Page 376 - หนังสืออนุทิน พระศรีธวัชเมธี (ชนะ ป.ธ. ๙) ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดป่าเลไลยก์วรวิหาร สุพรรณบุรี, ผู้อำนวยการศูนย์อาเซียนศึกษา.
P. 376
ท่านบอกว่าให้ไปถามไอ้หมูน้องชายท่าน และบอกว่าท่านเกิดที่แถวนี้
ตระกูลท�าบุญหลายวัด แต่อัฐิบรรจุที่วัดบางบ�าหรุ บรรพบุรุษชั้นสูง
สืบไม่ได้ รู้แต่ว่าปู่ชื่อปู่เสริม สิงห์สุวรรณกับย่าจ�าเริญ คนวัดไก่เตี้ย
มาจากไหนไม่รู้ ไอ้หมูว่ามาจากสุพรรณบุรี มาจากสิงห์บุรีทางโน้น
ตอนปู่เสริมตาย ผมบวชเณรได้พรรษาหนึ่ง ในปี ๒๕๑๑-๒ ไม่ได้
บวชหน้าไฟ
เกี่ยวกับราชาพู่กัน นายสง่า มะยุระ ท่านเจ้าคุณอ้างถึง
อดีตเจ้าอาวาสที่มรณภาพในปี ๒๕๒๘ อายุ ๗๐ กว่าปี เคยเล่าให้ท่าน
ฟังว่า นายสง่า อยู่วัดทอง พายเรือมาวาดภาพวัดขี้เหล็ก วาดที่บานประตู
และบานหน้าต่าง, อดีตเจ้าอาวาสพูดให้ฟังบ่อยว่า สง่าวาด ๓ วัด
คือ วัดทอง วัดขี้่เหล็ก และวัดพระแก้ว ส่วนที่วัดนี้ ยังเคยเห็นป้ายติด
ชื่อ “นายสง่า เป็นผู้วาด” แขวนที่บานประตูหลังโบสถ์บานหนึ่ง
แต่ไม่รู้ว่าป้ายหล่นหายไปไหนแล้ว และหายไปตอนไหนก็ไม่รู้เหมือนกัน
เป็นเหตุให้ข้าพเจ้าส�ารวจภาพวาดที่ว่าเป็นฝีมือของสง่า มะยุระ
(๒๔๕๒-๒๕๒๑) คนเสาธงทอง ศรีประจันต์ สุพรรณบุรี อย่างละเอียด
ดั่งที่เคยเขียนในอนุทินมาแล้วว่า สง่าได้ฝากฝีมือไว้ตอน
อายุ ๑๗ ปี ภาพวาดหนุมานที่มณฑปวัดสัปรสเทศ ก่อนจะเข้ามา
อยู่ในกรุงเทพฯ ตอนอายุ ๑๗ ปีทิ้งฝีมือไว้ที่ศรีประจันต์ แล้วเข้าไป
เมืองหลวง จนปรากฏฝีไม้ลายมือ ในภาพเรื่องชุดรามเกียรติ์ ๔ ภาพ
ในปี ๒๔๗๒-๓ และมีภาพเขียนซ่อมในปี ๒๕๑๕ เป็นภาพสุดท้าย
ที่เห็นผลงานที่วัดพระแก้ว เพราะหลังจากนั้นไม่นาน ท่านเสียชีวิต
ลงในปี ๒๕๒๑
ได้หลักฐานภายในโบสถ์วัดสุวรรณคีรีแห่งนี้ว่า ภาพซ่อมปฏิสังขรณ์
ที่บานประตูโบสถ์ปี ๒๔๗๑ และภาพต่างๆ ทั้งซ่อมบานประตูโบสถ์
374 อนุทินประจ�ำวัน
