Page 102 - Ebook
P. 102
๒๕. ณ จุดเช่ือมต่อ
รถ Shuttle bus สขี าวรบั สง่ ผโู้ ดยสารจากทา่ อากาศสวุ รรณภมู ไิ ปยงั ท่าอากาศยานดอนเมืองซึ่งโดยปกติใช้เวลาเดินทางประมาณ ๑ ชม. แต่วันนี้ รถติดพอสมควรทําให้ใช้เวลา ๑ ชม. ๒๐ นาที เม่ือถึงท่าอากาศยานดอนเมือง เด็กคนรถบอกให้คนขับรถส่งผู้โดยสารชั้นล่างซึ่งเป็นที่จอดรถผู้โดยสารขาเข้า เพราะเหลือเวลาอีก ๑๐ นาทีต้องรับผู้โดยสารจากดอนเมืองไปยังสุวรรณภูมิ ต่อ ผู้หญิงชาวต่างชาติสองคนดูท่าทางลุกลี้ลุกลนตะโกนถามก่อนลงจากรถว่า Terminal 1 ใช่ไหม
ไม่มีเสียงตอบจากใคร
พระมองโดยรอบเห็นว่าไม่มีวี่แววว่าใครจะตอบ จึงตอบเธอไปว่า ใช่ ขอให้เธอเดินขึ้นไปชั้นบนเพ่ือเช็คอิน หญิงสาวร่างบอบบางกว่าหันมาบอก เพื่อนว่าต้องไปก่อน แล้ววิ่งตาตั้งไปยังช้ันบน เพราะเหลือเวลาอีก ๕๐ นาที เคร่ืองบินจะออก ซึ่งเธอทั้งสองก็ไปเวลาเดียวกันกับพระ
ระหว่างที่เดินตามหญิงร่างท้วมที่กําลังเร่งรีบตามเพื่อนไป จึงถาม เธอว่า จะไปที่ไหน
เธอตอบด้วยสีหน้าตระหนกว่าจะไปเสียมเรียบ กัมพูชาและไม่ทราบ ก่อนว่าต้องเปลี่ยนสนามบิน พระบอกเธอว่า อาตมาก็ไปเท่ียวเดียวกับเธอ ทําให้เธอมองด้วยความสงสัยแต่ไม่พูดต่อ เม่ือถึงชั้นท่ีต้องเช็คอิน เธอถามว่า ไปทางไหน จึงช้ีบอกทางให้เธอทราบ เธอวิ่งตาต้ังเช่นกัน
พระเดินไปถึงเคาน์เตอร์เช็คอิน เพื่อนท่ีมาก่อนถึงหลังพระยืนรอถัดไป ถามเธอไปว่า เพื่อนเธอกําลังมาใช่ไหม เธอพยักหน้าด้วยความเหนื่อยหอบ เม่ือเพ่ือนเธอมาถึงทีหลังเห็นพระยืนอยู่ก่อนก็ตกใจเล็กน้อย และบอกกับเพ่ือน เธอว่า พระเป็นเพ่ือนฉัน เขาบอกฉันว่า ไม่เป็นไรไม่ต้องรีบ และเขาก็เดิน
90 : บ า ต ร เ ดี ย ว ท่ อ ง โ ล ก ๒
