington is ook omstreden in jazzkringen: hij zou de erfenis van grootheden als John Coltrane ver- gezien dat een unieke plek heeft
bekende jazznamen als Marcus kwanselen en te veel bezig zijn met marketingtrucs in plaats van zijn saxofoonspel. Kortom, met in de CNSJF-geschiedenis:
Miller, Stanley Clarke en Washington haalde het festival een naam in huis die wereldwijd de tongen losmaakt. FOTO CNSJF rafelrandjes horen bij perfectie.