Page 13 - บทที่ 7 คำอุทาน

แบบฝึกทักษะ ชนิดของค ำในภำษำไทย เล่มที่ ๗ ค ำอุทำน ๑๓

กลุ่มสำระกำรเรียนรู้ภำษำไทย ชั้นมัธยมศึกษำปีที่ ๑

กรอบที่ ๔

กรอบที่ ๔

๑. ค ำอุทำนบอกอำกำร ใช้เปล่งเพื่อบอกอำกำร และควำมรู้สึกต่ำงๆ
ของผู้พูด เช่น อำกำรร้องเรียกอำกำรโกรธแค้น ประหลำดใจ ตกใจ สงสำร

ปลอบโยน เข้ำใจ หรือรับรู้ เจ็บป่วย สงสัย

๑.๑ ร้องเรียกและบอกให้รู้ตัว ใช้ค ำว่ำ เฮ้ย! แนะ! นี่แนะ! เฮ้!
โว้ย!

๑.๒ โกรธเคือง ใช้ค ำว่ำ ชะๆ! แหม! ดู! ดู๋! ชิชะ!
๑.๓ ตกใจประหลำดใจ ใช้ค ำว่ำ วุ้ย! ว้ำย! ตำยแล้ว! แหม!
ตำยจริง! คุณพระช่วย! เออแนะ! แม่เจ้ำโว้ย! เอ้ยเออ! โอ้โฮ!

๑.๔ สงสำรหรือปลอบโยน ใช้ค ำว่ำ โถ! โธ่! พุทโธ่! พุทโธ่เอ๋ย!
๑.๕ เข้ำใจหรือรับรู้ ใช้ค ำว่ำ อ๋อ! หื้อ! เออ! เออน่ำ! เอำล่ะ! จริง!

เออวะ! เอ้ำ!
๑.๖ เจ็บป่วย ใช้ค ำว่ำ อุ๊ย! โอย! โอ้ย!
๑.๗ สงสำรหรือปลอบโยน ใช้ค ำว่ำ โถ! โธ่! พุทโธ่! พุทโธ่เอ๋ย!

๑.๘ เข้ำใจหรือรับรู้ ใช้ค ำว่ำ อ๋อ! หื้อ! เออ! เออน่ำ! เอำล่ะ!
จริง! เออวะ! เอ้ำ!

๑.๙ เจ็บป่วย ใช้ค ำว่ำ อุ๊ย! โอย! โอ้ย!
๑.๑๐ ทักท้วง ใช้ค ำว่ำ ไฮ้! ฮ้ำ!
๑.๑๑ ดูถูกเหยียดหยำม เยำะเย้ย ใช้ค ำว่ำ เชอะ! ชะ! หนอยแน่!

หนอย! เชอะ!
๑.๑๒ ประหม่ำ เก้อเขิน ใช้ค ำว่ำ เอ้อ! อ้ำ!
๑.๑๓ ชักชวน หรือเตือน ใช้ค ำว่ำ นะ! น่ำ!

ค ำถำม ค ำอุทำนบอกอำกำรใช้อย่ำงไร

ใช้เปล่งเพื่อบอกอำกำรหรือควำมรู้สึกต่ำงๆ ของผู้พูด
ค ำตอบ

โดย...คุณครูอมรรัตน์ เทพนรินทร์ โรงเรียนนำงิ้ววิทยำสรรค์ อบจ.ขอนแก่น