Page 20 - ANTILLIAANSE DAGBLAD
P. 20
20 Antilliaans Dagblad Vrijdag 24 maart 2017
Regio
‘Venezuela is volledig corrupt’
Van onze redactie rect na de moord op mijn man
Caracas - Zo’n zes, zeven werd ik door zijn familie ons
jaar geleden ging het nog huis uitgezet: zij eisten de wo-
goed in Venezuela, alles ning op. Gelukkig mocht ik bij
een oom komen logeren, samen
was voorradig. Nu zijn pro- met mijn kinderen, Diana van 13
ducten soms alleen op de en Nelly van 6 jaar oud. Het lukt
zwarte markt te krijgen. me niet om rond te komen van
Tegen torenhoge prijzen. het salaris dat ik als kaartjesver-
koper bij het busstation verdien.
Ik verlaat Venezuela liever Elke maand breng ik 40.000 bo-
vandaag dan morgen, verzucht livar binnen, ongeveer 10 euro
de 58-jarige Carmen Caravallo per maand, maar het wordt elke
uit Valencia tegenover het Refor- maand door de inflatie minder
matorisch Dagblad. „Toen ik met waard. Ik weet nooit hoe ik de
pensioen ging, kreeg ik volgende dag zal doorkomen.”
500.000 bolivar mee. Ik wilde Venezolanen verloren het af-
er graag een reis van maken, gelopen jaar gemiddeld zo’n 19
maar het geld was in twee we- pond van hun gewicht door ern-
ken op, zó duur is het leven in Tussen het vuilnis zoeken mensen eten en waardevolle spullen. stige voedseltekorten. Priester
Venezuela.” José Palmar trekt zich het lot van
„Dit land is niet democratisch dag voordat we gesubsidieerde greerden naar Spanje en één te laten zien en criminele ben- de bevolking aan en deed op
en de overheid functioneert niet. inkopen kunnen doen, moeten verruilde Venezuela voor Costa des de dienst uitmaken. Twitter een oproep om besmet-
Economen en gezondheidswer- we ons al in een rij voor de win- Rica. „Veel Venezolaanse vrou- Caracas is verreweg de ge- ting van weggegooid eten te
kers vertrokken bijna zonder uit- kels opstellen, anders vissen we wen verdienen hun geld in het welddadigste stad van Zuid- voorkomen: „Vermijd voedsel-
zondering naar het buitenland. achter het net”, vertelt Caravallo. buitenland. In Panama en Co- Amerika. De misdaad neemt verspilling door voedselresten
In Venezuela worden mensen „We nemen een stoel mee en ge- lombia werken ze in de prostitu- schrikbarend toe, zó snel dat de die worden weggegooid, te labe-
zomaar op straat beroofd van noeg eten en drinken. Wie naar tie, mijn dochter doet dienst in regering is gestopt met het pu- len als eetbaar, zodat het niet be-
hun bezittingen. Ik moet alles het toilet moet, heeft een pro- een restaurant in Costa Rica. In bliceren van misdaadcijfers, smet wordt door ander afval. Zo
achter tralies zetten: ik houd bleem. Een liter gesubsidieerde Costa Rica zet ze haar salaris op waarin politiemoorden al langer kunnen mensen die uit het vuil-
m’n deur gesloten. Op straat zie spijsolie kost 1140 bolivar, ter- de bankrekening waarvan ik werden verzwegen. Venezuela is nis moeten eten de Heer’ loven”,
ik steeds meer mensen bedelen, wijl je voor een liter zonder sub- geld kan opnemen voor de ver- het op een na gewelddadigste schrijft hij.
zelfs kinderen houden hun sidie het viervoudige moet neer- zorging van de kinderen. Mijn land van alle staten die geen oor- Eigenaar en chef-kok Francis-
handjes op. Twee jaar geleden tellen. Gesubsidieerde groenten, dochter woont samen met ver- log voeren: elk uur worden ge- co Abenante van restaurant La
had ik de mogelijkheid te emi- fruit en koekjes zijn helemaal schillende andere Venezolaanse middeld meer dan drie Venezo- Casa Bistro in Caracas kon het
greren, maar mijn man hield niet meer te krijgen. Wie in een vrouwen, ze delen de beschikba- lanen vermoord. De politie- niet langer aanzien dat zo veel
me tegen omdat hij op verbete- supermarkt werkt, kan gemak- re kamers. Binnenkort vertrekt macht moet het opnemen tegen mensen hongerlijden. Sinds juli
ring hoopte. Maar het land is to- kelijk aan producten komen die ze naar Lima, in Peru. Ze ver- bendes, bewapend met oor- 2016 verzorgt hij –evenals vier
taal corrupt. Misschien emi- het zeer goed doen op de zwarte wacht dat het leven daar beter en logstuig. Daarbovenop is er de andere restauranthouders– we-
greer ik wel alleen.” markt”, weet Caravallo. „Super- goedkoper is. Mijn dochter mist corruptie, die haar positie onder- kelijks een maaltijd voor de
Venezuela verkeert in een die- marktmedewerkers hoeven haar kinderen, elke middagen mijnt. Door alle tekorten neemt meest kwetsbaren. De soep
pe crisis die ernstige gevolgen daarvoor alleen bewakers en po- ‘spreken’ ze elkaar via What- de criminaliteit schrikbarende wordt vandaag aan zo’n 150
heeft voor de bevolking. Die litiemannen te vriend te hou- sApp.” vormen aan. Omdat criminelen mensen uitgedeeld in een van
moet het stellen met lege win- den, zodat zij ook een graantje Caravallo is niet de enige die én politiemensen zich steeds de plaatselijke ziekenhuizen.
kelschappen en kan bij ziekte meepikken van deze verboden moeite heeft om te overleven tij- zwaarder bewapenen, neemt de Vrijwilliger Barriga Victoria
niet beschikken over voldoende handel.” Een groeiend aantal Ve- dens de enorme crisis die Vene- angst onder de Venezolaanse be- roert vol overgave in een grote
gespecialiseerde artsen, werken- nezolanen wil het land ontvluch- zuela in zijn greep houdt. Ook volking toe. In Caracas kunnen pan heerlijk geurende soep van
de medische apparatuur of me- ten en vraagt daarom een visum moeder Joanna Navas (31) weet ‘gewone burgers’ niet veilig over eten dat normaal op de afval-
dicijnen. Demonstraties zijn aan voor een verblijf in Argent- niet of en hoe ze de volgende straat en moeten ze constant be- hoop zou belanden: „We sparen
dan ook aan de orde van de dag, inië, Colombia, Ecuador of Chi- dag zal halen. Zij verloor on- dacht zijn op autokapingen, een week het overgebleven voed-
maar die worden door rege- li. De gepensioneerde Caravallo langs haar man en moet nu al- straatroven en inbraken. Wie sel op, maken er soep van en vul-
ringstroepen met harde hand heeft de zorg voor haar twee leen voor haar twee kinderen zich verzet, wordt onverbiddelijk len die aan met verse groente.”
neergeslagen. Bovendien is er kleindochters van zes en twee zorgen. „Op 18 oktober 2016 wa- vermoord. De politie vertoont „Ik heb gisteren heerlijk gege-
nauwelijks vrijheid van pers: kri- jaar. Haar echtgenoot werkte bij ren er ineens allemaal politie- zich uitsluitend na incidenten in ten”, lacht Maurico (54), nog na-
tiek op de regering wordt niet verschillende bedrijven, maar eenheden in onze straat: er werd de barrios, en dan alleen met genietend. „Ik at voor het eerst
getolereerd. raakte steeds weer zijn baan een razzia gehouden”, vertelt grote overmacht. „De straten za- sinds lange tijd bunuelos, ronde
Lonen worden voor de helft kwijt. Nu voorziet hij, met be- Navas, terwijl ze gespannen om gen zwart van de zwaarbewa- gefrituurde balletjes. Na het eten
uitbetaald in bonnen, waarmee hulp van een aggregaat, bands zich heen kijkt. Ze woont in een pende politieagenten die met ge- kon ik zelfs nog een kop koffie
Venezolanen, op de aangewezen en musici van stroom tijdens van de barrios van Caracas, waar trokken geweren op zoek waren drinken.” Mauricio is een van de
dag, uren in de rij staan. „Een concerten. Twee kinderen emi- politiemannen zich niet durven naar zware criminelen”, vervolgt vele Venezolanen die vuilniszak-
Navas haar verhaal. „Bewoners ken afspeurt op zoek naar eten
moesten hun huizen onmiddel- en waardevolle spullen. „Ik zoek
lijk verlaten, en zich op straat bij plastic spullen en apparaten. Die
de agenten melden. Mijn man, maak ik schoon en verkoop ik
Ismael Antonio Manrique Alvia- aan een opkoper. Vroeger ver-
rez, was ooit opgepakt en gevan- kocht ik groente en fruit, in een
gengezet omdat de politie meen- kraampje op de markt. Dat
de dat hij drugs in zijn bezit had kraampje heb ik allang niet
gehad. Hij kwam na betaling meer, al vijftien jaar probeer ik
weer vrij. Toen mijn man die be- met het uitpluizen van afval in
wuste oktoberdag op last van de leven te blijven. Soms krijg ik
politie de straat opliep, werd hij van mensen iets eetbaars toege-
onverbiddelijk doodgeschoten, stopt. Elke dag ga ik opnieuw op
hij werd door twee kogels ge- stap, nooit weet ik van tevoren
raakt. Ismael was niet de enige hoe succesvol de dag zal ver-
buurtbewoner die dat etmaal het lopen. De crisis heeft voor mij
leven liet. Later hoorde ik dat er niets veranderd in de manier
op die 18e oktober in totaal ne- waarop ik moet overleven. Maar
gen inwoners van Caracas door het aantal mensen dat met mij
de politie werden vermoord. We tussen het afval op zoek is naar
Mensen in Caracas staan in lange wachtrijen om eten te kopen. Het leger moet rellen tegengaan. waren negen jaar getrouwd. Di- voedsel, neemt elke dag toe.”