Page 75 - Demo
P. 75
กระบวนการทาวิจัยคุณภาพ แบบมีส่วนร่วมกับชุมชน โดยนักศึกษาได้เข้าไปศึกษาชุมชนในมิติต่าง ๆ ทั้งในมิติด้านการปกครอง และการรวมกลุ่ม มิติด้านเศรษฐกิจและการทามากิน มิติด้านวัฒนธรรมและประเพณี มิติด้านสุขภาพอนามัยและคุณภาพชวี ติ รวมไปถงึ มติ ดิ า้ นนเิ วศวทิ ยาและสงิ่ แวดลอ้ ม การลงฝกึ ภาคสนามในการศกึ ษาชมุ ชนของเคยไดล้ งพนื้ ที่ อา เภอแมพ่ รกิ จงั หวดั ลา ปาง ซงึ่ เปน็ อา เภอทยี่ งั คงความเปน็ สงั คมพนื้ บา้ นทมี่ คี วามนา่ สนใจเปน็ อยา่ งยงิ่ ในการศกึ ษาชมุ ชนมติ ติ า่ ง ๆ นอกจากการเรยี นรทู้ า ความ เขา้ ใจชมุ ชนแลว้ ยงั ไดป้ ระสบการณต์ า่ ง ๆ ในการปรบั ตวั ใหเ้ ขา้ กบั ชมุ ชนหรอื สงั คม และการปรบั ตวั ในการอยรู่ ว่ มกนั กบั สังคมของ เพื่อนที่ต้องทางานร่วมกันอีกด้วย
ความทรงจาเกี่ยวกับชุมชนในแต่ละคนก็จะมีภาพของความทรงจาที่แตกต่างกันไปตามประสบการณ์ตรงที่ได้สัมผัสและ เรียนรู้มา ความทรงจาในชุมชนนี้อาจจะมีทั้งความทรงจาที่ประทับใจและไม่ประทับใจ แต่อย่างไรก็ดีความทรงจานี้เป็นความทรง จา ทมี่ คี ณุ คา่ และความหมายตอ่ ตวั เองทสี่ ามารถเลา่ หรอื ถา่ ยทอดไดอ้ ยา่ งอรรถรส เมอื่ นงั่ ลอ้ มวงคยุ กนั ไมว่ า่ จะเปน็ เรอื่ ง ภาษาเหนอื ที่ต้องทาความเข้าใจ สิ่งเหนือธรรมชาติที่มองไม่เห็น สัตว์ต่าง ๆ ที่มาโดยไม่ได้รับเชิญและอีกมากมายที่ไม่ได้กล่าวถึง
ปริญญา (ใจ) ที่ท่าพระจันทร์ ไม่ต้องบอกว่าวันนี้มีความหมายและความสุขกับบัณฑิตป้ายขนาดไหน “จบแล้วโว้ย” เป็นคาพูดที่ทุกคนต่างพูดกันในวันนั้น วันแห่งความสาเร็จในการศึกษาระดับปริญญาตรี ดอกไม้ คาอวยพรยินดีมากมายจาก ครอบครวั ครอู าจารย์ รนุ่ พรี่ นุ่ นอ้ ง และญาตสิ นทิ มติ รสหาย ชดุ ครยุ ทเี่ ฝา้ มองมาตงั้ แตป่ ี ๑ จนวนั นที้ ไี่ ดส้ วมใส่ ภาพแหง่ ประทบั ใจ และความทรงจาในวันนั้นถูกเก็บไว้เป็นรูปถ่าย ให้เราได้ระลึกถึงอยู่เสมอ
ปรญิ ญา (ใจ) แหง่ ความสา เรจ็ นมี้ คี วามหมายสา หรบั เรา และ “ครอบครวั ” ผอู้ ยเู่ บอื้ งหลงั ความสา เรจ็ ปรญิ ญาทธ่ี รรมศาสตร์ (ศนู ยล์ า ปาง) ทเี่ ราทกุ คนตา่ งภาคภมู ใิ จ ปรญิ ญาทเี่ ปน็ ใบเบกิ ทางในการออกสโู่ ลกกวา้ ง โลกแหง่ ความเปน็ จรงิ ทเี่ ราตอ้ งศกึ ษาเรยี น รู้ต่อไป และต้องขอบอกเลยว่าในวันรับปริญญานั้น เพลงยูงทอง ที่ดังขึ้นในหอประชุมจะเป็นเพลงที่ความหมายและไพเราะที่สุด เท่าที่ได้ฟังมา
จากวนั นนั้ จนถงึ วนั นี้ ๒๕ ปขี องมหาวทิ ยาลยั ธรรมศาสตร์ ศนู ยล์ า ปาง มกี ารพฒั นามากขนึ้ เปน็ ลา ดบั ทงั้ ในเรอื่ งของระบบ การศึกษาที่มีคุณภาพ นักศึกษาที่มีทักษะความรู้ของวิชาการและวิชาชีวิต และอาคารสถานที่ที่ขยายตัวตามการเจริญเติบโต ทั้งนี้ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ศูนย์ลาปาง ก็ยังคงเป็นมหาวิทยาลัยแห่งอนาคตใหม่ในการเรียนรู้ในศตวรรษที่ ๒๑ ที่มีการศึกษาใน ลักษณะของการบูรณาการความรู้ของทุกศาสตร์ ซึ่งเป็นศาสตร์ที่มี ความทันสมัย ทันยุค และทันเหตุการณ์ที่สุด
มหาวิทยาลัยแห่งนี้จึงเปรียบเสมือน “บ้าน” อีกหนึ่งหลัง ที่มี “ครู อาจารย์และเจ้าหน้าที่” ที่เปรียบเสมือน “พ่อแม่” มี “เพอื่ นผมู้ ากอ่ นและเพอื่ นผมู้ าทหี่ ลงั ” ทเี่ ปรยี บเสมอื น “พแี่ ละนอ้ ง” ทคี่ อยดแู ลซงึ่ กนั และกนั ตงั้ แตเ่ รมิ่ กา้ วเขา้ มายงั รวั้ เหลอื ง แดง เข้ามาสู่การเรียน ประสบการณ์ต่าง ๆ จากกิจกรรมที่ทาร่วมกัน จนถึงการออกไปใช้ชีวิตจริงด้านนอกรั้วของมหาวิทยาลัย มหาวิทยาลัยแห่งนี้จึงเป็นมหาวิทยาลัยที่มีความรัก ความผูกผัน สานสายใยที่ดีระหว่างครูอาจารย์กับลูกศิษย์ ระหว่างพี่กับน้อง ความสัมพันธ์ดังกล่าว เป็นสิ่งที่อบอุ่นใจเสมอเวลาคิดถึงหรือเวลาที่กลับมา “บ้าน” ความทรงจาใน “โดมแก้ว” แห่งนี้ มีอีก หลากหลายเรื่องราวที่ชวนให้คิดถึงและโหยหาอดีต เป็นอีกความทรงจาในช่วงชีวิตของวัยเรียนที่จะไม่มีวันลืม และจะเป็นอีก ความทรงจาที่จะเป็นน้าทิพย์ที่คอยชโลมจิตใจของทุกคนอยู่เสมอ
ท้ายที่สุดนี้ คาถามที่ผุดขึ้นในใจตั้งแต่วันแรกพบนั้นได้ตอบคาถามในตัวของมันเองแล้ว ว่า “การเป็นคนธรรมศาสตร์ ไม่ได้เป็นแค่ในฐานะนักศึกษา ๔ ปีเท่านั้น แต่การเป็นคนธรรมศาสตร์มันเป็นไปตลอดชีวิตและจะเป็นคนธรรมศาสตร์ตลอด ไป” รักและคิดถึง
TU Boom พร้อม ๓ ๔ ...
๖๕
