Page 217 - สมโภชพระอารามหลวง ครบ 100 ปี วัดป่าเลไลยก์วรวิหาร สุพรรณบุรี.
P. 217
134 • สมโภชพระอารามหลวง ครบ ๑๐๐ ปี วัดป่าเลไลยก์วรวิหาร
“จัดแจงแต่งตัวนุ่งยก เข็มขัดรัดอกแล้วโยงหาง
ผูกตัวเข้าเป็นพรวนล้วนเครื่องราง พระปรอทขอดหว่างมงคลวง”
“มงคลวง” หม�ยถึงด้�ยถักมีลักษณะคล้�ย “มงคลสวม
หัวนักมวย” เป็นเครื่องร�งชั้นสูงใช้สวมศีรษะ ก่อนสวมหมวก
ขุนศึกทับไว้ ก�รมี “พระปรอท” ขอดอยู่ในมงคลสวมหัว (ใส่
ก่อนรองในหมวก) ย่อมชี้ให้เห็นคว�มสำ�คัญ ของพระปรอท
เป็นอย่�งดี
“ปรอท” สมัยโบร�ณถือเป็นสิ่งมีชีวิต ถือเป็น “วิช�เล่น
แร่แปรธ�ตุ” (ท�งวิทย�ศ�สตร์ ใช้วัดอุณหภูมิ เพร�ะรับคว�ม
เปลี่ยนแปลงภูมิอ�ก�ศได้ง่�ย) ปรอทโบร�ณ ใช้วิธีห�โดยก�ร
ดัก ก�รหุง หลวงพ่อเนียมวัดน้อย บอกส่วนผสมไว้ชัด แต่ไม่มี
วิธีก�ร
“สุนทรภู่” นักวิช�ก�รในร�ชสำ�นัก “นักเล่นแร่แปรธ�ตุ”
คนสำ�คัญ “สุนทรภู่” ดูในล�ยแทงว่�มีแร่แปรธ�ตุ อยู่ที่จังหวัด
สุพรรณบุรี ปี ๒๓๗๔ “สุนทรภู่”บวชพระเพื่อก�รเดินท�งสะดวก
เพร�ะคนยำ�เกรงก็ยังไม่ส�ม�รถ “ห�ปรอทได้” อย่�งที่หลวงพ่อ
เนียมทำ� “จนถอดใจว่�ปรอทไม่มี สุนทรภู่ฝันว่�เจ้�ของเจดีย์ม�
บอกให้เลิกห�ย�และปรอท กล่�วไว้ในโคลงนิร�ศสุพรรณ ดังนี้
“เจดีที่อยู่ห้อง ทองพทม
ปรอดเสร็จเพชปูนปสม ใส่ไว้
ส�าหรับกับถั่วนม เนื้อแผด แปดแฮ
ของลูกจุกจได้ เกิดสร้างปรางทอง ฯ”
