Page 74 - Demo
P. 74
โดมในดวงใจ
โดย นายสุรเชษฐ์ คูหาเลิศ ศิษย์เก่าธรรมศาสตร์ลาปาง
หากย้อนเวลากลับไป ในวันแรกพบ “นี่หรือ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ศูนย์ลาปาง” คาถามแรกที่ผุดขึ้นในความคิด ขณะทที่ างครอบครวั ขบั รถมาจอดหนา้ ตกึ อาคารสริ นิ ธรารตั นห์ รอื ตรง “โดมแกว้ ” ทเี่ ดน่ ตระหงา่ นกลางปา่ หา้ งฉตั ร ไมม่ อี าคารใด ๆ ล้อมรอบอยู่เลย โดยส่วนตัวจะมีความรู้สึกแปลกใจ ต่างจากสิ่งที่คิดไว้ว่าจะเหมือนกับมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ศูนย์ท่าพระจันทร์หรือศูนย์รังสิต แต่ก็ไม่ใช่ปัญหา เมื่อเลือกที่จะศึกษาต่อที่นี่เเล้ว
นอ้ งขนมชนั้ สเี หลอื งแดง เรมิ่ ความทรงจา แรกดว้ ยนอ้ งขนมชนั้ นอ้ งขนมชนั้ ไมใ่ ชข่ นมชนั้ ทกี่ นิ ได้ แตเ่ ปน็ ชอื่ เรยี กทนี่ กั ศกึ ษา เรียกรถสวัสดิการของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ศูนย์ลาปาง รถน้องขนมชั้นจะมีสีเหลืองแดงตามสีของมหาวิทยาลัย นักศึกษาทุก คนจะรู้ดีกว่า หากต้องการขึ้นรถน้องขนมชั้นในรอบฟรีไม่เสียเงินจะต้องตื่นเช้าขนาดไหน เพราะถ้าตื่นสายจะมีรถสวัสดิการที่ เป็นรอบเสียเงินอีก
แตถ่ า้ ตนื่ สายแบบไมท่ นั รถสวสั ดกิ ารเลย เรากต็ อ้ งแวน๊ รถเครอื่ งสองลอ้ ของตวั เองหรอื ของเพอื่ นบดิ หนา้ ตงั้ ไปมหาวทิ ยาลยั ซึ่งห่างจากตัวเมืองประมาณ ๑๕ กิโลเมตร เคยบิดหน้าตั้งกับเพื่อนมาแล้ว โดยเฉพาะช่วงเวลาที่อาจารย์ประจาวิชาเช็คชื่อหรือมี แบบทดสอบทา้ ยคาบ ชว่ งเวลานนั้ จะเปน็ ชว่ งเวลาทนี่ า่ ประทบั ใจเปน็ อยา่ งยงิ่ เพอื่ ทจี่ ะมาใหท้ นั เวลา
รับเพื่อนใหม่ (คณะ) หลังจากมีการรับเพื่อนใหม่ที่ศูนย์ท่าพระจันทร์ ศูนย์รังสิต และศูนย์ลาปางเรียบร้อยแล้ว พอเปิด เรียนได้ประมาณหนึ่งเดือนจะมีการรับเพื่อนใหม่คณะ โดยในปีนั้นการรับเพื่อนใหม่คณะจัดที่ศูนย์ศึกษาและพัฒนาชุมชนจังหวัด ลาปาง เป็นการรับเพื่อนใหม่นอกสถานที่ที่ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยมากนัก การรับเพื่อนใหม่ครั้งนี้มีความรู้สึกตื่นเต้นมาก ตื่นเต้น ที่จะได้ทากิจกรรมร่วมกับคณาจารย์ รุ่นพี่ศิษย์เก่าและรุ่นพี่ปัจจุบัน
กจิ กรรมตา่ ง ๆ ทา ใหร้ จู้ กั เพอื่ น ๆ ทกุ คน รจู้ กั การปรบั ตวั ในการใชช้ วี ติ มหาวทิ ยาลยั โดยมอี าจารย์ รนุ่ พศี่ ษิ ยเ์ กา่ และรนุ่ พี่ ปัจจุบันเป็นผู้ให้คาแนะนาผ่านกิจกรรมฐานต่าง ๆ ได้เรียนรู้และสนุกสนานไปพร้อม ๆ กัน การรับเพื่อนใหม่คณะนี่แหละ ที่ทาให้ รู้จักตัวเราเอง รู้จักเพื่อน และรู้จักสังคม สังคมแห่งการปรับตัวที่จะใช้ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยและสังคมภายนอก
เรียนรู้วิชาการกับอาจารย์ ผ่านไปสาหรับกิจกรรมแห่งความสนุก มาเข้าสู่ช่วงเวลาแห่งการเรียนรู้กับคณาจารย์ทุกท่าน ในมหาวทิ ยาลยั การเรยี นในมหาวทิ ยาลยั ธรรมศาสตร์ ศนู ยล์ า ปางแหง่ นี้ ไมไ่ ดเ้ รยี นเฉพาะกบั อาจารยค์ ณะทอี่ ยปู่ ระจา ศนู ยล์ า ปาง เท่านั้น นักศึกษายังมีโอกาสที่ดีได้เรียบกับอาจารย์ที่มีความรู้ความสามารถเฉพาะด้านนั้น ๆ จากศูนย์ท่าพระจันทร์และศูนย์รังสิต ยังจาได้ขึ้นใจในการเรียนกับอาจารย์ผู้ใหญ่ อย่างเช่น อาจารย์พรชัยว่าที่เดินเข้ามาสอนในคาบแรกแล้วทักทายนักศึกษาว่า “วันนี้ คุณไหว้ตุ๊กแกแล้วหรือยัง” งงไหมหละกับคาถามแรกนี้ และไหนจะวิชาอาจารย์ป้าจุ๊ (อาจารย์จุฑาทิพย์) ที่เปิดการ์ตูนในวัยเด็ก อย่างเรื่องหมีพูห์อีก ขอสารภาพว่าในช่วงเวลานั้นก็ยังไม่เข้าใจว่าอาจารย์จะสื่อหรือต้องการสารสาระสาคัญอะไรจากเรื่องนั้น ๆ โดยส่วนตัวชอบการสอนในลักษณะนี้ ลักษณะของการเรียนรู้ที่ทาให้นักศึกษาได้ฝึกกระบวนการคิดด้วยตนเอง จนนาไปสู่ การวิเคราะห์และเชื่อมโยงในความเป็นสหวิทยาการ จนเกิดการเรียนรู้และการทาความเข้าใจ
นอกจากอาจารย์ภายนอกที่มาสอนแล้วนั้น อาจารย์ของคณะที่ประจาอยู่ที่ศูนย์ลาปางทุกท่านก็มีความรู้ความสามารถ ในการอบรมสงั่ สอนนกั ศกึ ษาไมว่ า่ จะเปน็ การเรยี นรทู้ างวชิ าการทพี่ ฒั นาองคค์ วามรขู้ องนกั ศกึ ษาและวชิ าแหง่ ชวี ติ วชิ าทไี่ มไ่ ดเ้ รยี น ในห้องสี่เหลี่ยม เป็นวิชาที่สามารถนาไปใช้ในชีวิตได้เป็นอย่างดี
คณะสหวทิ ยาการ มวี ชิ าทโี่ ดดเดน่ คอื วชิ าชมุ ชนศกึ ษา : กระบวนการทา วจิ ยั และประสบการณ์ เมอื่ พดู ถงึ การลงชมุ ชน หรอื การลงฝกึ ภาคสนามในรายวชิ า สส.๕๐๒ กระบวนการทา งานในชมุ ชน ตอนปี ๒ เปน็ การเปดิ โลกทศั นท์ างความคดิ ของนกั ศกึ ษา เป็นอย่างยิ่ง ทาให้นักศึกษาได้เห็นภาพความจริงที่ไม่ใช่เพียงคาบอกผ่านตัวอักษรของหนังสือ กระบวนการทางานในชุมชนก็คือ
๖๔