Page 30 - E-Book 98 ปีศรีโลหะฯ
P. 30

ความทรงจ าที่ยังคิดถึง…








                    1. วันหนึ่งขณะนักเรียนก าลังเตรียม

     เข้าแถวเพื่อเคารพธงชาติ      ฉันเดินตรวจสุขภาพ
     นักเรียนชั น ป.๔ ตรวจผม ฟัน เล็บ มือ เสื อผ้า เมื่อ

     ตรวจเสร็จพบว่า นักเรียนซึ่งเป็นลูกศิษย์ของพระไม่
     มาเรียน เขาเรียนอ่อน และหยุดเรียนบ่อย ฉันจึงไปที่
     วัด นมัสการพระคุณเจ้าให้ทราบ ท่านพาไปที่กุฏิ ฉัน               โดย…ครูสุนันท์ มณีวงศ์

     เห็นเด็กนอนอยู่ในมุ้ง จึงเปิดมุ้งขึ นแล้วพูดว่า “ตื่นได้          ฉันนั่งครุ่นคิดหาสาเหตุ      เพื่อ
     แล้ว ไปโรงเรียนเร็ว” เขารีบผลุนผลันลุกขึ น แต่งชุด

     นักเรียนอย่างรวดเร็ว เราเดินไปโรงเรียนพร้อมกัน ฉัน  แก้ปัญหา เขาอายุเกือบ ๑๕ ปี แต่อายุสมองน้อยกว่า
     พูดคุยให้เขาคิด “หน้าที่ของนักเรียนควรท าอย่างไร    เด็ก ๗ ปี เขาเป็นเด็กเก็บกด เก็บความคับแค้นไว้ใน
                                                         ใจ ฉันจะแก้ปัญหานี อย่างไร ฉันจะท าอย่างไรกับเด็ก
     ขาดเรียนบ่อยถ้าสอบตก ต้องไปเรียนกับรุ่นน้องที่อายุ  คนนี  ฉันคิดไปคิดมา วนเวียนอยู่นานก็ยังคิดไม่ได้

     น้อยกว่า เขาจะรู้สึกอย่างไร ผู้ปกครองจะรู้สึกอย่างไร  หมดปัญญา รู้สึกอัดอั นตันใจ ถึงกับสะอื นออกมา
     ท าอย่างไรเขาจะช่วยแบ่งเบาภาระของผู้ปกครองได้”

                    หลังจากวันนั น เขามาเรียนสม่ าเสมอ   ขณะก าลังเช็ดน  าตา     ผู้ช่วยอาจารย์ใหญ่ผ่านมา
     ปรับปรุงตัวดีขึ นเป็นล าดับ ฉันชมเขาต่อหน้าเพื่อนๆ  สอบถามทราบเรื่องจริง เรื่องเด็กไปพูดคุยอยู่นาน ฉัน
                                                         เพิ่งคิดได้ว่า ควรน าปัญหาไปปรึกษาเพื่อนครู อาจมี
     ว่าเขาเป็นคนคิดเป็น สามารถลดนิสัยที่ไม่ดี ออกไปได้  แนวทางแก้ปัญหาได้ แต่ยังไม่ทันได้ปรึกษา นับจาก

     โดยใช้เวลาไม่นานนัก นับเป็นแบบอย่างที่ดีคนหนึ่ง     วันนั นเขาไม่มาเรียนอีกเลย เมื่อไปติดตามได้ทราบว่า
                    2. ขณะฉันยืนสอนนักเรียนชั น ป.๓

     ภายในห้องเรียนชั น   ป.๓    ขณะฉันยืนสอนที่หน้า     ย้ายไปอยู่กับผู้ปกครองที่ต่างอ าเภอ  แต่ในอีกเพียง
                                                         ๓-๔ เดือน เขาจะมีอายุครบ ๑๕ ปี พ้นเกณฑ์ภาค
     ห้องเรียนนักเรียนทุกคนตั งใจฟังค าสอนดี มีเพียงคน   บังคับถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้เรียนหนังสือ ขอให้เขาเป็น
     เดียวนั่งเงียบๆ ดูเรียบร้อยแต่ฉันสังเกตได้ว่า เขาไม่  คนดี  ท าสิ่งที่ถูกต้องตามกฎหมายไม่สร้างปัญหาให้

     สนใจฟังเหมือนนักเรียนคนอื่นๆ   เมื่อสอนจบฉันตั ง    สังคมเขาคงจะอยู่รอดปลอดภัยได้
     ค าถามให้ตอบพร้อมกันบ้าง ตอบทีละคนบ้าง แต่เขา

     ไม่ตอบเลยแม้ค าถามเดียว ฉันตั งค าถามใหม่ เรียกให้
     เขาตอบ เขาไม่ตอบ ฉันน าค าถามที่นักเรียนคนอื่น
     ตอบไปแล้วหลายค าถามมาถามซ  า เขาก็เฉย ฉัน

     เปลี่ยนค าถามง่ายๆที่นักเรียน ป.๑ อายุ ๗ ขวบ
     สามารถตอบได้     เขาก็เงียบเช่นเดิม  จึงให้เขาท า

     แบบฝึกหัดโดยให้นักเรียนที่เรียนดีมาช่วยสอน เขาก็
     ไม่สนใจท า










                                                        ชมรมศิษย์เก่า ครู ผู้ปกครอง โรงเรียนวัดศรีโลหะราษฎร์บ ารุง 28
   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35