Page 18 - ANTILL DGB
P. 18

18                                                                                    Antilliaans Dagblad Vrijdag 10 mei 2019







  Ruben Margarita: veelzijdig op viool




  Violisten met Curaçaose wortels: ze zijn dun gezaaid. Toch
  timmert de 49-jarige Ruben Margarita al meer dan dertig
  jaar hard aan de weg op dit instrument: in eerste instantie
  in de klassieke muziek, maar sinds hij lid is van het Metro-
  pole Orkest is de wereld van pop en jazz zijn domein ge-
  worden. Aanstaande zondag treedt hij op uitnodiging van
  Randal Corsen en Dibo Doran op tijdens het Moederdag-
  concert ‘Mama pa Semper’ in het Avila Hotel: het is voor
  Ruben een welkome hernieuwde kennismaking met de ge-
  boortegrond van zijn vader.

         e spreken               op timbales. Die
         af in bloe-             muziek stroomt dus
  W menzaak                      al van jongs af door
  Bon Aparte aan de              mijn bloed, maar er
  Schout bij Nacht               kwam een dag dat ik
  Doormanweg, de                 een ander geluid
  winkel van Rubens              hoorde, ik kon het
  nicht. Al bij binnenkomst is  letterlijk niet thuis brengen. Dat
  duidelijk hoe trots de Curaçaose  bleek uit het huis boven ons te
  tak van Margarita’s familie is op  komen: onze buurman was een
  de violist: we worden royaal  Italiaanse violist. Fantastische
  onthaald en het interview start  man was dat, hij leerde me alles
  op de mooiste plek van de zaak,  over de viool en hij liet zijn
  tussen alle boeketten. De eigen-  favoriete klassieke muziek ho-
  aar van Bon Aparte is verguld  ren. Later kreeg ik vioolles van
  met de komst van Ruben en dat  anderen, maar het verbleekt bij
  gevoel is wederzijds. ,,Dit is de  alles wat ik van mijn buurman  ,,Curaçao is thuiskomen voor mij.”   FOTO JEROEN JANSEN
  zevende keer dat ik terug ben  geleerd heb: daar ontstond de
  op het eiland. En ook al ben ik  liefde voor muziek.”                                          het Metropole geen rangen en
  hier niet geboren, toch is dit  Ruben gaat gedisciplineerd                                     standen. We proberen er echt
  elke keer weer thuiskomen voor  aan de slag met de viool, waar-                                als groep het beste van te ma-
  mij. Ik hou van de mensen, de  bij hij aan alle kanten gesteund                                ken, ondanks bezuinigingen en
  muziek en het klimaat. Deze  wordt door zijn ouders. Zijn                                      andere tegenslagen. En weet je
  plek doet iets met mij, zelfs  niveau gaat zienderogen vooruit                                 wat ook mooi is: later kwam ik
  letterlijk: in Nederland heb ik  en hij krijgt het advies om zich                              erachter dat mijn Italiaanse
  last van mijn gewrichten, maar  aan te melden bij de vooroplei-                                buurman van weleer óók in het
  hier valt al het ongemak van me  ding van het Haags Conservato-                                Metropole Orkest gespeeld
  af, dat is een bevrijding.”  rium. ,,Dat ging me eigenlijk                                     heeft, dus ergens is de cirkel nu
    In 1965 besluit de vader van  heel goed af. In die tijd was ik                               rond.”
  Ruben om met de boot naar  nog echt ondergedompeld in de                                         En nu is Ruben dus even
  Nederland te vertrekken: hij kan  klassieke muziek, maar dat                                   terug op Curaçao, de geboorte-
  daar bij Philips in Den Haag op  veranderde toen ik als bijvak                                 grond van zijn vader. Aanstaan-
  de printafdeling een opleiding  een ander instrument moest                                     de zondag speelt hij mee in de
  beginnen. Het is niet alleen de  leren bespelen. In eerste instan-                             formatie van Randal Corsen en
  start van een lange carrière bij  tie begon ik op piano maar dat                               Dibo Doran tijdens het Moeder-
  dat bedrijf, hij ontmoet er even  lag me niet. Toen stelde ik voor  Ruben speelt al bijna twintig jaar tweede viool in het wereldberoem-  dagconcert ‘Mama pa Semper’.
  later ook zijn toekomstige  om dan maar op trombone te  de Metropole Orkest.   FOTO RUBEN MARGARITA  Hij kijkt er met heel veel plezier
  vrouw. Uit het huwelijk wordt  beginnen. Mijn docent lachte                                    naar uit. ,,Vanuit het Metropole
  één zoon geboren: Ruben.  me uit, maar ik heb altijd een  worden op de viool. Het is toch  invaller, later wordt hij vast  heb ik eerder met Randal ge-
  ,,Mijn vader speelde in Combo  fascinatie voor de trombone  wel een hardnekkig misver-  onderdeel van het orkest. In de  werkt en dat was altijd heel fijn.
  Curaçao, onder leiding van Eric  gehad, en net als de viool is het  stand dat de viool alleen een  bijna twintig jaar dat hij er nu  Alles staat of valt in orkesten bij
  la Croes. Je kent dat wel: ik  een instrument dat je op gevoel  plek heeft in de klassieke mu-  speelt doet hij enorm veel erva-  goede arrangementen, en daar
  stond als vijfjarige met de duim  speelt: je moet aanvoelen met  ziek: door het instrument an-  ring op. ,,We spelen met heel  is hij een meester in. En zo’n
  in de mond ademloos mee te  die schuif waar de juiste noten  ders te benaderen kun je er net  veel gastsolisten dus je moet  Latin getint repertoire is voor
  luisteren tijdens de repetities.  zitten, niets helpt je daarbij.  zo goed mee swingen, of strak-  flexibel zijn: de ene dag speel je  mij een heel mooie uitdaging:
  Ze speelden traditionele Cura-  Afijn, die docent vond het wel  ke funk spelen. Die gewaarwor-  met Gordon, de andere dag met  ik speel het niet dagelijks, maar
  çaose muziek, met mijn vader  amusant geloof ik, een violist op  ding zorgde ervoor dat ik meer  Herbie Hancock. Dat vraagt  het voelt toch altijd weer als het
                          trombone, dus hij ging akkoord.  afstand ging nemen van de  veel van je, zeker ook als violist.  aantrekken van een vertrouwde
                          En gek genoeg bleek ik er aan-  traditionele klassieke muziek-  Je moet je anders manifesteren  jas. Toen we met het Metropole
                          leg voor te hebben, misschien  scene met al haar conventies. Ik  als in een normaal symfonieor-  de muziek van Doble R speel-
                          zelfs nog wel meer dan voor  had daar weliswaar mijn stre-  kest: het is veel ritmischer en  den, merkte ik dat veel van mijn
                          viool.”                 pen verdiend als violist maar ik  qua dynamiek lijk je meer op  collega’s daar wel even moeite
                            Door zijn aanleg voor de  voelde me er niet meer thuis.  een blazer in een bigband. Maar  mee hadden, om zich die mu-
                          trombone komt Ruben ook in  Achteraf gezien was de stap om  als je een klik hebt met de band  ziek eigen te maken. Misschien
                          blazerssecties terecht van for-  bij het Metropole Orkest te  dan gaat er een wereld voor je  komt het door mijn Curaçaose
                          maties waar hij heel andere  beginnen een heel logische,  open. We hebben mooie dingen  wortels, maar ik heb dat dus
                          muziek speelt dan in de ver-  daar was ik veel meer op mijn  mogen doen: met Elvis Costello  niet: ik voel me erin thuis, en
                          trouwde wereld van klassieke  plek.”           spelen in New York en natuur-  aanstaande zondag zal het vast
  Het Metropole heeft vanwege  muziek. Jazz, funk, soul en pop,  Bij het Metropole Orkest  lijke dat fantastische Doble R  niet anders zijn.”
  zijn naam en faam inmiddels  het worden muziekstijlen waar  komt hij terecht in een unieke  eerbetoon op Curaçao. Er zijn
  met een indrukwekkende lijst  hij zich steeds meer thuis gaat  formatie: het is het enige symfo-  veel hoogtepunten in muzikaal  Kaarten voor ‘Mama pa Semper’
  van musici gewerkt, hier zien we  voelen. ,,Ik heb zo’n tien jaar  nieorkest in de wereld dat zich  opzicht, maar wat ik eigenlijk  aanstaande zondag zijn verkrijg-
  Ruben met de wereldberoemde  trombone gespeeld en die ach-  toelegt op Pop, Jazz, film- en  het mooiste vind, is de sfeer in  baar bij Mensing’s Caminada,
  producer Quincy Jones.   tergrond heeft me heel erg  wereldmuziek. Als tweede vio-  het orkest: in tegenstelling tot  Avila, 24 Uur Uit De Muur en
         FOTO RUBEN MARGARITA  geholpen om veelzijdiger te  list is Ruben in eerste instantie  de klassieke wereld voel ik bij  Beep Beep.
   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23