Page 54 - การพัฒนาตนเองชุมชนสังคมสค21003.indd

47

ทิวเขาเพชรบูรณ

ภาคกลาง เปนพื้นที่ที่มีความสมบูรณทางธรรมชาติ จนไดรับการขนานนามวา "อูขาวอู

น้ํา" มีระบบชลประทานที่ไดพัฒนาสําหรับเกษตรกรรมทํานาในภาคกลาง โดยไดพัฒนาตอเนื่องมา

ตั้งแตอาณาจักรสุโขทัย มาจนถึงปจจุบัน ภูมิประเทศเปนที่ราบลุมมีแนวภูเขาเปนขอบดาน

ตะวันออกและตะวันตก ไดแกทิวเขาเพชรบูรณ และทิวเขาถนนธงชัย ลักษณะทางภูมิศาสตร

บริเวณภาคกลางตอนบนเปนที่ราบเชิงเขา ลานพักลําน้ํา และเนินตะกอนรูปพัด สวนดาน

ตะวันออกเปนที่ราบลาดเนินตะกอนเชิงเขาและภูเขาโดดเตี้ย ๆ ซึ่งเปนภูเขาไฟเกา พบทั้งหินบะ
ซอลต หินไรโอไลต และหินกรวดภูเขาไฟ มีพื้นที่ราบลุมแมน้ํายม แมน้ําเจาพระยาตอนบน และแม

น้ําปาสัก สวนภาคกลางตอนลางมีลักษณะเปนที่ราบลุมโดยตลอด มีลานตะพักลําน้ํา เปนที่ราบน้ํา

ทวมถึง และคันดินธรรมชาติยาวขนานตามแมน้ําเจาพระยา แมน้ําลพบุรี แมน้ําปาสัก แมน้ําทาจีน

ที่ราบภาคกลางตอนกลางมีชื่อเรียกวา "ทุงราบเจาพระยา" เริ่มตั้งแตจังหวัดนครสวรรคไปจนสุด

อาวไทย

ภาคตะวันออก ประกอบดวย ๗ จังหวัด มีอาณาเขตทิศเหนือติดกับภาคกลางและภาค

ตะวันออกเฉียงเหนือ ทิศตะวันออก ติดกับราชอาณาจักรกัมพูชา ทิศใตและทิศตะวันตก ติดกับอาว
ไทย มีเนื้อที่ ๓๔,๓๘๐ ตารางกิโลเมตร ภูมิประเทศของภาคตะวันออกแบงได ๔ ลักษณะ คือ

54 การพัฒนาตนเอง ชุมชน สังคม ระดับมัธยมศึกษาตอนต้น : (สค21003)
ส�ำนักงำน กศน.จังหวัดกำฬสินธุ์