Page 13 - 20190911

12 Antilliaans Dagblad Woensdag 11 september 2019 Antilliaans Dagblad Woensdag 11 september 2019 13
Reizen Reizen

Op naar De Algarve

De Curaçaose Karin Basilio is op reis-,

werk-, en schrijftocht door Europa. Ze
werkt aan een gedichtenbundel met als
thema ‘water’. Ze houdt haar Curaçaose
achterban op de hoogte van haar wel en
wee door artikelen te schrijven over haar

nieuwste belevenissen in het Antilliaans
Dagblad. En belevenissen zijn het: van
een vaste standplaats op een camping,

tot couchsurfing en leven als dakloze op
straat in hartje winter. Dat maakt dat
Basilio ontmoetingen heeft met
allerhande bijzondere mensen.
Wandelen is nog steeds een van mijn Zicht op het indrukwekkende kasteel van Óbidos.
favoriete bezigheden. Dit is tijdens een
zomerse ochtendwandeling in Armação Tekst en foto’s Karin Basilio Op het kasteel was het gezellig vertoeven. Heb genoten van het uitzicht op de witte huizen en
de Pêra, waar ik momenteel woon. rode/grijze daken van Óbidos.

lá. Tudo bem? Na gevoelens zijn gelukkig weder- een hostel (Stone Óbidos Hostel) best vermoeiend om met Ela te
een flink tijdje zijds. Over Vila Mimosa ga ik u en dat is ons prima bevallen. We reizen en ik heb toen maar beslo-
heb ik de pen zeker nog veel meer vertellen in hadden een kamer met 6 bedden ten om in ieder geval Benfica te
weer opgepakt mijn volgende artikelen. helemaal voor ons alleen. Ela bezoeken en de rest voor een an-
O om met u de ge- Hondje Ela is intussen niet heeft natuurlijk wel in haar der keertje te laten. Wat betreft
neugten van mijn reisavonturen meer bij mij. In mei heb ik beslo- mandje geslapen. het peil van mijn energie en van
(nu voornamelijk in Portugal) te ten om haar ter adoptie op te ge- En toen was het weer tijd om de financiën is dit de beste beslis-
delen. Ondertussen is er veel ge- ven, om haar voor haar verdere verder zuidwaarts te trekken, en sing geweest.
beurd in mijn leven. In februari leven te laten omringen door we stonden al even na 6 uur in de In december dit jaar, als Vila
dit jaar ben ik op mijn fantasti- meer huisgenootjes. Mensen en ochtend op het verlaten, wat ver- Mimosa voor drie weken sluit, ga
sche nieuwe werkplek begonnen. dieren. In de tien maanden dat ik vallen, en ietwat spookachtige ik Lissabon en Sintra een uitge-
Het detox-hotel Vila Mimosa, in haar had is het me steeds duide- station van Óbidos, om de trein breid bezoekje brengen.
Guia, in de Algarve, Portugal. lijker geworden dat Ela een fami- naar Lissabon te nemen. Het zou Een fikse wandeling van zeker
Als nachtwachter en manager liehondje is. Ze houdt van heel mijn eerste bezoek worden aan een uur was het vanaf het trein-
on duty. Ik voel me daar als een veel aandacht, en ik kon haar dat, deze wereldbefaamde stad, waar station Benfica naar Camping De twee uur durende wandeling van Óbidos naar de lagune was de moei- Deze foto van Camping Alentejo heb ik van het internet afge-
Ela bij de enorme lagune van Óbidos. vis in het water, en de positieve vooral ook door het werk bij Vila zoveel prachtige fado’s aan zijn, Lisboa. Deze camping gaf me op te waard. We zijn door verschillende dorpjes gewandeld, in een bosrijk haald. Dit is het plekje waar Ela en ik hebben gekampeerd.
Mimosa, niet meer geven. Ela is en nog steeds worden, gewijd. Op de een of andere manier geen ge- gebied. Hier kwam de lagune in zicht. Achteraan op de camping waar de kurkeiken beginnen.
nu bij een lieve familie in Duits- internet had ik een mooie cam- voel van rust en gezelligheid. Aan
land. Met kinderen, hondjes en ping gevonden met veel bomen. bomen en herfstkleuren geen ge-
een kat. Gelukkig. Het past pre- Camping Lisboa lag het dichtst brek, en toch kwam het op mij al-
Magic cies bij haar. Omdat ze al een pas- bij Benfica, een van de wijken lemaal heel onpersoonlijk over. want op Camping Alentejo in (waarvan ik de naam niet meer begon te rijden. Ela heeft zich mogelijkheid om kennis te ma-
De ware redding was nabij,
Het zal wel aan mij hebben gele-
weet), om daar de trein naar Évo-
van Lissabon, het thuisfront van
ken met aardig wat mensen.
poort had kon ze gelijk door fami-
kranig gehouden, hoor. Alert,
Mirror lies in verschillende landen van de gelijknamige Portugese voet- gen. Nogmaals, ik was best wel Evoramonte (ook wel gespeld als ra te nemen en vandaar weer de snel en muisstil. Ik heb geen blaf- Voor het merendeel overwinte-
balclub. Het plan was om, een-
je of piepje gehoord. Stond nog te
raars op de camping.
Europa worden geadopteerd. Het
moe. Het internet was ook niet
Évora Monte), waar we vier
bus (45 minuten) naar Evora-
viel niet mee, de eerste paar maal daar, meerdere wijken van erg super daar, wat me een beetje nachtjes zijn gebleven, kwam ik monte. trillen op m’n benen toen de trein Ongeveer vier uur lang duurde
- For Ela -
maanden zonder Ela. Lissabon te bezoeken, alsook de irriteerde. De wandelingen met weer helemaal tot rust. Ela en ik We zaten midden in de och- wegreed. Nu hoor ik u denken: de busreis van Évora naar de stad
Beauty, honesty Ik heb er nu vrede mee en heb stad Sintra, een Unesco World Ela naar het gezellige centrum hadden nog een eng avontuur tendspits en de trein zat stamp- jullie hadden toch gewoon de vol- Albufeira in de Algarve, de meest
The children of God haar in alle vertrouwen los kun- Heritage Site. Het is er echter van Benfica hebben gelukkig heel meegemaakt in de trein van Ben- en stampvol. Daar stonden we gende kunnen nemen? Nee dus. zuidelijke regio en tevens wereld-
Love is God nen laten, wat me toch een tijdje (nog) niet van gekomen. Het was veel goedgemaakt. fica naar het volgende station dan, als sardientjes in een blik. Ik Want dan zouden we de aanslui- befaamde vakantiebestemming
I am Love heeft gekost. Ela is en zal altijd kon Ela niet eens meer zien en ting naar Évora hebben gemist. van Portugal. Het waren echt de
U are me een van mijn mooiste herinne- wist alleen dat ik haar riem nog En we moesten daar ook nog een laatste loodjes voor Ela. Ze vond
Unique expressions of Love ringen in dit leven blijven. Mijn tussen mijn vingers had. De da- paar uur op de bus wachten. het - uiteraard - vreselijk, hele-
Boundless energy eerste eigen hondje. Ongetwij- me die naast me stond had ons Het begon al te schemeren maal alleen in haar mandje in de
An exciting experience feld een magisch hondje. zien binnenstappen en ze zei toen we vlak voor Camping Alen- bagageruimte. Bij elke stop ging
Life is always a song with We gaan weer even terug in de maar steeds ‘há um cão aqui, há tejo bij de bushalte uitstapten. ik haar aaien en wat water geven.
U, tijd, naar oktober 2018, toen Ela um cão aqui’. Oftewel, ‘opgelet, Siebo, een heel aardige Fries, die In Albufeira konden we zowat ge-
Eladinha, Ela-bella! en ik vanuit Nazaré de bus na- er is een hond hier’. Heb haar samen met zijn lieve Portugese lijk de bus naar Armação de Pêra
A dance! men naar Óbidos, een pittoresk nog hartelijk kunnen bedanken vrouw Catarina de camping be- nemen, waar we op de gelijkna-
An abundance of awesome stadje dat ook in Centraal-Portu- voor haar aandacht en vriende- heert, zat gelukkig nog in de re- mige (en lekker goedkope) cam-
stories. gal ligt. Het centrum van de stad lijkheid. Het enige wat me verder ceptie om ons te verwelkomen. Ik ping zouden verblijven. Op tien
Until we meet again is omringd door een muur van nog bezighield was om op de een was uitgehongerd en zowel de minuutjes loopafstand van de At-
Again and again and anderhalve kilometer en wordt of andere manier snel weer bij de pizza (vers uit de oven) als de ro- lantische Oceaan, de prachtige
again bovendien gesierd door een deur te komen bij het volgende de wijn die hij tevoorschijn tover- baai van Armação. Ela moest het
Celebrating life prachtig kasteel. Óbidos is door station, want ik kon me op dat de heeft me super heerlijk ge- nog zo’n 20 minuutjes volhou-
Creating magical memories de Unesco als ‘City of Literature’ moment nauwelijks bewegen. smaakt. Het is een juweel van den.
en ook als ‘Creative City’ uitge- Het is me gelukt, al duwend en een camping, heel gezellig, Het was ondertussen 27 okto-
Karin H. Basilio
roepen. Op de foto’s kunt u zien schreewend dat ik eruit moest en midden in de prachtige kurkei- ber 2018. In het volgende artikel
May 13th, 2019
hoe Ela en ik hebben genoten van dat ik een hondje bij me had. We ken bossen van Alentejo, de zui- kunt u lezen over onze avonturen
Armação de Pêra, Algarve,
Het wat vervallen treinstation van Óbidos. De Azulejos Portugal deze parel op de heuvel. In Óbi- De kersenlikeur van Óbidos, de Ela houdt van wandelen en traplopen. Het kasteel stonden amper buiten of de deu- delijke regio van Portugal. Het op deze camping waar we zes
daar, de Portugese keramieken siertegels, zijn prachtig. dos waren we voor het eerst in Ginja, is ook heerlijk bij de koffie. bezichtigen was voor haar geen enkel probleem. ren gingen weer dicht en de trein wekelijkse happy hour gaf me de maanden zijn gebleven.