Page 62 - 7สุขศึกษา ทช11002.indd
P. 62
��
- มือสัมผัสเชื้อที่ปนอยูในน้ําหรือดินแลวเอาเชื้อทางเยื่อบุใน
ปาก ตา จมูก
- กินน้ําหรืออาหารที่ปนเปอนเชื้อโรคเขาไป
กลุมเสี่ยงตอการเกิดโรค
1. เกษตรกร ชาวไร ชาวนา ชาวสวน
2. คนงานในฟารมเลี้ยงสัตว โค สุกร ปลา ฯลฯ
3. กรรมกรขุดทอระบายน้ํา เหมืองแร โรงฆาสัตว
4. กลุมอื่นๆ เชน แพทย เจาหนาที่หองทดลอง ทหารตํารวจที่ปฏิบัติงานตาม
ปาเขา
5. กลุมประชาชนทั่วไป ที่อยูในแหลงที่มีน้ําทวมขัง หรือมีหนูอาศัยอยู
อาการของโรค
อาการของโรคแบงออกเปนกลุมใหญ ๆ ได 2 กลุม ไดแก
1. กลุมที่ไมมีอาการตัวเหลืองตาเหลือง หรือกลุมที่อาการไมรุนแรง กลุมนี้
อาการไมรุนแรง หลังจากไดรับเชื้อ 10-26 วัน โดยเฉลี่ย 10 วัน ผูปวยก็จะเกิดอาการของโรค
ไดแกปวดเมื่อยกลามเนื้ออยางรุนแรง อาจจะมีอาการคลื่นไสอาเจียน และมีไขขึ้นสูงดวย
บางรายอาจเกิดการเบื่ออาหาร ทองเสีย ปวดทอง ตาแดง เจ็บตา เกิดผื่นขึ้นตามตัว หรือมีจ้ํา
เลือดตามผิวหนัง ระยะการสรางภูมิ ระยะนี้ถาเจาะเลือดจะพบภูมิตานทานโรค ผูปวยจะมีไข
ขึ้นใหม ปวดศีรษะ คอแข็ง มีการอักเสบของเยื่อหุมสมอง และตรวจพบ เชื้อโรคในปสสาวะ
2. กลุมที่มีอาการตัวเหลืองตาเหลือง กลุมนี้ไขจะไมหายแตจะเปนมากขึ้นโดย
พบมีอาการตัวเหลืองตาเหลือง มีผื่นที่เพดานปาก มีจุดเลือดออกตามผิวหนัง ตับและไตอาจวาย
ได ดีซาน เยื่อหุมสมองอักเสบ กลามเนื้ออักเสบ อาจจะมีอาการไอเปนเลือด อาการเหลือง จะ
ปรากฏหลังจากไดรับเชื้อโรคนานเกิน 4 วัน ผูปวยอาจจะเสียชีวิตในระยะนี้หรือในตนสัปดาหที่
สามจากไตวาย
การปองกันโรคฉี่หนู มีขอแนะนําดังนี้
1. กําจัดหนูและปรับปรุงสิ่งแวดลอมใหสะอาดถูกสุขลักษณะ เพื่อไมใหเปนแหลง
เพาะพันธุของหนู
2. หลีกเลี่ยงการลงไปอาบแชในแหลงน้ําที่วัว หรือควายลงไปกินน้ํา แชน้ํา
62 สุขศึกษา พลศึกษา ระดับประถมศึกษา : (ทช 11002)
ส�ำนักงำน กศน.จังหวัดกำฬสินธุ์