Page 29 - sipangwat 025
P. 29
(3) หัตถกรรมพื้นบ้าน เป็นงานที่เกิดจากการสร้างสรรค์หรือประดิษฐ์สิ่งของเครื่องใช้ใน
ชีวิตประจ าวันจากวัสดุที่มีอยู่ในท้องถิ่นของตน ในแต่ละท้องถิ่นย่อมแตกต่างกันไป ทั้งด้านการใช้วัสดุ
เทคนิคและการถ่ายทอดสืบต่อกัน เช่น งานจักสาน งานถักทอ งานปั้น งานแกะสลัก และงานวาดภาพ
เป็นต้น
(4) ภาษาไทยพื้นบ้าน คนไทยทุกภาคส่วนใหญ่ใช้ภาษาไทยเป็นปกติ แต่มีส าเนียงและการใช้ค า
แตกต่างกันมากน้อยแต่ละท้องถิ่น ซึ่งอาจได้รับอิทธิพลจากวัฒนธรรมใกล้เคียงด้วย ภาษาไทยพื้นบ้านที่ใช้
กันอยู่ในกลุ่มท้องถิ่นต่าง ๆ ได้แก่ ภาษาล้านนา ภาษาไทยใหญ่ ภาษาไทยอีสาน ภาษาไทยภูเขา เป็นต้น
วัฒนธรรมในระดับภูมิภาคและพื้นบ้านของไทยมีความส าคัญที่ชาวไทยทุกคนควรช่วยกันฟื้ นฟู
ปรับปรุงให้เหมาะสมและสอดคล้องกับการพัฒนาของประเทศชาติ เพื่อเป็นเอกลักษณ์คู่กับชาติไทยสืบไป
วัฒนธรรมมาจากการสร้างสรรค์ของมนุษยชาติ ซึ่งในแต่ละท้องถิ่นย่อมมีความแตกต่างกันไปตาม
ปัจจัยต่าง ๆ ดังนั้นเราจึงไม่ควรดูถูกวัฒนธรรมของชาติอื่น
วัฒนธรรมไทยกับวัฒนธรรมของประเทศในเอเชีย
ประชากร
การกระจายของประชากร ย่อมเปลี่ยนแปลงไปตามลักษณะภูมิประเทศและภูมิอากาศ กล่าวคือ
บริเวณที่ประชากรเบาบางเป็นบริเวณที่แห้งแล้ง และหนาวเย็นเกินไป เช่น ในไซบีเรียและภาคกลางของ
ทวีปหรือเป็นบริเวณที่เป็นภูเขาสูงสลับสับซ้อน ได้แก่ เขตทะเลทรายในเอเชียตะวันตกเฉียงใต้ ส่วนบริเวณ
ที่มีประชากรอาศัยอยู่หนาแน่น ได้แก่ บริเวณชายฝั่งมหาสมุทรและตามลุ่มแม่น ้าต่างๆ เช่น ลุ่มแม่น ้าฮวงโห
ลุ่มแม่น ้าแยงซีเกียง ลุ่มแม่น ้าเจ้าพระยา ลุ่มแม่น ้าคงคา ลุ่มแม่น ้าพรหมบุตร ลุ่มแม่น ้าสินธุ เป็นต้น และใน
เกาะบางเกาะที่มีดินอุดมสมบรูณ์ เช่น เกาะของประเทศ ฟิลิปปินส์ อินโดนีเซีย และญี่ปุ่น เป็นต้น เชื้อ
ชาติ ทวีปเอเชียเป็นทวีปที่มีขนาดใหญ่และมีประชากรมากที่สุดประกอบด้วยหลายเชื้อชาติด้วยกัน
