Page 114 - Ebook
P. 114
๒๙. บิณฑบาตในหมู่บ้านชาวประมง
บิณฑบําตในต่ํางแดน ณ หมู่บ้านชาวประมงและเป็นท่ีเล่นเซิร์ฟ โต้คล่ืน ที่มิได้นับถือพุทธศาสนาเช่นประเทศโปรตุเกสเป็นอะไรที่เปี่ยมสุข มหัศจรรย์ เพราะได้เห็นนํ้าใจอันงดงาม และความเมตตา เพียงแค่รู้ว่า คนกลุ่มน้ี ท่ีแต่งตัวอย่างนี้ พยายามฝึกฝนปฏิบัติใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย ไม่เสพเกินความจําเป็น พอดี แม้นับถือคนละศาสนา แต่ก็ให้การสนับสนุน ช่วยเหลือตามกําลังตน
ในช่วงแรกท่ีเห็นพระโกนศีรษะโล้น แต่งตัวแปลกๆ อาจไม่รู้ด้วยว่า เป็นใคร มาจากไหน มาทําอะไร มายืนอยู่ไม่ไกลมากนักจากร้านค้าปลีกใน ชว่ งเชา้ เกดิ ความสงสยั สบั สน วา่ มายนื นงิ่ ๆ อยทู่ าํ ไม เพราะคนทอี่ อกมาจบั จา่ ย ซ้ือของในช่วงเช้าส่วนมากเป็นคนพ้ืนท่ี มีแต่วัยกลางคนขึ้นไป และหมู่บ้านนี้ เป็นเพียงหมู่บ้านเล็กๆ ท่ีติดทะเล ส่วนใหญ่มีอาชีพทําประมง หาเช้ากินคํ่า อาจมีนักท่องเที่ยวที่ชอบการเล่นเซิร์ฟแต่ก็ไม่ใช่บุคคลท่ีจะมาเดินตอนเช้า
พระจึงมีโอกาสได้ทําหน้าที่และอธิบายว่า กิจวัตรที่ทําคืออะไร และ เหตุใดจึงทําเช่นน้ัน ซ่ึงในช่วงแรกๆ อาจไม่ได้อาหารเลยและอาจถูกมอง ด้วยสายตาท่ีหวาดระแวง กลัว ไม่ไว้ใจ แต่ในเวลาต่อมาก็ทําให้เกิดความเข้าใจ และมปี ฏสิ มั พนั ธท์ ดี่ รี ะหวา่ งพระกบั ญาตโิ ยมทไี่ มน่ บั ถอื พทุ ธ จติ ใจเมตตา กรณุ า เอื้อเฟ้ือ แบ่งปัน ไม่เคยจํากัดเช้ือชาติ ศาสนา
ได้บุญสูงสุด...ให้อย่างไม่หวังผล...แม้ไร้รูปแบบ
ทุกเช้าระยะทางประมาณ 5 กิโลเมตร ไปกลับระหว่างวัดและหมู่บ้าน พระที่วัดสุเมธารามก็จะสลับกันไปยืนรับบาตรทุกวัน ญาติโยมแถวนั้นก็จะซื้อ ขนมปัง ผลไม้ สปาเกตตี ฯลฯ ถวายให้กับพระ ไม่มีการไหว้ ไม่ถอดรองเท้า ไม่นั่งรับพร ส่งให้เสร็จก็เดินไปอย่างปกติ แต่สังเกตเห็นได้ว่า เขาให้อย่างมี
102 : บ า ต ร เ ดี ย ว ท่ อ ง โ ล ก ๒
