Page 315 - สมโภชพระอารามหลวง ครบ 100 ปี วัดป่าเลไลยก์วรวิหาร สุพรรณบุรี.
P. 315
232 • สมโภชพระอารามหลวง ครบ ๑๐๐ ปี วัดป่าเลไลยก์วรวิหาร
ของเดิม แต่เป็นของที่ทำ�ขึ้นม�ใหม่ เพร�ะของเดิมที่สุนทรภู่
เห็น คือ ลิงเผือกถือสมอ ส่วนช้�งเผือกนั้นถือ “กิ่งไม้รวงผึ้ง”
ซึ่งผิดแผกไปกับปูนปั้นที่เห็นอยู่ในปัจจุบันที่ “ลิง” ถือรวงผึ้ง
ส่วน “ช้�ง” ถว�ยกระบอกนำ้� แต่หมื่นพรหมสมพัตสร (เสมียนมี)
เห็น “ลิงชูรวงผื้ง” สุนทรภู่นั้นเห็นลิงเผือก เลือกสมอพว�
สถ�นที่ที่ช้�งและลิงตั้งอยู่นั้น ในโคลงนิร�ศสุพรรณ ของ
สุนทรภู่ว่�ดังนี้
“ลิงเผือกเลือกสมอพวา ถวายไว้ ใกล้แฮ”
เสมียนมีว่�
“ช้างหมอบม้วนงวงจ้วงจบอยู่”
เมื่อพิจ�รณ�ถึงเนื้อห�ของสุนทรภู่และเสมียนมี ดังกล่�ว
พอจะสันนิษฐ�น ได้ว่�
๑. สุนทรภู่เดินท�งม�ถึงก่อน ปี พ.ศ.๒๓๗๙
๒. เสมียนมี ม�ทีหลัง ปี พ.ศ. ๒๓๘๗ หลังสุนทรภู่ ๘ ปี
๓. ลักษณะ สถ�นที่ ของทั้งช้�งและลิง มีลักษณะใกล้ชิด
หลวงพ่อโต เป็นตัวตน ไม่ใช่แบบติดเส� ดังที่สุนทรภู่ ใช้คำ�ว่�
“ถวายไว้ใกล้แฮ” ส่วนหมื่นพรหมสมพัตสร (มี) ว่� “ช้างหมอบ
ม้วนงวง” ซึ่งเป็นลักษณะของกริย�ที่ใช้กับพื้นร�บ ไม่ใช่ใช้กับ
เส�วิห�ร
