Page 8 - สงประดษฐวทย 4 PDF_Neat
P. 8

ก


                                                            บทคัดยอ





                     ชื่อสิ่งประดิษฐทางวิทยาศาสตร      ขึ้นคานผอนแรง  (Beam  to  STEM)

                     ผูจัดทํา                           เด็กหญิงชิดาวัลย     มูลแสง
                                                         เด็กชายภูผา           เพ็ชรชาง

                     ครูที่ปรึกษา                        นางสาวนารา            คําสอน
                     ครูที่ปรึกษา                        นางสาวนารถฤมล       ชังสิงห

                     โรงเรียน                            เจริญวิทยา  ตําบลวังกะพี้   อําเภอเมือง   จังหวัดอุตรดิตถ

                     สังกัด                              สํานักงานศึกษาธิการจังหวัดอุตรดิตถ




                                                            บทคัดยอ


                     สิ่งประดิษฐทางวิทยาศาสตร   เรื่อง  ขึ้นคานผอนแรง  (Beam  to  STEM)  เปนการนําความคิดริเริ่มสรางสรรค
              โดยการพัฒนาจากวัสดุอุปกรณที่มีอยูแลว  แตนํามาดัดแปลงตอยอดใหใชงานไดงายขึ้น  อํานวยความสะดวกพื้นฐานในการ

              ยายสิ่งของและตัดปญหาขอเสียที่มีอยู  และไดทําขึ้นมาใหอยูในรูปแบบอุปกรณทุนแรงในการทํางานกอสราง  ขนยาย

              หรือบรรทุกเคลื่อนยายหิน  ดิน  ทราย  น้ํา  และวัสดุอี่นเล็กๆนอยๆแตอาจมีน้ําหนักมากไดในชีวิตประจําวัน    จากเดิมนั้น
              รถเข็นกอสรางทั่วไปลักษณะจะมีถาดใสวัสดุที่ตองการ  มีลอหนาเดี่ยว  1  ลอ  มีที่จับ  2  ขาง  ตามหลักวิทยาศาสตรเรื่อง

              โมเมนตและคานนั้น  มีลอเปนจุด F คือ จุดหมุน  จุด W  คือ  แรงตานนั่นคือเปนวัตถุที่บรรทุก  และจุด  E  เปนแรง
              พยายาม  นั่นคือ  การระทําที่มีตอวัตถุนั่นเอง  ซึ่งอุปกรณชนิดนี้จัดเปนอุปกรณที่อยูในเรื่อง  แรงและคาน  และเปนคาน

              อันดับที่  2  คือ  เปนคานที่มีแรงตาน คือ วัสดุในถาด  อยูระหวางจุดหมุน คือ ลอ  และแรงกระทํา คือ แรงที่เข็นรถ  โดย
              จะตองออกแรงยกตรงปลายเพื่อเอาชนะแรงตาน  ซึ่งคานประเภทนี้จะชวยผอนแรง   แตปญหาที่พบนั้นคือ  อุปกรณเดิม

              มักเกิดปญหาพลิกคว่ําไดงาย  เพราะสวนที่บรรทุกวัสดุนั้นกวาง  และลึก  เมื่อบรรทุกน้ําหนักมากๆจึงทําใหพลิกคว่ําไดงาย

              วัสดุเสียหายบอยครั้ง  และยังตองคอยตักใสรถ  และตักออกจากรถ  อีกทั้งยังมีขนาดใหญและกวางเกินไปทําใหเคลื่อนยาย
              เขาไปในที่แคบๆลําบาก  และราคาแพง

                     ทางคณะผูจัดทําสิ่งประดิษฐทางวิทยาศาสตร   เรื่อง  ขึ้นคานผอนแรง  (Beam  to  STEM)  จึงไดออกแบบรถเข็น

              แบบใหมขึ้นมา  ทางคณะผูจัดทําจึงไดรวบรวมเศษเหล็ก  จักรยานเกาที่ทิ้งแลว  โดยการนําเหล็กกลวงสี่เหลี่ยมตัดใหได
              ความยาว 85  เซนติเมตร   จํานวน  1  ทอน  จากนั้นดัดใหเปนรูปคลายตัว  C  และสําหรับแฮนดจักรยานเราสามารถถอด

              ออกมาเพื่อดัดแปลงเปนที่จับได  สวนลอรถนั้นใหเลือกขนาดเล็กสุดคือชวงขนาด  12  หรือ  16  นิ้ว  ก็ไดโดยใหถอดยกชุด
              ของจักรยานมาไดเลย  เมื่อเตรียมอุปกรณพรอมนําแกนตัว  C  เชื่อมติดกับแฮนดดานบน  โดยหันดานโคงออกดานหนาซึ่ง

              เมื่อเชื่อมติดเสร็จแลวลักษณะแกนตัว  C  กับชวงเหล็กที่ติดกับลอนั้นจะมีรูปรางคลายกับตัว  S  เมื่อประกอบเสร็จ
              เรียบรอยแลวใหใสเหล็กหรือสลัก    ที่เปนตัวยึดหรือแขวนอุปกรณสําหรับใสวัสดุที่จะบรรทุกหรือเคลื่อนยาย  โดยจะทําให

              ปรับระดับสูงต่ําไดเพื่อความเหมาะสมการใชงาน
   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13